Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  54|         proditam causam publicam queri; tandem qui obversati vestibulo
 2      IV,    4,  25|        secreta consilia agitare; queri se a plebe adeo spretos,
 3      IV,    5, 44a|         quam fidei. Eius iniuria queri suos honore deiectos. Itaque
 4   XXIII,    6,  43|          et petere praesidium et queri indefensos se neglectosque;
 5    XXIX,    4,  18|          de quo nominatim et nos queri religio infixa animis cogat
 6    XXIX,    4,  21|        si de P. Scipione publice queri vellent ea quae Locris nefarie
 7    XXXI,    4,  30| miserabilem agrorum: neque id se queri, quod hostilia ab hoste
 8    XXXI,    4,  30|      esse; verum enim vero id se queri, quod is qui Romanos alienigenas
 9    XXXI,    4,  31|        hinc ex Achaia existimate queri, graviora etiam acerbioraque
10    XXXI,    4,  31|    poenae, de qua ne ipsi quidem queri possunt, nos paeniteat?
11  XXXIII,    2,  16|     postremo ultro aliquid etiam queri et castigare iniquitatem
12  XXXIII,    5,  45|       esse; marcescere otii situ queri civitatem et inertia sopiri
13   XXXIX,    3,  37|       alias istis iniunxissemus, queri se iniquo iure esse et indignari
14   XXXIX,    5,  46|     multis operae pretium fuisse queri, pro se quaeque civitates
15      XL,    4,  46|         deiectum: Fulvius contra queri se ab eo semper lacessitum
16    XLII,    3,  41|          lacessitus, quid potest queri sibi accidisse, qui causa