Lib. Cap. Par.

 1    VIII,    1,   2|      erant mature urbis hostium potiundae, cum ab Sidicinis deditio
 2   XXIII,    3,  17|                    Hannibal spe potiundae Nolae adempta cum Acerras
 3    XXIV,    2,  13|     Neapolitanum magis ira quam potiundae urbis spe processit. adventu
 4    XXIV,    2,  14|  libertatis quam diu sperassent potiundae; postero die signis conlatis
 5    XXIV,    3,  17|         noctis omissa spe Nolae potiundae, rei nunquam prospere temptatae,
 6    XXIV,    4,  30|   omnibus per proditionem urbis potiundae. quod ubi frustra eis fuit
 7     XXV,    1,   1|  proditionem urbis Tarentinorum potiundae. ipsorum interim Sallentinorum
 8     XXV,    5, 22b|       aut dolo arcis Tarentinae potiundae; quod ubi parum processit,
 9    XXVI,    1,   3|         et propinqua spe Capuae potiundae. id cum per litteras miserabiliter
10    XXVI,    1,   5|       diversum Tarentinae arcis potiundae Capuaeque retinendae trahebant
11    XXVI,    2,   8|       eum a Capua repulsum spem potiundae urbis Romae cepisse. non
12    XXVI,    2,  11| auditaque vox Hannibalis fertur potiundae sibi urbis Romae modo mentem
13    XXVI,    4,  24|  extollentes. maxime tamen spes potiundae movebat Acarnaniae. igitur
14    XXVI,    7,  43|    militibus ostenderet et spem potiundae cohortando faceret, contione
15  XXVIII,    4,  18|        in fidem inexpertam, sed potiundae Africae spem adfectantem.
16     XXX,    2,  15|  sublato Syphace omnis Numidiae potiundae.~ ~