Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  65|   subeuntes, turbatosque ictibus crebris urget ex superiore loco.
 2      IV,    3,  21|         ac prodigia, maxime quod crebris motibus terrae ruere in
 3    VIII,    6,  38|       damno locus esset, ignibus crebris relictis qui conspectum
 4    XXII,    1,   1|       tenuerit arsisse et litora crebris ignibus fulsisse et scuta
 5    XXIV,    4,  34| propiores levioribus eoque magis crebris petebat telis; postremo,
 6    XXIV,    4,  34|           murum ab imo ad summum crebris cubitalibus fere cavis aperuit,
 7     XXV,    2,  7b|          Romanos expediebat. hos crebris conloquiis sollicitatos
 8   XXVII,    7,  42|          Hannibal tertia vigilia crebris ignibus tabernaculisque
 9  XXVIII,    1,   1|     viarum et angustiae saltibus crebris, ut pleraque Hispaniae sunt,
10    XXXI,    3,  24|       urbi, conspectis luminibus crebris et fremitu hominum trepidantium,
11  XXXIII,    1,   6|      gerendam fuit ager consitus crebris arboribus hortique, ut in
12   XXXIV,    3,  29|          quatiebatur. itaque una crebris ictibus eversa est turris
13  XXXVII,    2,   5|       audacia erat; eruptionibus crebris et stationes hostium et
14  XXXVII,    3,  14|       regiae naves excursionibus crebris ab Hellesponto atque Abydo
15  XXXVII,    5,  37|         labro murum cum turribus crebris obiecit, unde facile arceri
16 XXXVIII,    3,  29|      funda, sed triplex scutale, crebris suturis duratum, ne fluxa
17   XLIII,    2,  19|        Quod opus dum perficitur, crebris interim proeliis, quibus