Lib. Cap. Par.

 1    VIII,    1,   3|  moverentur Romani tolli ab tergo Samnitem hostem volebant + tamen
 2      IX,    1,   3|          erunt Romano in perfidum Samnitem pugnanti"; alius: "quo aut
 3      IX,    1,   4|           inde legibus Romanum ac Samnitem aequo foedere victurum;
 4      IX,    2,  10|     perculit et clara voce ait se Samnitem civem esse, illum legatum [
 5      IX,    2,  11|          perculit. Ita di credent Samnitem civem Postumium, non civem
 6      IX,    5,  25|        habuisse, iuventute, armis Samnitem iuvisse; fugatis inde Samnitibus
 7      IX,    8,  43|          satisque apparebat neque Samnitem certamen praesens nec Romanum
 8      IX,    8,  43|          malo tirocinio imbuendum Samnitem clamitantes. Indulgent consules
 9       X,    1,   6|        indutiae quietum tenebant; Samnitem multorum annorum cladibus
10       X,    2,  12|       foedus. Fetiales missi, qui Samnitem decedere agro sociorum ac
11       X,    2,  14|         sistunt invehentem se iam Samnitem; et tempore inprovisa ex
12       X,    2,  16| intolerando Italiae regno cogant. Samnitem illis exercitum paratum,
13       X,    4,  32|   sociorumque populi Romani fines Samnitem prohiberent. Cum castra
14       X,    4,  35|         fuit iam invasurum castra Samnitem credentibus aut prima luce
15       X,    4,  35|    intuentes vallum secum portare Samnitem adfirmant nec dubium esse
16   XXIII,    1,   5|       intra moenia compulsos, nec Samnitem modo hostem sed etiam Sidicinum