Lib. Cap. Par.

 1     III,    9,  67|        unam urbem habere, ecquando communem hanc esse patriam licebit?
 2     III,    9,  69|     praeberent; appellare tribunos communem patriam auxiliumque eorum
 3       V,    2,  12|            nequiquam Sergio Martem communem belli fortunamque accusante,
 4    VIII,    2,  11|        imperator eorum, adfirmando communem vere Martem belli utramque
 5      IX,    4,  19|        esset et timor par adversus communem hostem duas potentissimas
 6   XXIII,    1,   5| communicavimusque vobiscum. Itaque communem vos hanc cladem quae accepta
 7   XXIII,    1,   5|         credere, Campani, oportet, communem patriam tuendam arbitrari
 8    XXIV,    4,  32|       portas aperirent sinerentque communem patriam defendi ab impetu
 9     XXX,    3,  17|        gestarum prospere in Africa communem sibi cum rege gratulationem
10     XXX,    5,  30|           fortunae Martemque belli communem propone animo; utrimque
11   XXXII,    2,   8|           opera adversus Philippum communem hostem uti populum Romanum:
12   XXXII,    3,  23|         omnes et Macedones tamquam communem patriam tuebantur et Corinthii
13  XXXIII,    1,   9|          non turbasset; ceterum ad communem omnium in tali re trepidationem
14  XXXIII,    3,  22|      agerent consules postularunt: communem se relationem de ea re fieri
15   XXXIV,    3,  23|      adsentationis propriae gratia communem causam prodentes, questus
16    XLII,    1,  14|        animo defensurum se. Martem communem esse et eventum incertum
17     XLV,    4,  38|           qui tandem triumphus non communem nominis Romani gloriam habet?