Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  11|       Crustuminum nomina darent. Et Romam inde frequenter migratum
  2       I,    3,  13|             imperium omne conferunt Romam. Ita geminata urbe ut Sabinis
  3       I,    3,  14|       regisque caedes, foedus inter Romam Laviniumque urbes renovatum
  4       I,    3,  15|     Veientes pacem petitum oratores Romam mittunt. Agri parte multatis
  5       I,    5,  25|          propius Albam, tria Albana Romam versus sed distantia locis
  6       I,    5,  28|       Albani, populum omnem Albanum Romam traducere in animo est,
  7       I,    5,  29|            multitudinem traducerent Romam. Legiones deinde ductae
  8       I,    6,  32|          adipiscamur."~ Cum nuntius Romam ad consulendum redit. Confestim
  9       I,    6,  33|     accipiendis, multitudinem omnem Romam traduxit. Et cum circa Palatium,
 10       I,    6,  33|          inde ingenti praeda potens Romam redit, tum quoque multis
 11       I,    6,  34|         impiger ac divitiis potens, Romam commigravit cupidine maxime
 12       I,    6,  34|      Sublatis itaque rebus amigrant Romam. Ad Ianiculum forte ventum
 13       I,    7,  35|            ex quo sui potens fuerit Romam cum coniuge ac fortunis
 14       I,    7,  37|           ratus, praeda captivisque Romam missis, spoliis hostium -
 15       I,    7,  38|      perfecto Tarquinius triumphans Romam redit. Inde Priscis Latinis
 16       I,    8,  42|       plebis animos periclitaretur, Romam rediit. Adgrediturque inde
 17       I,    8,  45|          erat confessio caput rerum Romam esse, de quo totiens armis
 18       I,    8,  45|          sacrificio visa est, bovem Romam actam deducit ad fanum Dianae
 19       I,    9,  54|       ageretur, proelia parva inter Romam Gabiosque fierent quibus
 20       I,    9,  54|            ex suis unum sciscitatum Romam ad patrem mittit quidnam
 21       I,    9,  56|            inter se uter prior, cum Romam redisset, matri osculum
 22       I,    9,  56|       mortalium esset. Reditum inde Romam, ubi adversus Rutulos bellum
 23       I,    9,  57|        omnes; citatis equis avolant Romam. Quo cum primis se intendentibus
 24       I,    9,  58|           maesta tanto malo nuntium Romam eundem ad patrem Ardeamque
 25       I,    9,  58|          Bruto venit, cum quo forte Romam rediens ab nuntio uxoris
 26       I,    9,  59|            ceteri armati duce Bruto Romam profecti. Ubi eo ventum
 27       I,    9,  60|          nova trepidus rex pergeret Romam ad comprimendos motus, flexit
 28       I,    9,  60|           Brutus Ardeam, Tarquinius Romam venerunt. Tarquinio clausae
 29      II,    2,   6|             alios peregre in regnum Romam accitos: se regem, augentem
 30      II,    2,   7|            legit triumphansque inde Romam rediit. Collegae funus quanto
 31      II,    2,   9|         regem, amplum Tuscis ratus, Romam infesto exercitu venit.
 32      II,    2,  11|             et ad custodiam ne quid Romam frumenti subvehi sineret,
 33      II,    2,  13|          inditum, legati a Porsinna Romam secuti sunt; adeo moverat
 34      II,    2,  13|         tranavit, sospitesque omnes Romam ad propinquos restituit.
 35      II,    2,  13|         primo incensus ira oratores Romam misit ad Cloeliam obsidem
 36      II,    2,  14|             propius perfugium erat, Romam inermes et fortuna et specie
 37      II,    2,  15|       Proinde si salvam esse vellet Romam, ut patiatur liberam esse
 38      II,    3,  16|           clientium comitatus manu, Romam transfugit. His civitas
 39      II,    3,  16|         timeri posset, triumphantes Romam redierunt. P. Valerius,
 40      II,    3,  17|       deiectum prope interfecerunt. Romam inde male gesta re reditum;
 41      II,    3,  22|     abstinuit; comprehensos Volscos Romam duxere. Ibi traditi consulibus
 42      II,    3,  25|       gloria sua victorem exercitum Romam reducit. Decedentem Romam
 43      II,    3,  25|           Romam reducit. Decedentem Romam Ecetranorum Volscorum legati,
 44      II,    5,  43|             pleni iam populationum, Romam ipsam se oppugnaturos minabantur.
 45      II,    5,  43|             hostem superent. Consul Romam rediit non tam belli gloria
 46      II,    5,  44|          instetur, suo milite vinci Romam posse. Nihil aliud opus
 47     III,    1,   2|           dicere se ex Aequis pacem Romam tulisse, ab Roma Aequis
 48     III,    1,   2|            Romanos missus. Quae ubi Romam sunt nuntiata, indignitas
 49     III,    1,   3|           Quinctius consul redierat Romam. Id remedium timori fuit;
 50     III,    1,   3|             ingenti laude praedaque Romam rediit.~ ~4.
 51     III,    1,   4|             ut principibus coloniae Romam excitis quaererent quid
 52     III,    1,   4|           nuntius quidem inde mitti Romam posset. Hernici et male
 53     III,    1,   5|        ducentos ait et triginta. Ut Romam reditum est et iustitium
 54     III,    1,   7|         ferrent, coniuncto exercitu Romam pergunt. Ubi cum hostes
 55     III,    2,  18|          conscribitur, arma dantur. Romam prima luce venientes procul
 56     III,    3,  23|      hostium copias. Haec celeriter Romam, ab Roma in castra Antium
 57     III,    3,  25|           violata iura exsequemur.' Romam ut rediere legati, senatus
 58     III,    3, 26a|            stationes hostium emissi Romam pertulere consulem exercitumque
 59     III,    6,  42|            fefellerunt, contulerat. Romam tanti erant terrores allati,
 60     III,    6,  43|  Invidiaeque plena castra erant, et Romam ferri protinus Siccium placebat,
 61     III,    7,  50| conclamaretur vellerentque signa et Romam proficiscerentur. Decemviri
 62     III,    7,  54|   Convellunt inde signa profectique Romam certant cum obviis gaudio.
 63     III,    8,  57|          concordia patrum ac plebis Romam venerunt, donumque ob eam
 64     III,    9,  66|          nec pro communi iam patria Romam esse. Quicquid irarum simultatiumque
 65      IV,    1,  7a|           cepisset. Legati ab Ardea Romam venerunt, ita de iniuria
 66      IV,    2,   9|           vallum obiecere. Quod ubi Romam est nuntiatum, extemplo
 67      IV,    2,  10|          Volscis quam pacem infidam Romam relaturum. Volsci exiguam
 68      IV,    4,  26|             Eo plus nuntii terroris Romam attulere. Senatui dictatorem
 69      IV,    5,  34|          praeda triumphans dictator Romam reduxit; iussoque magistro
 70      IV,    6,  45|            haud incertis auctoribus Romam est allatum. Aequorum iam
 71      IV,    6,  46|           haberent. Quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius,
 72      IV,    6,  46|          accepta erat cladis nuntii Romam contenderunt. Minus trepidationis
 73      IV,    6,  47|           Dictator exercitu victore Romam reducto, die octavo quam
 74      IV,    6,  50|          atrox facinus postquam est Romam nuntiatum, tribunis militum
 75      IV,    6,  56|            quam res erat nuntiantur Romam, senatus extemplo, quod
 76       V,    1,   2|           res causam invenientibus, Romam est allatum, in contionem
 77       V,    1,   7|             absumpti sunt. Quod ubi Romam est nuntiatum, maestitiam
 78       V,    2,   8|           maxima atque ipse Sergius Romam pertenderunt. Ubi cum omnem
 79       V,    3,  15|      perductus ad imperatorem, inde Romam ad senatum missus esset,
 80       V,    3,  16|     receptis agrorum suorum spoliis Romam revertuntur. Biduum ad recognoscendas
 81       V,    3,  19|            animos intercurrit; inde Romam ad scribendum novum exercitum
 82       V,    3,  22|            veste, quibus deportanda Romam regina Iuno adsignata erat,
 83       V,    3,  22|           seu iuvenali ioco, "visne Romam ire, Iuno?" Dixisset, adnuisse
 84       V,    4,  23|                                     Romam ut nuntiatum est Veios captos,
 85       V,    4,  24|             quae post captam utique Romam a Gallis celebratior fuit,
 86       V,    4,  27|         atque inde permissu Camilli Romam ad senatum, qui dederent
 87       V,    4,  27|       imperata. Pace data exercitus Romam reductus.~ ~28.
 88       V,    4,  28|          navium Delphos prosecutus, Romam inde sospites restituit.
 89       V,    4,  28|          palati fugerent. Inde fama Romam perlata est Postumium exercitumque
 90       V,    5, 29b|         aversa urbis fugam dederat, Romam perfugere. L. Lucretio consuli
 91       V,    5, 29b|             hostes vicit, victorque Romam ad maius aliquanto certamen
 92       V,    5,  33|        Clusium oppugnarent urbemque Romam caperent, in Italiam Galli
 93       V,    6, 35b|           non defendissent, legatos Romam qui auxilium ab senatu peterent
 94       V,    6,  36|         Romanis. Erant qui extemplo Romam eundum censerent; vicere
 95       V,    6,  37|           fugaque agrestium fieret, Romam se ire magno clamore significabant
 96       V,    6,  37|        populorum, plurimum terroris Romam celeritas hostium tulit,
 97       V,    6,  38|         arceret, quam recto itinere Romam ad coniuges ac liberos fugerent.
 98       V,    6,  38|            ne nuntius quidem cladis Romam est missus. Ab dextro cornu
 99       V,    6,  38|           magis sub monte steterat, Romam omnes petiere et ne clausis
100       V,    6,  39|         ante solis occasum ad urbem Romam perveniunt. Ubi cum praegressi
101       V,    6,  39|          ignotae situm urbis, inter Romam atque Anienem consedere,
102       V,    6,  39|            acie Veios petisset quam Romam, nemo superesse quemquam
103       V,    6,  39|            quemquam praeter eos qui Romam refugerant crederet, complorati
104       V,    7,  52|  tradiderunt. An ex hostium urbibus Romam ad nos transferri sacra
105       V,    7,  52|        peregrinos deos transtulimus Romam et instituimus novos. Iuno
106       V,    7,  53|            Galli evertere potuerunt Romam quam Romani restituere non
107       V,    7,  53|     Volscive, faciant ut commigrent Romam, velitisne illos Romanos,
108      VI,    1,   4|          poena, qui non remigrasset Romam, ex ferocibus universis
109      VI,    2,   9|        relicto ad exercitum collega Romam est profectus, ut senatum
110      VI,    2,  10|            tribuni cum magna gloria Romam reduxerunt. Eodem anno ab
111      VI,    3,  14|          exorta moles coegit acciri Romam eum gliscente in dies seditione,
112      VI,    4,  21|          pars eo ut legatio supplex Romam mitteretur inclinabat, ni
113      VI,    4,  22|       pugnandum censebant. litterae Romam ad senatum cum victoriae
114      VI,    4,  25|          Camillus motus extemplo se Romam captivos ducturum ait, ne
115      VI,    4,  26|          tutaremini invenistis. ite Romam ad senatum; aestimabunt
116      VI,    4,  26|          videbitur dabit.' postquam Romam Tusculani venerunt senatusque
117      VI,    4,  29|     Praeneste in deditionem accepto Romam revertit triumphansque signum
118      VI,    5,  30|         virtus tutata est. quae ubi Romam sunt relata, primum dictatorem
119      VI,    5,  31|            pecudumque praeda abacta Romam utrimque exercitus reducti.~ ~
120      VI,    5,  33|    coniugibus ac liberis nuntiosque Romam, qui certiorem de suo casu
121      VI,    5,  33|          hostibus Tusculo exercitus Romam est reductus.~ ~34.
122     VII,    1,   6|           occideretur. Quod ubi est Romam nuntiatum, nequaquam tantum
123     VII,    2,  12|           infesto profecti ad urbem Romam venerunt. Terrorem repente
124     VII,    2,  12|          aut dimicaturos aut agmine Romam ituros. Immiscerique militibus
125     VII,    3,  19|           nobilissimus quisque, qui Romam mitterentur; volgus aliud
126     VII,    3,  19|            populus in eos qui missi Romam erant mitior fuit: medio
127     VII,    3,  20|           temperatum; legionibusque Romam reductis reliquum anni muris
128     VII,    4,  24|       opulentumque Gallicis spoliis Romam reduxit. Moram triumpho
129     VII,    4,  28|            damnatus voti cum victor Romam revertisset, dictatura se
130     VII,    5,  32|                       Hac legatione Romam relata, positis omnium aliarum
131     VII,    6,  38|           quoque legatos gratulatum Romam misere cum coronae aureae
132     VII,    6,  42|            rem actam neque antequam Romam veniretur sed Romae eam
133    VIII,    1,   1|     Mamercus, cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis Privernatium
134    VIII,    1,   2|        spatium Samnitibus datum est Romam legatos mittendi; qui cum
135    VIII,    1,   3|          indicia coniurationis eius Romam emanarunt; iussisque ante
136    VIII,    1,   3|           decem principes Latinorum Romam evocaverunt, quibus imperarent
137    VIII,    1,   3|         prius habito praetores quam Romam proficiscerentur evocatos
138    VIII,    1,   4|         amplum quippe concedentibus Romam caput Latio esse; sed ut
139    VIII,    1,   5|                             Ubi est Romam ventum, in Capitolio eis
140    VIII,    2,  11|       propius esse vel Volscos quam Romam; itaque si videatur eis,
141    VIII,    2,  12|        merito persolutis T. Manlius Romam rediit; cui venienti seniores
142    VIII,    2,  12|           ante victoriam flagitator Romam rediit. qua cupiditate offensis
143    VIII,    2, 13a|       dispositis per recepta oppida Romam ad destinatum omnium consensu
144    VIII,    3,  16|           imposito Calibus reductae Romam legiones. consul ex senatus
145    VIII,    4,  19|        Volscis Fabraterni et Lucani Romam venerunt, orantes ut in
146    VIII,    4,  19|         Fundanis consul litterisque Romam missis in officio Fundanos
147    VIII,    4,  19|  quinquaginta ex coniuratis vinctos Romam missos eamque deditionem
148    VIII,    4,  20|             consul comitiorum causa Romam revocatus. carceres eo anno
149    VIII,    5,  30|             ad auspicium repetendum Romam proficisceretur, magistro
150    VIII,    5,  33|     exacerbatumque, clam ex castris Romam profugit; et patre auctore
151    VIII,    6, 37b|           cum coniugibus ac liberis Romam venit. ea multitudo veste
152    VIII,    6,  39|          omnis Romana captivique ut Romam mitterentur quaeque res
153    VIII,    6,  39|            restituerentur. fetiales Romam, ut censuerunt, missi et
154      IX,    1,   1|          noxae remaneret penes nos, Romam portavimus. Quid ultra tibi,
155      IX,    1,   6|     perpetuam; cepisse enim eos non Romam, sicut ante Gallos, sed,
156      IX,    2,   9|     consultandum accersunt, mittere Romam legatos? cum senatu, cum
157      IX,    3,  13|     nequisset aut interiecta [inter Romam et Arpos] penuria rerum
158      IX,    3,  16|             ad triumphum decessisse Romam Papirium Cursorem scribunt,
159      IX,    5,  24|       defectionis auctores, vinctos Romam deducunt; ceteram multitudinem
160      IX,    5,  24|         Sorae relinquunt. Omnes qui Romam deducti erant virgis in
161      IX,    5,  25|           ipsa crimine caruit; quin Romam quoque et ad principum quosdam
162      IX,    5,  26|             materia decessit, versa Romam interpretando res: non nominatim
163      IX,    6,  30|      hortati sunt uti reverterentur Romam; postquam perpelli nequibant,
164      IX,    6,  30|          somno vinctos coniciunt ac Romam deportant; nec prius sensere
165      IX,    7,  36|           venisse, nuntii victoriae Romam revertuntur.~ ~37.
166      IX,    8,  40|        amicitiam petentibus prae se Romam ad senatum missis consul
167      IX,    8,  41|           Decio ad oppugnandam inde Romam ituros, magnifice de se
168      IX,    8,  42|           habitus; eos omnes Fabius Romam ad senatum misit; et cum
169      IX,    8,  43|          indutias ita ut ad senatum Romam legatos mitterent pacti
170      IX,    8,  45|         quaerentes, legatos de pace Romam misere. Quibus suppliciter
171      IX,    8,  45|         Paeligni Frentani mitterent Romam oratores pacis petendae
172       X,    1,   3|        repetendorum causa profectus Romam esset, magister equitum
173       X,    1,   4|                  Nuntiata ea clades Romam maiorem quam res erat terrorem
174       X,    1,   5|           de pace legatos mitterent Romam. Pax negata, indutiae biennii
175       X,    2,  10|          exercitus cum magna praeda Romam reductus. Eodem anno ab
176       X,    2,  15|     triginta. Inde comitiorum causa Romam profectus maturavit eam
177       X,    2,  18|        tumultus repens postquam est Romam perlatus, cum iam L. Volumnius
178       X,    3,  21|           causa L. Volumnius consul Romam revocatus; qui priusquam
179       X,    3,  25|       castra mota et Appius praetor Romam dimissus. Inde nusquam stativa
180       X,    3,  25|            L. Scipione pro praetore Romam ipse ad consultandum de
181       X,    3,  25|       commodum rei publicae posset, Romam venisset vel aliquem ex
182       X,    3,  26|                          Fabius, ut Romam rediit, et in senatu et
183       X,    4,  33|             quam res erant, perlata Romam coegit L. Postumium consulem
184       X,    4,  36|            relicto comitiorum causa Romam est profectus. Cui de triumpho
185       X,    4, 37a|         pacti cum consule, ut mitti Romam oratores liceret, indutias
186       X,    5,  46|            Samnio deduxit. venienti Romam triumphus omnium consensu
187       X,    5,  47|             Aesculapium ab Epidauro Romam arcessendum; neque eo anno,
188     XXI,    1,   6|      appareret, legati a Saguntinis Romam missi auxilium ad bellum
189     XXI,    1,  10|            censeo. Legatos extemplo Romam mittendos qui senatui satisfaciant,
190     XXI,    1,  15|        Trebiam ad creandos consules Romam cum venisset comitiis perfectis
191     XXI,    2,  16|             redierant ab Carthagine Romam rettulerunt omnia hostilia
192     XXI,    2,  20|           et Galliae populis legati Romam redeunt haud ita multo post
193     XXI,    3,  25|             a Massiliensium legatis Romam perlatum erat, cum, perinde
194     XXI,    3,  26|        tumultus repens postquam est Romam perlatus et Punicum insuper
195     XXI,    3,  30|             laboris exhaustum esse? Romam, caput orbis terrarum, petentibus
196     XXI,    6, 57a|                                     Romam tantus terror ex hac clade
197    XXII,    2,  18|           consedit. Tum per Samnium Romam se petere simulans Hannibal
198    XXII,    2,  18|        inter hostium agmen urbemque Romam iugis ducebat nec absistens
199    XXII,    2,  18|      communiit. Inde sacrorum causa Romam revocatus, non imperio modo
200    XXII,    2,  18|         praemonito magistro equitum Romam est profectus.~ ~
201    XXII,    4,  23|     inviolatum ab hoste agrum misso Romam Quinto filio vendidit, fidemque
202    XXII,    4,  24|           litteris magistri equitum Romam perlatam.~ ~25.
203    XXII,    5,  31|            ab legato eius P. Cincio Romam reduceretur. Ipse per Siciliam
204    XXII,    5,  32|          bellum, Neapolitani legati Romam venere. Ab iis quadraginta
205    XXII,    5,  33|          eorum ad consules creandos Romam veniret; se in eam diem
206    XXII,    5,  36|             a Paesto pateras aureas Romam attulerunt. Iis, sicut Neapolitanis,
207    XXII,    6,  40|        Atilium, aetatem excusantem, Romam miserunt, Geminum Servilium
208    XXII,    7,  54|         hoste videbantur defensuri. Romam ne has quidem reliquias
209    XXII,    7,  55|   exercitibus hostem ad oppugnandam Romam, quod unum opus belli restaret,
210    XXII,    7, 57a|          rei publicae fieri posset, Romam veniret. Territi etiam super
211    XXII,    8, 57b|            classem scriptos habebat Romam, ut urbi praesidio essent,
212    XXII,    8,  58|            ipsorum decem deligi qui Romam ad senatum irent, nec pignus
213    XXII,    8,  58|             comites adsequitur. Ubi Romam venire eos nuntiatum est,
214    XXII,    8,  59|           vobis visi simus. Rediere Romam quondam remissi a Pyrrho
215    XXII,    8,  61|          fieret neque ante consulis Romam adventum nec postquam is
216   XXIII,    1,   2|             filia haberet filiamque Romam nuptum M. Livio dedisset;
217   XXIII,    1,   6|        defectionis consilium esset, Romam legatos missos a Campanis
218   XXIII,    1,  10|         permissumque ut rediret seu Romam seu Capuam mallet. Nec Magius
219   XXIII,    1,  10|         Capuam sibi tutam dicere et Romam eo tempore quo inter Romanos
220   XXIII,    2,  11|            Pictor legatus a Delphis Romam rediit responsumque ex scripto
221   XXIII,    2,  11|          nec ante deponere eam quam Romam pervenisset; se, quaecumque
222   XXIII,    3,  19|         repetendorum causa profecto Romam. Marcellum et ipsum cupientem
223   XXIII,    3,  20|         nequirent Petelini, legatos Romam ad praesidium petendum miserunt.
224   XXIII,    3,  21|     litterae ex Sicilia Sardiniaque Romam allatae. Priores ex Sicilia
225   XXIII,    3,  22|     praesidio cum magnis itineribus Romam redisset, nocte proxima,
226   XXIII,    5,  31|           quaeque in Sicilia essent Romam deportarentur. Ad exercitum
227   XXIII,    5,  31|            fide stipendiis emeritis Romam venerant latum ad populum
228   XXIII,    5,  34|           captivos comitesque eorum Romam ad senatum aut [ad] consules
229   XXIII,    6,  38|             Poenorum captos legatos Romam portabant, ab supero mari
230   XXIII,    6,  38|         fere die litterae legatique Romam venissent et percontatione
231   XXIII,    6,  39|       captiva navis una ex iis quae Romam missae erant, ex cursu refugit;
232   XXIII,    6,  41|         quem secum advexerat milite Romam navigat Sardiniamque perdomitam
233   XXIII,    6,  45|         paucis plures vix restatis. Romam vos expugnaturos, si quis
234   XXIII,    6,  48|          ceteros milites dimitteret Romam ne oneri sociis et sumptui
235    XXIV,    2,  7b|        praesidiumque imposuit. inde Romam comitiorum causa veniens
236    XXIV,    2,  16|             diei Gracchus, postquam Romam rediit, pingi iuberet in
237    XXIV,    3,  19|            Hannibalis militum erant Romam missi atque ibi in carcere
238    XXIV,    3,  20|      trecenti septuaginta; quos cum Romam misisset consul, virgis
239    XXIV,    5,  39|             venit. inde Ap. Claudio Romam ad consulatum petendum misso
240    XXIV,    6,  43|          consule designati consules Romam accersiti magistratum inierunt,
241     XXV,    1,   6|           quae sine armis redierant Romam armatae remissae in Samnium
242     XXV,    4, 22a|           clades, super aliam alia, Romam cum essent nuntiatae, ingens
243     XXV,    6,  40|        quibus abundabant Syracusae, Romam devexit, hostium quidem
244     XXV,    6,  41|             magistratus subrogandos Romam veniret. litteris acceptis
245    XXVI,    1,   2|            nuntium deleti exercitus Romam redisse. facinus indignum
246    XXVI,    2,   7|           impetus caput ipsum belli Romam petendi, cuius rei semper
247    XXVI,    2,   7|         abstracturam ad defendendam Romam ab oppugnanda Capua duces
248    XXVI,    2,   8|             Fulvius Flaccus senatui Romam cum scripsisset, varie animi
249    XXVI,    2,   8|         urbis Romae cepisse. non ad Romam obsidendam, sed ad Capuae
250    XXVI,    2,   8|          liberandam obsidionem ire. Romam cum eo exercitu qui ad urbem
251    XXVI,    2,   8|          esset, ipsos scire. si ita Romam e ducibus alter et exercitus
252    XXVI,    2,   8|       prohibendam obsidione patriam Romam veniundum esset. hoc senatus
253    XXVI,    2,   8|             volnere aegro redeundum Romam erat, e tribus exercitibus
254    XXVI,    2,   9|            iri patriam hortabantur. Romam Fregellanus nuntius diem
255    XXVI,    2,  10|           porta Capena cum exercitu Romam ingressus, media urbe per
256    XXVI,    2,  11|             scriptores est. Coelius Romam euntem ab Ereto devertisse
257    XXVI,    2,  13|   recentissimum est, ad oppugnandam Romam hinc eum miserimus? age
258    XXVI,    2,  13|        avocati sunt. ad ipsam urbem Romam infesta signa ferri iussit:
259    XXVI,    2,  13|         ipsa et ad portas accessit; Romam se adempturum eis, nisi
260    XXVI,    2,  15|       sententia erat. itaque Appius Romam ad senatum arbitrium eius
261    XXVI,    4,  22|          Laevino successit. Fulvius Romam comitiorum causa arcessitus
262    XXVI,    4, 26a|        implicitus serius spe omnium Romam venit.~ ~
263    XXVI,    5, 26b|          quam plurimi questum de se Romam venirent; eundem litteris
264    XXVI,    5,  27|   obsecrantium cum lacrimis ut sibi Romam ad senatum ire liceret oratum,
265    XXVI,    5,  27|   Hannibalem transfugisse, alios ad Romam incendendam profectos. inventurum
266    XXVI,    5,  27|          Capuam redituros, sequi se Romam iussit. hac circumfusus
267    XXVI,    5,  27|          obviam egressis secutisque Romam, praebuit <dolentis speciem
268    XXVI,    5,  29|            fuisse: quid iratum quod Romam de se questum venisse Siculos
269    XXVI,    5,  31|         nunquam spoliis earum urbem Romam exornarem. quae autem singulis
270    XXVI,    5,  32|           quo ore aut Syracusas aut Romam ei ostendi posse, cum, ubi
271    XXVI,    5,  32|      patriam respexerit, ingrediens Romam in vestibulo urbis, prope
272    XXVI,    6,  34|          senatu vellent, venire eas Romam. Campanis in familias singulas
273    XXVI,    6,  34|       fuissent, eos cis Lirim amnem Romam versus, qui ad Romanos transissent
274    XXVI,    6,  34|           quae venum dari placuerat Romam mitti ac Romae venire. signa
275    XXVI,    6,  34|           maestiores aliquanto quam Romam venerant Campanos dimiserunt;
276    XXVI,    7,  40|            vendidit; omnem pecuniam Romam misit. fama Agrigentinorum
277    XXVI,    8,  51|         impositis nuntium victoriae Romam mittit. Ipse paucos dies
278   XXVII,    1,   2|             clade territus litteras Romam ad senatum de duce et exercitu
279   XXVII,    1,   3|           incensis, Nuceria deleta, Romam Fulvius ad senatum misit.
280   XXVII,    1,   4|      tempore legati ab rege Syphace Romam venerunt, quae is prospera
281   XXVII,    1,  5a|           misso, ipse decem navibus Romam profectus cum prospere pervenisset,
282   XXVII,    2,   6|                   Dictator postquam Romam venit, C. Sempronium Blaesum
283   XXVII,    2,   7|            Tarracone profectus erat Romam venit; isque cum agmine
284   XXVII,    2,   8|      legiones quae in Etruria erant Romam deducendas. et Fabius consul
285   XXVII,    2,   8|             frumenti provenit ut et Romam mitteret et Catinam conveheret
286   XXVII,    3,  13|            hodiernae victoriae fama Romam perveniat. inde cibo corpora
287   XXVII,    5, 20b|           Venusiae legato Marcellus Romam rediret ad purganda ea quae
288   XXVII,    5, 20b|             consul comitiorum causa Romam venit.~ ~21.
289   XXVII,    5,  21|          redirent cum Fabius consul Romam venisset.~ Ludi et Romani
290   XXVII,    5,  22|             de duabus quae ad urbem Romam fuerant legionibus nihil
291   XXVII,    5,  24|           accipere, et cui traderet Romam deducendos C. Terentius
292   XXVII,    5,  24|      accepti traditique C. Terentio Romam deducendi. is omnia suspectiora
293   XXVII,    6,  29|         gravitate volnerum patiens, Romam litteras de morte collegae
294   XXVII,    6,  29|          comitiorum causa non posse Romam venire quia nec viae laborem
295   XXVII,    6,  29|           si ad comitia ipse venire Romam non posset dictatorem in
296   XXVII,    8,  43|                litteris Hasdrubalis Romam ad senatum missis simul
297   XXVII,    8,  43|            scribat legionem a Capua Romam arcessant, dilectum Romae
298  XXVIII,    1,   4|       legionibus L. Scipione fratre Romam misso et Hannone hostium
299  XXVIII,    1,   4|            magni commeatus frumenti Romam subvecti.~ ~
300  XXVIII,    2,   9|         legatus ab M. Livio consule Romam ad senatum nuntiasset consulem
301  XXVIII,    2,   9|         exercitus Livianus deductus Romam venisset, Neronis deduci
302  XXVIII,    3, 17a|          nuntius receptae Hispaniae Romam est missus. et cum ceteri
303  XXVIII,    7,  38|     provincia tradita decem navibus Romam rediit, et senatu extra
304    XXIX,    2,   8|         quicquam Locrensibus dixit; Romam mitterent legatos; quam
305    XXIX,    2,   9|           et in vincla coniectis ut Romam ad senatum mitterentur,
306    XXIX,    3,  10|            Licinio consule litterae Romam allatae se exercitumque
307    XXIX,    3,  10|            mater Idaea a Pessinunte Romam advecta foret. id carmen
308    XXIX,    3,  10|           quae ratio transportandae Romam deae esset.~ ~11.
309    XXIX,    3,  11|             fore quod peterent: cum Romam deam devexissent, tum curarent
310    XXIX,    3,  11|      dicebant tradidit ac deportare Romam iussit. praemissus ab legatis
311    XXIX,    3,  12|        essent, Atintania, si missis Romam legatis ab senatu impetrasset,
312    XXIX,    3,  12|        menses indutiae factae donec Romam mitterentur legati ut populus
313    XXIX,    3,  12|            pace facta ad consulatum Romam decessit.~ ~13.
314    XXIX,    3,  15|        coloniae in ea causa erant - Romam excirent; iis imperarent,
315    XXIX,    3,  15|           populo Romano; deferrique Romam ab iuratis censoribus coloniarum
316    XXIX,    3,  15|            senatus consulto accitis Romam magistratibus primoribusque
317    XXIX,    3,  15|         militum quae imperata esset Romam adducta neminem iis senatum
318    XXIX,    4,  19|           Pleminium legatum vinctum Romam deportari placere et ex
319    XXIX,    4,  21|        damnaverunt atque in catenis Romam miserunt. ipsi ad Scipionem
320    XXIX,    4,  21|           comperta oculis referrent Romam.~ ~22.
321    XXIX,    4,  22|     magnificum apparatum nuntiaturi Romam essent.~ Pleminius quique
322    XXIX,    4,  22|          eadem causa erant postquam Romam est ventum extemplo in carcerem
323    XXIX,    7,  38|        Etruria ubi nihil belli erat Romam acciri placuit. is consules
324     XXX,    1,   1|              Licinio succederet; is Romam reverteretur, bello quoque
325     XXX,    2,  14|      imperatorem hostium videremus, Romam oporteret mitti, ac senatus
326     XXX,    3,  16|           Syphace aliisque captivis Romam misso, cum quibus et Masinissae
327     XXX,    3,  16|              mecum indutias facite, Romam ad senatum mittite legatos.'
328     XXX,    3,  16|            indutias facerent, alios Romam ad pacem petendam mittunt
329     XXX,    3,  17|    primoribusque Numidarum captivis Romam venit quaeque in Africa
330     XXX,    3, 19a|             publico decore insignis Romam rediit. latum ad populum
331     XXX,    4,  20|           Cannensi victoria militem Romam duxisset; Scipionem ire
332     XXX,    4,  21|                                     Romam per eosdem dies et Magonem
333     XXX,    4,  21|           Scipionis Carthaginienses Romam adduxit; quibus vetitis
334     XXX,    5,  27|         mille et quingentos milites Romam deportaret. C. Aurelio Cottae
335     XXX,    6,  36|      Carthagini ratus, misso Laelio Romam cum victoriae nuntio, Cn.
336     XXX,    7,  38|             tempus alio usquam quam Romam mitterent legatos et quicumque
337     XXX,    7,  38|           legatis Carthaginiensibus Romam missi L. Veturius Philo
338     XXX,    7,  39|       privatus Ti. Claudius classem Romam reduxit. M. Servilius, ne
339     XXX,    7,  40|    Carthaginiensesque cum venissent Romam, senatus ad aedem Bellonae
340     XXX,    7,  41|       Laelium praeficeret, Octavius Romam decederet reduceretque naves
341     XXX,    7,  44|            legatos Carthaginiensium Romam proficisci ut quae ab se
342     XXX,    7,  45|          etiam turba obsidente vias Romam pervenit triumphoque omnium
343    XXXI,    1,   2|            provincia cum gessisset, Romam rediit.~ ~3.
344    XXXI,    3,  19|           de ea re missuros legatos Romam qui senatui satisfacerent.
345    XXXI,    3,  19|        ducenta milia modium tritici Romam, ducenta ad exercitum in
346    XXXI,    3,  19|        confirmandam mittere legatos Romam.~ ~20.
347    XXXI,    4,  31|           Hannibalem ad oppugnandam Romam miserunt. horum si neque
348    XXXI,    6,  47|        impetrari posse ratus <est>, Romam inopinato cum venisset,
349    XXXI,    6,  49|             consul cum ex provincia Romam comitiorum causa venisset,
350   XXXII,    1,   1|    sacrilegii compertos in vinculis Romam misisset Locros mitteret
351   XXXII,    1,   2|         stipendium impositum primum Romam advexerunt. Id quia probum
352   XXXII,    2,   7|      provincia decedere atque abire Romam iussit. Neque ipse consul
353   XXXII,    2,   7|            gessit, comitiorum causa Romam revocatus; quae ipsa per
354   XXXII,    3,  23|         rata esse, in id tempus quo Romam mitti legati possent dilata
355   XXXII,    4,  26|             rei tam foedae indicium Romam ad L. Cornelium Lentulum
356   XXXII,    4,  27|             Gallia comitiorum causa Romam cum redisset, creavit consules
357   XXXII,    4,  31|     prospere gestis sub idem tempus Romam allatae. M. Sergius praetor
358   XXXII,    5,  36|          tempus quo legatos mittere Romam ad senatum posset: aut iis
359   XXXII,    5,  37|                           Ut ventum Romam est, prius sociorum legati
360  XXXIII,    2,  13|           talenta daret, de ceteris Romam mitteret legatos: ad eam
361  XXXIII,    3,  22|            Sub idem tempus consules Romam venerunt; quibus in aede
362  XXXIII,    4,  35|      amicitiamque petendam mitteret Romam legatos ne, si quid Antiochus
363  XXXIII,    4,  35|           eos aequa impetraturos si Romam misissent dixit. itaque
364  XXXIII,    4,  37|            gestas consulum litteris Romam allatis supplicatio in triduum
365  XXXIII,    4,  37|         brevi post Marcellus consul Romam venit triumphusque ei magno
366  XXXIII,    5,  42|         patrisque advexerant Siculi Romam: Flaminius gratiam eius
367   XXXIV,    1,   6|            Capuam habebat; ad urbem Romam admoturus exercitum videbatur;
368   XXXIV,    2,   9|         vetitis frumentum parare ac Romam dimissis 'bellum' inquit '
369   XXXIV,    2,  10|        ulteriorem Hispaniam remisso Romam est profectus et ob rem
370   XXXIV,    3,  25|          legatis sententiae habere: Romam eundum ad senatum iis esse.
371   XXXIV,    3,  35|          legatos extemplo mitterent Romam T. Quinctius et Nabis, ut
372   XXXIV,    4,  42|         habuisset, comitiorum causa Romam rediit et creavit consules
373   XXXIV,    4,  43|              legati Nabidis tyranni Romam venerunt. iis extra urbem
374   XXXIV,    5,  48|           nulla memorabili re gesta Romam comitiorum causa redisse.
375   XXXIV,    5,  52|             acto venerunt. postquam Romam ventum est, senatus extra
376   XXXIV,    6,  61|             expromeret, cum legatis Romam mitti: satis pro temeritate
377   XXXIV,    6,  61|           erat; mitti tamen legatos Romam qui rem ad consules et senatum
378   XXXIV,    6,  62|            crimina et questum de se Romam eos ituros comperit, qui
379   XXXIV,    6,  62|        disceptarent legatos et ipse Romam mittit. auditi de Tyrio
380   XXXIV,    6,  62|        urgebat quod quem comprensum Romam mitti placuisset nec ipsum
381    XXXV,    1,   6|          bellum haberet, ad comitia Romam rediret; si id facere gravaretur,
382    XXXV,    1,   6|             magistratus subrogandos Romam veniret, potius quam Q.
383    XXXV,    1,   6|             magistratus subrogandos Romam venturum. de litteris L.
384    XXXV,    1,   8|         exercitum M. Claudio legato Romam venit. is in senatu cum
385    XXXV,    1,   8|          esset, deduceret eum secum Romam, cum etiam verius esset
386    XXXV,    2,  13|         oppugnabatur ab tyranno, et Romam qui ea nuntiarent legatos
387    XXXV,    2,  17|      venerant omnium incerti legati Romam redierunt. rex dimissis
388    XXXV,    3,  22|            tempus legati ab regibus Romam reverterunt. qui cum nihil
389    XXXV,    3,  24|         exercituque tradito legatis Romam reverti eum et ex itinere
390    XXXV,    3,  24|          consul et praemisso edicto Romam venit.~ Eo quoque anno magna
391    XXXV,    4,  33|   arbitrarentur, quanto esse satius Romam mittere legatos, seu disceptare
392    XXXV,    5,  45|         totiens legationibus missis Romam, totiens cum ipso Quinctio
393   XXXVI,    1,   1|     habuissent, alterum ut mitteret Romam, eaeque urbanae legiones
394   XXXVI,    1,   2|         ceterum non in Graeciam sed Romam id frumentum portari placere.
395   XXXVI,    1,   4|          Ptolomaeo, [Aegypti rege,] Romam venerunt, Philippo pollicente
396   XXXVI,    1,   4|            exercitum, dimidium eius Romam apportaturos polliciti;
397   XXXVI,    1,   4|           ad exercitum in Graeciam, Romam trecenta milia modium tritici,
398   XXXVI,    2,  14|          ita multo post in vinculis Romam missus. cetera multitudo
399   XXXVI,    3,  21|          haud dubio auctore sciret, Romam misit. is a Creusa - Thespiensium
400   XXXVI,    3,  21|           die inde pedestri itinere Romam ingenti cursu pervenit.
401   XXXVI,    5,  35|          petant, ut mittere legatos Romam possitis, per quos senatui
402   XXXVI,    5,  35|            integram se causam eorum Romam reicere; indutias ad id
403   XXXVI,    5,  35|            nonaginta dare. Epirotae Romam missi senatum adierunt.
404   XXXVI,    5,  37|        proconsulem dimisso exercitu Romam decedere iussit; ipse in
405   XXXVI,    5,  39|       colonias mittere posset. inde Romam ut ad triumphum haud dubium
406   XXXVI,    5,  40|      provincia neminem reliquisset, Romam venerit ad celebrandum consulis
407   XXXVI,    5,  42|           et viginti navibus tectis Romam est profectus. Livius una
408  XXXVII,    1,   1|             ab T. Quinctio, qui tum Romam ex Graecia redierat, adiuti
409  XXXVII,    1,   2|           vellet; si Acilius redire Romam mallet, ut A. Cornelius
410  XXXVII,    1,   2|            iussum, ex Sardinia pars Romam pars in Aetoliam, eodem
411  XXXVII,    1,   3|      cohortibus missis a M'. Acilio Romam deducti et in Lautumias
412  XXXVII,    2,   7|         petendi, ut legatos mittere Romam possent: dilationem nihil
413  XXXVII,    6,  45|      condicionem acciperent; itaque Romam mitti legatos placuit. consul
414  XXXVII,    6,  45|        adducti sunt, et legati, qui Romam irent, venerunt. Eumenes
415  XXXVII,    6,  45|         eodem tempore profectus est Romam, quo legati regis. secutae
416  XXXVII,    6,  46|           proconsules de provinciis Romam redierunt, Q. Minucius ex
417  XXXVII,    6,  47|            Laelius consul ex Gallia Romam rediit. is non solum ex
418  XXXVII,    6,  48|      profectos. haec qui nuntiarent Romam, A. Terentium Varronem et
419  XXXVII,    6,  49|          cum legato Romano venisset Romam, pro hostibus omnis futuros.
420  XXXVII,    7,  50|        facere posset, ut ad comitia Romam veniret; nam, praeterquam
421  XXXVII,    7,  51|             litteraeque imperatoris Romam adlatae, quae non tantum
422  XXXVII,    7,  52|            et Eumenes rex Rhodiique Romam venerunt. Cotta in senatu
423 XXXVIII,    1,   3|         recuperato regno legatos et Romam ad senatum et ad Scipiones
424 XXXVIII,    1,   3|             temptandam spem ultimam Romam miserunt, nihil, ne bellum
425 XXXVIII,    1,  10|          accepit, iussis proficisci Romam ad senatum permissoque,
426 XXXVIII,    3,  30|          haberent aditum, si quando Romam aliove quo mitterent legatos,
427 XXXVIII,    3,  32|            bello abstinerent, donec Romam ad senatum legatos misissent,
428 XXXVIII,    3,  32|              Utrimque legatio missa Romam est. Exules quoque Lacedaemoniorum
429 XXXVIII,    4,  35|          comitiorum causa profectus Romam creavit consules M. Valerium
430 XXXVIII,    4,  36|            classem, quae ibi esset, Romam reduceret M. Sempronius
431 XXXVIII,    4,  42|             magistratus subrogandos Romam venit nulla memorabili in
432 XXXVIII,    4,  42|             inde deducere ac redire Romam placuit.~ ~43.
433 XXXVIII,    4, 44a|         diceret, ne consule inimico Romam veniret, certamine consulum
434 XXXVIII,    4, 44a|              de iis, cum M. Fulvius Romam revertisset, placere ad
435 XXXVIII,    5, 44b|  profectionem Cn. Manlius proconsul Romam venit; cui cum ab Ser. Sulpicio
436 XXXVIII,    6, 50b|      tempore in principes inventas, Romam ingratiorem, si quidem victa
437 XXXVIII,    6,  52|        sumus, qui prenderent eum et Romam reducerent, ad eum privatum
438 XXXVIII,    6,  52|             P. Scipionem, priusquam Romam redisset, accusari non passurum;
439 XXXVIII,    6,  56|            legatione cucurrisse eum Romam et, cum a porta recta ad
440   XXXIX,    1,   3|          multitudinem civium suorum Romam commigrasse et ibi censos
441   XXXIX,    1,   4|         Priusquam consules redirent Romam, M. Fulvius proconsul ex
442   XXXIX,    1,   4|            hoc ipsum moranti redire Romam libitum esset. verum enimvero
443   XXXIX,    1,   5|            ad impediendum triumphum Romam venientem aegrum in via
444   XXXIX,    1,   6|            non potuit, C. Flaminius Romam venit. ab eo creati consules
445   XXXIX,    1,   6|     habebantur, monopodia et abacos Romam advexerunt. tunc psaltriae
446   XXXIX,    1,   9|         Huius mali labes ex Etruria Romam veluti contagione morbi
447   XXXIX,    1,  19|             quaestionibus perfectis Romam redisset. Minium Cerrinium
448   XXXIX,    1,  19|            Postumius aliquanto post Romam venit: eo referente de P.
449   XXXIX,    2,  26|            imperatores Romanos nunc Romam ad senatum crimina de se
450   XXXIX,    3,  32|          comitia habendi obtigerat, Romam venit, quia P. Claudius
451   XXXIX,    3,  34|             res diceretur, mitteret Romam, ut eos senatus percunctari
452   XXXIX,    3,  35|    Demetrium minorem filium mittere Romam simul ad purganda crimina,
453   XXXIX,    3,  35|     beneficio restituti, legationem Romam adversus gentem Achaeorum
454   XXXIX,    5, 41b|      iudicavit, partim comprehensos Romam ad senatum misit. in carcerem
455   XXXIX,    5,  42|     Calpurnius Piso et L. Quinctius Romam redierunt. utrique magno
456   XXXIX,    5,  46|          enim accola omnibus erat - Romam aut ad spem levandae iniuriae
457   XXXIX,    5,  54|            qui quererentur, legatos Romam miserunt. introducti in
458   XXXIX,    5,  56|          Marcellus exercitu dimisso Romam comitiorum causa rediit.
459      XL,    1,  11|            tuis ait, quod Demetrium Romam miseris, et hortatur, ut
460      XL,    1,  11|             hinc integri et sinceri Romam eunt, Philippum regem se
461      XL,    1,  15|             nec ut legatus mitterer Romam, petii. a te missus ire
462      XL,    2,  17|           mutarunt, causam integram Romam ad senatum reiecerunt.~
463      XL,    2,  17|            in annum creandos venire Romam iusserunt, alterum cum legionibus
464      XL,    2,  23|            quos ad exploranda omnia Romam miserat, censebat. his anxius
465      XL,    3,  26|              tradito exercitu Fabio Romam cum venisset, spem ademit
466      XL,    3,  28|           Cotta C. Sulpicius Gallus Romam missi, simulque peterent,
467      XL,    3,  35|            Baebius comitiorum causa Romam revocatus consules creavit
468      XL,    3,  36|              exercitu reverterentur Romam. de Ti. Sempronii deinde
469      XL,    4,  38|            re cum veterem exercitum Romam deduxissent, triumphus ab
470      XL,    4,  39|            manantia sanguine spolia Romam ad triumphum delaturos.
471      XL,    4,  40|        militibus in naves impositis Romam est profectus, Sempronius
472      XL,    4,  42|       relictis navibus cum venisset Romam, inter exponendas res, quas
473      XL,    4,  42|         potestatem factam. venerant Romam legati a Gentio, qui, quo
474      XL,    4,  42|        Corcyrae retineri. eos omnes Romam adduci placuit, C. Claudium
475      XL,    4,  43|          Flaccus ex Hispania rediit Romam cum magna fama gestarum
476      XL,    4,  46|           fiunt. Albani diruta Alba Romam traducti sunt, Latini, Sabini
477      XL,    4,  53|            et ex provincia litterae Romam venerunt: supplicationes
478      XL,    4,  54|             et Philocles erant, qui Romam legati fuerant litterasque
479      XL,    4,  58|           dum firmaret res, legatos Romam ad amicitiam paternam renovandam
480     XLI,    1,   5|             esse, scriptis litteris Romam, ne tumultuarentur, ipse
481     XLI,    2,   6|            eorum ad comitia habenda Romam rediret. cum absentem Manlium
482     XLI,    2,   6|       Postumius Albinus ex Hispania Romam cum revertissent, senatus
483     XLI,    2,   7|            Histria comitiorum causa Romam venit. eum cum in senatu
484     XLI,    2,   7|           ita non potius A. Manlius Romam venisset, ut rationem redderet
485     XLI,    2,   8|         suos Romae censos plerosque Romam commigrasse; quod si permittatur,
486     XLI,    2,  10|          Iunium Manliumque minitans Romam missurum. ab eo quoque spretum
487     XLI,    2,  12|        consulatu pacatis provinciis Romam revertit.~ ~13.
488     XLI,    3,  14|         consularem tantum exercitum Romam abductum, sed legionem ab
489     XLI,    3,  14|     coloniam ipsam ceperunt. id ubi Romam allatum est, senatus C.
490     XLI,    3,  16|          decessit. sed inde mortuus Romam adlatus et funere magnifico
491     XLI,    3,  16|            muros caesa; litteraeque Romam extemplo scriptae, quibus
492     XLI,    3,  17|            triginta acceptis legati Romam, qui ea nuntiarent, missi,
493     XLI,    3,  19|   Macedoniam erant, iam reverterant Romam renuntiaverantque bellum
494     XLI,    3,  25|             gentem. fessi deinde et Romam utraque pars miserunt legatos
495     XLI,    3,  27|           provincia, cum habuisset, Romam redit. censores vias sternendas
496     XLI,    3,  28|            Ap. Claudius ex Hispania Romam redisset, decrevit senatus,
497     XLI,    3,  28|          iterum triumphans in urbem Romam redit. cuius rei ergo hanc
498    XLII,    1,   4|        agebantur, legati ex Aetolia Romam venerunt de discordiis seditionibusque
499    XLII,    1,   6|            omnia inquirens fecerat, Romam venit. per idem tempus quinque
500    XLII,    1,   9|         patribus, infestus praetori Romam redit; senatuque extemplo
501    XLII,    1,   9|      provincia sua comitiorum causa Romam rediit. consules C. Popilium
502    XLII,    1,  11|            fratrem, legatum venisse Romam Valerius Antias his consulibus
503    XLII,    1,  11|          tradunt. Eumenes igitur ut Romam venit, exceptus cum tanto
504    XLII,    1,  11|   introductus. causam veniendi sibi Romam fuisse dixit praeter cupiditatem
505    XLII,    2,  16|      festinationem fratri obiceret. Romam quoque fama de morte Eumenis
506    XLII,    2,  17|          indicio delato, iussu eius Romam simul venit. introductus
507    XLII,    2,  19|       filium regis secum adducentes Romam venerunt; quorum oratio
508    XLII,    2,  19|              regem educendum filium Romam misisse, ut iam inde a puero
509    XLII,    2,  22|           tamen M. Popilius reverti Romam audebat, ne causam diceret
510    XLII,    2,  22|             idus Novembres in urbem Romam introisset, de absente eo
511    XLII,    2,  24|             expromere, super qua re Romam venisset. Gulussa neque
512    XLII,    2,  24|        essent, nec omnino ituros se Romam indicaverint. in aede Aesculapi
513    XLII,    2,  24|       legatos occultis cum mandatis Romam mitti. eam causam fuisse
514    XLII,    2,  24|            fuisse patri mittendi se Romam, qui deprecaretur senatum,
515    XLII,    2,  25|              ut, uter eorum posset, Romam ad magistratus creandos
516    XLII,    2,  28|             anni C. Popilius consul Romam redit aliquanto serius,
517    XLII,    3,  36|            esset, mitteret legatos. Romam quod praeterea mitteret,
518    XLII,    3,  40|        fecisse censet, quod legatos Romam ad renovandum <foedus miseris,
519    XLII,    3,  41|     quicumque exules in Italiam aut Romam se contulerunt, his facinerum,
520    XLII,    3,  42|       hospitem, habebam. sed nondum Romam accusator Eumenes venerat,
521    XLII,    3, 43a|        Marcius auctor fuit mittendi Romam legatos; cum experienda
522    XLII,    4,  44|       renovandam amicitiam mittendi Romam legatos. ante omnia exules
523    XLII,    4,  44|             erant, principio hiemis Romam redierunt.~ ~45.
524    XLII,    4,  45|      Illyriorum suspicione infamis, Romam redit.~ ~46.
525    XLII,    4,  46|            recepisset sese, legatos Romam de incohatis cum Marcio
526    XLII,    4,  46|          Marcio atque Atilio missos Romam legatos. si pergerent Romani
527    XLII,    4,  47|                  Marcius et Atilius Romam cum venissent, legationem
528    XLII,    5,  60|    vertentes conspecti dicebantur, <Romam missi>. Thessali pro contione
529   XLIII,    1,   4|            ad Hostilium consulem et Romam mitterent legatos. Vixdum
530   XLIII,    1,   6|          Asiaeque civitatium legati Romam convenerunt. Primi Athenienses
531   XLIII,    1,  11|       militum, qui sacrificii causa Romam venerat, sunt audita. Propter
532   XLIII,    1,  11|            publicae causa abessent, Romam revocaret: qui Romae essent,
533   XLIII,    2,  14|            tanta multitudo iuniorum Romam convenit, ut gravis urbi
534   XLIII,    2,  23|             militibus divisis, ipse Romam sacrificii causa redit.
535    XLIV,    2,  14|          qua fuerit, non traditur - Romam venerunt pollicentes ad
536    XLIV,    2,  14|           conponere cum Romanis; se Romam eadem nuntiatum missos.
537    XLIV,    2,  19|            Ptolemaeum et Cleopatram Romam venturos, cum pudore quodam
538    XLIV,    3,  32|         nuntium victoriae Perpennam Romam misit et post dies paucos
539    XLIV,    3,  45|             Q. Metello cum litteris Romam missis spolia iacentis hostium
540     XLV,    1,   1|      adhiberi festinatio, celeriter Romam cum venissent, praeceptam
541     XLV,    1,  10|            per se, non volgata fama Romam referre. diu negantes perpulerunt,
542     XLV,    1,  13|            missa ad Antiochum erat, Romam redit; rettulit controversias
543     XLV,    1,  13|            L. Manlius quaestor, qui Romam eum publico sumptu perduceret.
544     XLV,    1,  13|        laetitiae patri suo esse, ut Romam venire velit Iovique optimo
545     XLV,    2,  17|            legationes, quae undique Romam gratulatum convenerant,
546     XLV,    2,  19|           ipsum a non securo Eumene Romam missus speculator rerum,
547     XLV,    2,  22|             Antiocho superatis, cum Romam venissemus, ex publico hospitio
548     XLV,    2,  24|      penatibus publicis privatisque Romam veniemus et omni auro et
549     XLV,    3,  31|            et Epiro et Boeotia, qui Romam ad causam dicendam sequerentur;
550     XLV,    3,  33|          classem inposita devehenda Romam Cn. Octavio data. Paulus
551     XLV,    3,  35|                                     Romam primum reges captivi, Perseus
552     XLV,    3,  35|      Macedonum denuntiatum erat, ut Romam venirent, principumque Graeciae;
553     XLV,    4,  38|       provincia dimissi sitis, quid Romam frequentes sub signis veneritis,
554     XLV,    4,  44|           nulla re memorabili gesta Romam ad magistratus subrogandos
555     XLV,    4,  44|            Eo anno rex Prusia venit Romam cum filio Nicomede. is magno
556     XLV,    4,  44|       undique facto deos, qui urbem Romam incolerent, senatumque et