Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   6|         Numitor inter primum tumultum, hostes invasisse urbem atque adortos
  2       I,    3,  11|                primo impetu et clamore hostes, oppidum captum; duplicique
  3       I,    3,  12|           hominumque, hinc saltem arce hostes; deme terrorem Romanis fugamque
  4       I,    3,  12|            perfidos hospites, imbelles hostes; iam sciunt longe aliud
  5       I,    3,  14|           plenis repente portis effusi hostes impulsa Romana acie studio
  6       I,    3,  15|          persecutusque fusos ad moenia hostes, urbe valida muris ac situ
  7       I,    5,  27|             eius ab Alba accito contra hostes ducit. Ubi Anienem transiit,
  8       I,    5,  27|                clara increpans voce ut hostes exaudirent, redire in proelium
  9       I,    5,  27|              acrius pugnant. Terror ad hostes transit; et audiverant clara
 10       I,    5,  28|                 Mettius Tullo devictos hostes gratulatur; contra Tullus
 11       I,    7,  36|               prius Anienem transirent hostes quam obviam ire ac prohibere
 12       I,    9,  53|            usquam sibi tutum nisi apud hostes L. Tarquini credidisse.
 13       I,    9,  57|           munitionibusque coepti premi hostes. In his stativis, ut fit
 14      II,    2,   9|         magnumque Porsennae nomen. Nec hostes modo timebant sed suosmet
 15      II,    2,  10|                                    Cum hostes adessent, pro se quisque
 16      II,    2,  10|           atque inde citatos decurrere hostes vidisset trepidamque turbam
 17      II,    2,  10|         miraculo audaciae obstupefecit hostes. Duos tamen cum eo pudor
 18      II,    2,  11|         expellerent pecus, scituros id hostes ratus, quod in obsidione
 19      II,    2,  14|          paululum, effuseque praelatos hostes conversis signis ab tergo
 20      II,    3,  23|            bello quam in pace et inter hostes quam inter cives libertatem
 21      II,    3,  25|             Primo statim incursu pulsi hostes; fugientibus, quoad insequi
 22      II,    3,  25|               Pometiam quo confugerant hostes legionibus ductis, intra
 23      II,    3,  31|               iniquo subeundum erat ad hostes; sed milites extrahi rem
 24      II,    4, 33b|           tempore ex oppido erupissent hostes, forte in statione Marcius
 25      II,    4,  35|             armavit. Fame se iam sicut hostes peti, cibo victuque fraudari;
 26      II,    5,  45|          avertere malis; nolle inultos hostes, nolle successum non patribus,
 27      II,    5,  45|            pugnandi. Accendunt insuper hostes ferocius multo, ut statuisse
 28      II,    5,  46|                  adeo hinc contumeliis hostes, hinc consules mora exacerbaverant -
 29      II,    5,  46|           redituros? Adeo ignavissimos hostes magis timetis quam Iovem
 30      II,    5,  47|                iam velut fusos agentem hostes et impigre milites secuti
 31      II,    5,  48|              alia bella curate, Fabios hostes Veientibus date. Auctores
 32      II,    5,  50|     consurgitur; et adversi et undique hostes erant. Primo clamor circumlatus
 33      II,    5,  51|             pugnatum est, et Ianiculum hostes occupavere; obsessaque urbs
 34      II,    5,  63|            ceteram plebem fecerunt. Et hostes quidem nihil aliud quam
 35      II,    5,  63|                est; fusi primo proelio hostes fugaque in urbem Antium,
 36      II,    5,  64|         salubri mendacio consul fugere hostes ab cornu altero clamitans
 37      II,    5,  65|               cessere magis quam pulsi hostes sunt, quia ab tergo erant
 38      II,    5,  65|              iugum evaderent cum terga hostes dedere, effusoque cursu
 39     III,    1,   3|                victos timeri increpans hostes, praesidia portis imposuit.
 40     III,    1,   5|             quia superante multitudine hostes carpere multifariam vires
 41     III,    1,   5|          animos turbavit et ferociores hostes fecit; qui caede legati
 42     III,    1,   7|        exercitu Romam pergunt. Ubi cum hostes non invenissent, secuti
 43     III,    1,   8|               fines suos transcendisse hostes impigre promissum auxilium.
 44     III,    1,   8|                 Veturius primo proelio hostes fundit fugatque: Lucretium
 45     III,    1,   8|               tranquilla fecit. Itaque hostes praeda ex proximis locis
 46     III,    2,   9|                plebis vos creatos, non hostes patribus. Nobis miserum,
 47     III,    2,  10|               iam fides abierit, novos hostes quaeri; coloniam fidam propinquam
 48     III,    2,  15|           alternae voces 'ad arma' et 'hostes in urbe sunt' audiebantur.
 49     III,    2,  16|        composito adessent, tum aeterni hostes, Volsci et Aequi, non ad
 50     III,    2,  17|               non commovit auctor? Cum hostes supra caput sint, discedi
 51     III,    2,  18|              adhortatur. Trepidare tum hostes nec ulli satis rei praeterquam
 52     III,    3,  19|              signa intulistis quam hos hostes de foro tolleretis? Pudet
 53     III,    3,  19|           Pudet deorum hominumque. Cum hostes in arce, in Capitolio essent,
 54     III,    3, 26a|            tenebat. Quod ubi senserant hostes, crevit ex metu alieno,
 55     III,    3, 26a|            quanta si urbem, non castra hostes obsiderent. Nautium consulem
 56     III,    4,  27|                ut sensere se iam prope hostes esse, signa constituunt.~ ~
 57     III,    4,  28|               miles exsequitur; clamor hostes circumsonat. Superat inde
 58     III,    6,  40|                fecerit, nunc demum cum hostes prope ad portas sint, civiles
 59     III,    6,  42|              ultro inferendo deterreri hostes a consilio urbis oppugnandae.~ ~
 60     III,    7,  52|             togatorum aliorum? Quid si hostes ad urbem veniant facturi
 61     III,    8,  60|             positis copias continebat. Hostes medium inter bina castra
 62     III,    8,  60|             curabant: haudquaquam pari hostes animo nuntios passim trepidi
 63     III,    8,  60|         invadit. Rettulere primo pedem hostes; deinde cum animos collegissent
 64     III,    8,  61|             animi habuisse quam contra hostes et domi quam foris servitutem
 65     III,    8,  63|         victoriae nuntius; simul et in hostes iam pavidos, quippe fuso
 66     III,    9,  68|          obsidetur, belli gloria penes hostes est. Quid tandem? Privatae
 67     III,    9,  68|               in acie vestrum clamorem hostes, non in contione patres
 68     III,    9,  70|           ancipiti terrore dissipasset hostes, ni suo proprio eum proelio
 69     III,    9,  70|              iacere etiam in confertos hostes coepit; cuius ignominiae
 70     III,    9,  70|            cornu esse: si iam fudisset hostes, conferret ad se signa,
 71     III,    9,  72|                 hoc socios audire, hoc hostes, quo cum dolore hos, quo
 72      IV,    1,   2|          defendique prohibeant, et cum hostes tantum non arcessierint,
 73      IV,    1,   2|           exercitus conscribi adversus hostes non patiantur, sed audeat
 74      IV,    3,  17|               vir quoque potestati par hostes ex agro Romano trans Anienem
 75      IV,    3,  18|                                  Inter hostes variae fuere sententiae.
 76      IV,    3,  19|             gerens terrore caesi regis hostes fundit. Ita equitum quoque
 77      IV,    3,  19|              defendit; intentos deinde hostes in vallum, egressus dextra
 78      IV,    3,  22|        dictatorem. Quae cum agerentur, hostes in loca altiora concessere.
 79      IV,    3,  22|                proelio ab sensu operis hostes avertebat, donec perfosso
 80      IV,    4,  27|          Quinctio consule exercitu, ad hostes pervenit. Sicut bina castra
 81      IV,    4,  27|                suos praecipere. Itaque hostes nulla in proelio iusto relicta
 82      IV,    4,  27|            cepit castra quam oppugnari hostes satis scirent. Inde fumo,
 83      IV,    4,  28|                castris in trepidos iam hostes fecerat; dictator autem
 84      IV,    4,  29|              impetus per stratos caede hostes cum globo fortissimorum
 85      IV,    4,  29|              abici passim arma ac dedi hostes coepti, castrisque et his
 86      IV,    4,  29|              castrisque et his captis, hostes praeter senatores omnes
 87      IV,    4,  29|            quod Carthaginienses, tanti hostes futuri, tum primum per seditiones
 88      IV,    5,  32|       oppugnatas. Eosdem et Romanos et hostes esse qui per tot saecula
 89      IV,    5,  32|              perfidos socios, imbelles hostes compellans, factis simul
 90      IV,    5,  38|            omnia possent, terga daturi hostes fuerint.~ ~39.
 91      IV,    5,  39|           omnia atque eandem quam apud hostes foeditatem invenisset, priusquam
 92      IV,    6,  45|             reparari coeptum; et novos hostes Labicanos consilia cum veteribus
 93      IV,    6,  57|                proelio caesi ad Antium hostes; victor exercitus depopulatus
 94      IV,    6,  58|             caede palati ad praedandum hostes opprimerentur. Tarditatis
 95       V,    1,   6|            impleantur? At hercule apud hostes tanta modestia est ut non
 96       V,    2,   8|                se irarum quam adversus hostes animi habuerunt, et auctum
 97       V,    2,  12|              Cornelio in Capenate agro hostes nulli extra moenia inventi;
 98       V,    3,  16|                anno Tarquinienses novi hostes exorti. Qui quia multis
 99       V,    3,  19|               Non proelio tantum fudit hostes, sed castris quoque exuit
100       V,    3,  21|              aversos in muris invadunt hostes, pars claustra portarum
101       V,    4,  26|              Nam cum primo moenibus se hostes tenerent tutissimum id rati,
102       V,    4,  26|              Ibi impedire opus conatos hostes fundit fugatque; tantumque
103       V,    4,  28|               quarta vigilia iubet. Et hostes nocturnam fugam ex tumulo
104       V,    5, 29b|                exercitu profectus acie hostes vicit, victorque Romam ad
105       V,    6,  39|               publicus pavor, postquam hostes adesse nuntiatum est; mox
106       V,    6,  43|              superesse praeter armatos hostes viderent, nec quicquam tot
107       V,    6,  47|         missilibusque saxis proturbare hostes, ruinaque tota prolapsa
108       V,    6,  48|            quibus haud impar adoriatur hostes, interim Capitolinus exercitus,
109       V,    7,  51|             belli decus amissum, et in hostes qui caeci avaritia in pondere
110       V,    7,  53|              non Galli hoc sed veteres hostes vestri, Aequi Volscive,
111      VI,    1,   2|          agitare. Hinc Volsci, veteres hostes, ad exstinguendum nomen
112      VI,    1,   2|            omnibus non odio solum apud hostes sed contemptu etiam inter
113      VI,    1,   2|            flagrantis ita consternavit hostes, ut minor moles superantibus
114      VI,    2,   8|         senecta invalidum, vadentem in hostes, procurrunt pariter omnes
115      VI,    2,   9|                nomen celeberrimum apud hostes sociosque et in praesentia
116      VI,    2,   9|               circumductis copiis quam hostes tenebant moenia adgredi
117      VI,    3,  13|              fides publica ope Volscos hostes adiutos. Circeiensium quoque
118      VI,    3,  15|              adversus Volscos, totiens hostes quotiens patribus expediat,
119      VI,    4,  21|           militum consulari potestate. hostes novi praeter Volscos, velut
120      VI,    4,  27|              iam a Praeneste profectos hostes in agro Gabino consedisse
121      VI,    4,  28|        magistratus terror erat - simul hostes a moenibus recessere et
122      VI,    4,  29|         Romanus, postquam in conspectu hostes erant instructi intentique, '
123      VI,    5,  30|               in campo ab altera parte hostes invasere. ab ducibus utrobique
124      VI,    5,  32|               se invexit acies, tantum hostes gradu demoti; et ut semel
125      VI,    5,  32|    intolerabilis Romana vis erat. fusi hostes cum Satricum, quod duo milia
126      VI,    5,  32|                itaque moenia intravere hostes quam Romanus extrema agminis
127     VII,    1,   6|            tulit casus, ut Genucius ad hostes magno conatu profectus in
128     VII,    1,   7|                acuit. Neque segnius ad hostes bellum apparatur, qui et
129     VII,    2,  11|        postremo una insigni pugna, cum hostes totis adorti copiis essent,
130     VII,    2,  12|        multorum inscitia, qui aut unde hostes advenissent; conclamatum
131     VII,    2,  13|                dicere ausim, si nos et hostes haud secus quam feminas
132     VII,    2,  15|          impetus prope vecors turbavit hostes, eques deinde emissus turbatos
133     VII,    2,  16|               destinata Falisci quoque hostes exorti duplici crimine quod
134     VII,    3,  20|              meritos crederet quisquam hostes repente sine causa factos?
135     VII,    3,  20|                belli conversa est; sed hostes nusquam inventi. Cum populatione
136     VII,    5,  33|             vidit nec posse aperire in hostes viam, revectus ad antesignanos
137     VII,    5,  34|             ductis? Ne ducem circumire hostes notarent, perlustravit.~ ~
138     VII,    5,  36|           concitarent, ignari cives an hostes essent, praesidium erumperet
139     VII,    5,  36|            esset, perpulit consulem ut hostes et nocturno pavore attonitos
140     VII,    6, 37b|         palatos per agros cum vidisset hostes, stationes infrequentes
141     VII,    6,  40|               in vos - horreo dicere - hostes. Ergo vos prius in me strinxeritis
142    VIII,    1,   1|                magno certamine devicti hostes; oppidum captum redditumque
143    VIII,    1,   1|             sumerent arma, suos semper hostes, populi Romani nunquam amicos,
144    VIII,    1,   2|                se foederatos pati quae hostes essent passi, precibus infimis
145    VIII,    2,  8b|         adiciebatur, qui ea tempestate hostes erant Romanis eodemque ordine
146    VIII,    2,   9|               insiluit ac se in medios hostes immisit, conspectus ab utraque
147    VIII,    2,   9|              pestem ab suis aversam in hostes ferret. ita omnis terror
148    VIII,    3,  16|             ortum erat, profectus, cum hostes ab superioris etiam certaminis
149    VIII,    3,  16|              ut vino epulisque sopitos hostes adgrederetur; nec maiore
150    VIII,    4,  19|             Fundanos]. Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos
151    VIII,    5,  24|               ausus per medios erumpit hostes et ducem Lucanorum comminus
152    VIII,    5,  24|            sibi liberosque captos apud hostes esse; sperare corpore regio
153    VIII,    5,  24|           unius, ossaque Metapontum ad hostes remissa, inde Epirum devecta
154    VIII,    5,  26|               suarum non relicta inter hostes, ludibrium non externis
155    VIII,    5,  26|           credebatur obsidione domitos hostes in fidem venisse. duo singularia
156    VIII,    5,  27|              eo rem fore ut Romani aut hostes aut domini habendi sint.
157    VIII,    5,  29|           attingeretur, omnes habendos hostes. vicit tamen pars quae in
158    VIII,    5,  29|               et cura tuendorum finium hostes prohibiti coniungere arma.
159    VIII,    5,  29|                castra solum refugerent hostes sed iam ne vallo quidem
160    VIII,    5,  30|              perinde omnia soluta apud hostes ac si nemo Romanus in Samnio
161    VIII,    5,  33|          Romanis, quam laetitiam inter hostes fore. haec simul iurgans,
162    VIII,    5,  35|               ab exercitu recessisset, hostes in Samnio moverentur. ceterum
163    VIII,    6, 37b|           Apulus Samniumque evastatum; hostes nec hic nec illic inventi.
164    VIII,    6,  38|           remotis. instruunt contra et hostes et animis et viribus pares.
165    VIII,    6,  39|                dissipatos impeditosque hostes caede omnia replet. inter
166    VIII,    6,  39|                magis magisque turbatos hostes cernebant. eques ipse iam
167      IX,    1,   2|              inritum, praeterquam quod hostes superbe increpabant, cum
168      IX,    1,   4|             vel in medios me immittere hostes paratus sum; sed hic patriam
169      IX,    1,   6|         legiones. Circumstabant armati hostes, exprobrantes eludentesque;
170      IX,    2,   8|            talis etiam praecipuum apud hostes supplicium passurus esset
171      IX,    3,  13|             egit. Itaque non fusi modo hostes sunt sed ne castris quidem
172      IX,    3,  14|               militum consules odio in hostes cessisse aut cessuros; quin
173      IX,    3,  14|             animos, ne desperata venia hostes caecos in supplicia eorum
174      IX,    4,  19|               fractos bello invenisset hostes. Ipse traiecisset mare cum
175      IX,    6,  27|          ordinibus aut ad circumeundos hostes aut ne ipsi circumirentur
176      IX,    6,  31|               Minus itaque saevitum in hostes est, praedae plus paene
177      IX,    7,  37|              ambagibus prodi simulabat hostes, quo animus militum multitudine
178      IX,    7,  37|                 stratos passim invadit hostes; alios immobiles, alios
179      IX,    8,  38|             longius progressi excivere hostes. Palatis per agros nemo
180      IX,    8,  38|             laetam famam in Samnium ad hostes tulerat interclusum Romanum
181      IX,    8,  39|               aciem copias eduxit. Nec hostes detractare visi pugnam.
182      IX,    8,  39|            fusi tamen magis quam caesi hostes, quia coeptam acriter non
183      IX,    8,  41|        dimicatum. Haud magno certamine hostes victi; neque eius pugnae
184      IX,    8,  41|              incussaque ala sternuntur hostes. Plus capitur hominum quam
185      IX,    8,  42|               novum bellum, Sallentini hostes decernerentur, Romae mansit
186      IX,    8,  42|          Minime ambigua res fuit; fusi hostes atque in castra compulsi;
187      IX,    8,  43|           exercitu missus. Marcio novi hostes - iam enim Anagninis Hernicisque
188      IX,    8,  43|               ita omnia opportuna loca hostes inter consulum castra inter
189      IX,    8,  43|             Omnia itinera obsaepserant hostes saltusque pervios ceperant
190      IX,    8,  43|           Marcianus miles conspexit et hostes respexere, tum passim fuga
191      IX,    8,  44|               montes copias abduxisse, hostes secutos duo milia inde locis
192      IX,    8,  44|        praepedissent, occidione occisi hostes, signa unum et viginti capta,
193      IX,    8,  45|                Ad Aequos inde, veteres hostes, ceterum per multos annos
194      IX,    8,  45|     dissimulatione consilii publici ad hostes desciverat; et postquam
195       X,    1,   2|               ita in medio circumventi hostes caesique: pars capti classem
196       X,    1,   4|             Rusellanum promovit. Eo et hostes secuti, quamquam ex bene
197       X,    1,   5|            longa aut anceps fuit. Fusi hostes castra repetunt inferentibusque
198       X,    2,  12|              anni militiae exspectanti hostes ad Volaterras instructo
199       X,    2,  13|         sociorumque viribus consurgere hostes ad bellum et haudquaquam
200       X,    2,  14|           agitarent uti alter Samnites hostes, alter Etruscos deligeret,
201       X,    2,  14|              non fefellere ad Tifernum hostes in occulta valle instructi,
202       X,    2,  19|           tantus est clamor exortus ut hostes e castris exciret. Armis
203       X,    2,  19|              mutante adsuetos inter se hostes Etrusci Volumnio, Samnites
204       X,    2,  19|                 Ergo fundunt fugantque hostes, maiorem molem haud facile
205       X,    3,  20|             narrant tantum iam praedae hostes trahere ut vix explicare
206       X,    3,  25|              Aharnam, unde haud procul hostes erant, ad castra Appi praetoris
207       X,    3,  26|                ad iugum perrexit, quod hostes ceperant parte alia adgressi.
208       X,    3,  27|                            Consules ad hostes transgresso Appennino in
209       X,    3,  27|        intervallo castra posita. Inter hostes deinde consultationes habitae
210       X,    3,  28|               insecuta, simul territos hostes vidit, Gallica acies nullum
211       X,    3,  29|              formidinis plena omnia ad hostes esse. Superveniunt deinde
212       X,    3,  29|                et signum ad invadendos hostes equitibus dedit. Nec sustinuerunt
213       X,    4,  32|                profectus, ut in Samnio hostes - ita enim placuerat patribus -
214       X,    4,  35|           ceterum non plus animorum ad hostes erat. ubi primum inluxit,
215       X,    4,  35|             via una et ea ipsa praeter hostes erat; qua ingressi praebuere
216       X,    4,  35|              sequatur, iturum adversus hostes casurumque inter signa Samnitium
217       X,    4,  36|             incompositis effuse venire hostes. Inter haec consul manus
218       X,    4,  36|               res repulsique a castris hostes, mox etiam redacti ad eum
219       X,    5,  39|              in Samnium profectus, dum hostes operati superstitionibus
220       X,    5,  39|               uno tempore deos, cives, hostes metuat.~ ~40.
221       X,    5,  41|              signa ita ut vox etiam ad hostes accideret, captum Cominium,
222       X,    5,  41|           fugiunt nec quemquam praeter hostes metuunt. Peditum agmen quod
223       X,    5,  43|                prohibendos urbis aditu hostes, ita, postquam iam non ex
224       X,    5,  43|          tertia exspectata erat pugna, hostes non inventi. Septem milia
225       X,    5,  44|           magni agminis modo terruerat hostes, iuvenem Papirium propter
226       X,    5,  45|               obsidionem iustam coegit hostes obsidendoque vi atque operibus
227     XXI,    1,   5|               locum ad transgrediendum hostes haberent invadere eos transeuntes
228     XXI,    1,   5|               verticoso amni delati in hostes ab elephantis obtriti sunt.
229     XXI,    1,  11|               animos eorum nunc ira in hostes stimulando, nunc spe praemiorum
230     XXI,    1,  12|             ducem abesse nec cives nec hostes sentirent. Is et proelia
231     XXI,    3,  26|                 abscesserant enim metu hostes - Tannetum pervenit. Et
232     XXI,    3,  26|              omnia visendosque ex tuto hostes praemittit. Hannibal ceteris
233     XXI,    3,  27|       traiciendum terrebant ex adverso hostes omnem ripam equites virique
234     XXI,    3,  27|           facto sit adoriatur ab tergo hostes. Ad id dati duces Galli
235     XXI,    4, 32b|              iisque ipsis tumulis quos hostes tenuerant consedit.~ ~33.
236     XXI,    4,  33|         imminentes, alios via transire hostes. Utraque simul obiecta res
237     XXI,    4,  34|         asperando, ne repudiati aperte hostes fierent, benigne cum respondisset,
238     XXI,    5,  41|               animo quo adversus alios hostes soletis, pugnare velim,
239     XXI,    6,  47|            unius itinere Placentiam ad hostes contendunt. Hannibal paucis
240     XXI,    6,  55|                ubi transgressos flumen hostes nuntiatum est, alacer animis
241     XXI,    7,  59|             vincerent solum sed pulsos hostes in castra persequerentur,
242    XXII,    1,   6|             opem, insignemque armis et hostes summa vi petebant et tuebantur
243    XXII,    1,   6|             primi agminis per adversos hostes eruptione impigre facta,
244    XXII,    2,  12|              Sed ubi quieta omnia apud hostes nec castra ullo tumultu
245    XXII,    2,  14|         Massici montis ventum est [et] hostes sub oculis erant Falerni
246    XXII,    2,  15|                suos haud minus quam in hostes intentus, prius ab illis
247    XXII,    2,  15|                teli veniret avertisset hostes, quinque ferme milia continenti
248    XXII,    2,  15|          ducturus erat; duo inde milia hostes aberant.~ ~16.
249    XXII,    3,  22|          transgrediuntur nec ullo viso hostes Saguntum pergunt ire, quod
250    XXII,    3,  22|                proditione venientem ad hostes nihil aliud quam unum vile
251    XXII,    4,  24|           ferocius quam consultius rem hostes gesturos; ipse autem, quod
252    XXII,    4,  25|            egressos fudisse ac fugasse hostes. Quas ob res, si antiquus
253    XXII,    4,  28|               quicquam eorum quae apud hostes agerentur eum fallebat et
254    XXII,    4,  28|               deposcere pellendos inde hostes ac locum capiendum; dux
255    XXII,    4,  29|               et ab nimis feroci pugna hostes continuit. Qui solutis ordinibus
256    XXII,    5,  37|               Africam traiceret, ut et hostes in terra sua bellum haberent
257    XXII,    6,  39|      infestamque cives tibi magis quam hostes facient. Idem enim tui quod
258    XXII,    6,  42|            ducerentque ad persequendos hostes ac protinus castra diripienda
259    XXII,    6,  44|                Numidarum procursatione hostes. Inde rursus sollicitari
260    XXII,    6,  47|        extendendo clausere et ab tergo hostes. Hinc Romani, defuncti nequiquam [
261    XXII,    6,  49|              fugientium civium, deinde hostes oppressere; consulem ignorantes
262    XXII,    7, 50b|               fatigatos quies nocturna hostes premeret ut ad se transirent:
263    XXII,    7, 50b|              fit quamvis per confertos hostes. Cuneo quidem hoc laxum
264    XXII,    7, 50b|        cuneoque facto per medios vadit hostes et, cum in latus dextrum
265    XXII,    7,  52|         abirent vestimentis, in castra hostes acceperunt traditique in
266    XXII,    8,  59|             nec ulla iam per confertos hostes erumpendi spes esset nec
267    XXII,    8,  60|         erumpere etiam [per] confertos hostes possent, neque per se ipsi
268    XXII,    8,  60|             situm inter medios duceret hostes, dixit "moriamur, milites,
269    XXII,    8,  60|          redirent, neque his sescentis hostes obstitere; quam tutum iter
270    XXII,    8,  60|               Hannibali qui per medios hostes e castris eruperunt ac per
271   XXIII,    2,  16|             statuit. Ad tres portas in hostes versas tripertito exercitum
272   XXIII,    3,  19|            dolia impulit ad ripam quam hostes servabant. Ibi haerentia
273   XXIII,    3,  19|          infimis muri eruerent. Et cum hostes obarassent quidquid herbidi
274   XXIII,    4,  25|                quod ad Carthaginienses hostes Hannibalemque attineret,
275   XXIII,    4,  26|            levi armatura quae eliceret hostes ad certamen, equitum partem
276   XXIII,    4,  27|         milites ut palatos sine signis hostes adgrederentur, degressus
277   XXIII,    4, 30a|       defensoribus vasta facile potiti hostes sunt: arx tantum retenta,
278   XXIII,    5,  33|             clari regis laetus admodum hostes pro hospitibus comiter accepit.
279   XXIII,    5,  33|         quosque saltus aut Romanus aut hostes teneant. Xenophanes per
280   XXIII,    5, 37a|                 Gracchus, priusquam se hostes ab repentino pavore colligerent,
281   XXIII,    6,  42|             ita Poenum adlocuti sunt. "Hostes populi Romani, Hannibal,
282   XXIII,    6,  43|               procul ab his summoturum hostes. Quod ad bellum Romanum
283   XXIII,    6,  43|              circa explorare quae apud hostes fierent. Ex his Hanno, cum
284    XXIV,    2,  15|                aciem copias educit nec hostes moram dimicandi fecerunt.
285    XXIV,    2,  15|            pugna est et eques etiam in hostes emissus; quibus cum impigre
286    XXIV,    2,  15|             nisi eo die fusi fugatique hostes essent.~ ~16.
287    XXIV,    4,  26|           institit, a qua aetate etiam hostes iratos abstinere; ne tyrannos
288    XXIV,    4,  34|             operumque quibus <si quid> hostes ingenti mole agerent ipse
289    XXIV,    6,  40|           socordia ac neglegentia apud hostes esset, silentio noctis ab
290    XXIV,    6,  40|            proximorum portae excitavit hostes. inde tantus terror pavorque
291    XXIV,    6,  41|            circa visenda haud fefellit hostes oppressissentque eum in
292    XXIV,    6,  43|           clade torpentibus per medios hostes duxit. his comitiis perfectis
293    XXIV,    6,  47|                              tum demum hostes excitati sunt iam et imbre
294     XXV,    2,  11|        quicquam habere spei donec mari hostes potiantur; quod si naves
295     XXV,    2,  11|           abscessuros aut dedituros se hostes. adsentiebantur Tarentini;
296     XXV,    2,  11|            mare nostrum erit, quo nunc hostes potiuntur, et illinc mari,
297     XXV,    3,  12|              etiam scripturae genere. 'hostes, Romani, si ex agro expellere
298     XXV,    3,  13|           deturbant nitentes per ardua hostes.~ ~14.
299     XXV,    3,  14|               cohortem si eius vexilli hostes potiti essent, princeps
300     XXV,    3,  14|        conicerentur armaque et corpora hostes obicerent, pervadunt inrumpuntque;
301     XXV,    3, 15a|             erant ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque.
302     XXV,    3, 15a|         instare Poenum permixtosque et hostes urbem invasuros ni propere
303     XXV,    4,  16|              in> insidias praecipitat. hostes subito exorti; et, ne dubia
304     XXV,    4,  16|           quidem secum extulerant - in hostes impetum fecit. maior quam
305     XXV,    4,  16|     conspicatus Lucanum hospitem inter hostes adeo infestus confertos
306     XXV,    4,  17|          salicta innata ripis laterent hostes, nudum atque inermem saxisque
307     XXV,    4,  17|                 capitis tantum Gracchi hostes potiti sunt; eo delato ad
308     XXV,    4,  18|        Crispinus nec sibi nec illi ait hostes deesse in quibus virtutem
309     XXV,    4,  19|                parem metum praebuit ne hostes novi adventarent. velut
310     XXV,    4,  21|              erat. quo ubi allatum est hostes adventare, prope est factum
311     XXV,    4,  21|            quacumque impetum fecissent hostes perrupturos, nihil quod
312     XXV,    4,  21|             amplius evaserint. castris hostes potiti sunt.~ ~22a.
313     XXV,    5,  24|       perventum erat terrendique magis hostes erant quam fallendi, sicut
314     XXV,    5,  24|              adloquio leni perlicerent hostes ad dedendam urbem.~ ~25.
315     XXV,    5,  26|                 tumultum tamen maiorem hostes praebuerunt quam certamen;
316     XXV,    6,  34|            pervagata passim vox, ut et hostes haud dubie pro victoribus
317     XXV,    6,  35|                ut senserunt profectos, hostes praemissis Numidis quam
318     XXV,    6,  37|                  iam enim prope vallum hostes erant - exauditur. inde
319     XXV,    6,  37|           Poenis mirabundique unde tot hostes subito exorti prope deleto
320     XXV,    6,  37|                cum omnia neglecta apud hostes essent, exploratis iis Marcius
321     XXV,    6,  38|              omnium nunc minus metuunt hostes quam ne, obsessi modo ipsi
322     XXV,    6,  38|              ac divisi opprimi possunt hostes. alia belli gerendi via
323     XXV,    6,  39|             silenti agmine ad proximos hostes ductae et, cum statio nulla
324     XXV,    6,  39|                clamor. pars semisomnos hostes caedunt, pars ignes casis
325     XXV,    6,  39|        occupant ut fugam intercludant. hostes simul ignis, clamor, caedes,
326     XXV,    6,  40|           prope iusto proelio compulit hostes intra munimenta. inde revocatus
327     XXV,    6,  41|           maxime timuerant, et territi hostes, praeterquam quod maxima
328    XXVI,    1,   2|               ignavi et imbelles inter hostes essent, nec impetum modo
329    XXVI,    1,   5|           signum ademptum signifero in hostes infert, iacturum in medios
330    XXVI,    1,   6|            instructa missilibus procul hostes arcebat. et suppressit impetum
331    XXVI,    2,   7|               Ceterum Hannibal, ut nec hostes elici amplius ad pugnam
332    XXVI,    2,  10|               secundum fuit summotique hostes sunt. et quia multis locis
333    XXVI,    2,  12|            propositum volgatumque apud hostes ut qui civis Campanus ante
334    XXVI,    2,  13|               ipsi virtutem mirabuntur hostes et Hannibal fortes socios
335    XXVI,    3,  17|                accepit. inde pergit ad hostes ire. Hasdrubal Hamilcaris
336    XXVI,    3,  20|               secundarum rerum sentire hostes passi omni cis Hiberum agro
337    XXVI,    3,  20|                 nihilo minor fama apud hostes Scipionis erat quam apud
338    XXVI,    5,  31|          debuerint. qui si non fuerunt hostes, nihil interest nunc an
339    XXVI,    6,  34|                aut parentes eorum apud hostes essent, liberos esse iusserunt,
340    XXVI,    6,  35|                ac vastam habere. tecta hostes incendisse, servos agri
341    XXVI,    7,  39|             venti vis omnis cecidit et hostes in conspectu fuere ut ad
342    XXVI,    7,  39|           transgressus cum summovisset hostes et prora iam Tarentinorum
343    XXVI,    7,  41|              stantes arceamus transitu hostes sed ut ultro transeamus
344    XXVI,    7,  41|              captum, pulsi tota insula hostes, receptaque provincia in
345    XXVI,    7,  43|               simul et vos instruet et hostes nudabit. potiemur praeterea
346    XXVI,    7,  44|              averterunt solum in fugam hostes, sed adeo effusis institerunt
347    XXVI,    8,  46|           itineribus fugientes videret hostes, alios ad tumulum in orientem
348   XXVII,    1,   2|                sinistra subit, et apud hostes integri a fessis pugnam
349   XXVII,    3,  13|             cepit? nempe iidem sunt hi hostes quod vincendo et victos
350   XXVII,    3,  14|               stragem edere quam inter hostes ediderant, quanto acrius
351   XXVII,    4,  18|             haud magno, in transversos hostes incurrit. inde primo turbata
352   XXVII,    4,  18|              quos territos aeque atque hostes timebant. caesa igitur ad
353   XXVII,    6, 28b|       patefacta repente porta ferox in hostes erumpit. et primo, magis
354   XXVII,    7,  41|                per campum properare ad hostes. quos ubi effusos consul
355   XXVII,    7,  42|           proelium inibat. incompositi hostes, ut quemque aut pediti aut
356   XXVII,    7,  42| tabernaculisque quae pars castrorum ad hostes vergebat et Numidis paucis
357   XXVII,    7,  42|                frustratique aliquamdiu hostes citatis equis agmen suorum
358   XXVII,    8,  43|              Hannibalem cum per medios hostes totam ferme longitudinem
359   XXVII,    8,  43|                minorem apud cives quam hostes terrorem faceret, perpetratum
360   XXVII,    8,  47|                                    Iam hostes ante castra instructi stabant.
361   XXVII,    8,  49|               Romanorum qui capti apud hostes erant supra quattuor milia
362   XXVII,    8,  50|              proelio nuntiantes caesos hostes. et primo magis auribus
363  XXVIII,    2,   5|            signum, ubi quid molirentur hostes, momento temporis acciperet.~
364  XXVIII,    2,   7|                insidebant cum trepidos hostes Heracleam compulisset, ipse
365  XXVIII,    3,  16|            erant rettulerunt profectos hostes, praemisso equitatu signa
366  XXVIII,    5,  22|           insultarent superbo ludibrio hostes. his adhortationibus exsecratio
367  XXVIII,    5,  27|        sacramenti religionem rupistis. hostes? corpora, ora, vestitum,
368  XXVIII,    5,  27|            gesseram sed etiam adversus hostes: in castris en meis - quantum
369  XXVIII,    6,  30|          quinqueremem sequeretur an in hostes rostra converteret. ipsa
370  XXVIII,    6,  30|             erant et undique instabant hostes. aestus quoque arbitrium
371  XXVIII,    6,  33|            ipse omnia signa peditum in hostes vertit; quattuor cohortes
372  XXVIII,    7,  36|              continebantur. ubi effusi hostes, mixta inter milites navalis
373  XXVIII,    7,  36|          clamore erumpunt, turbatosque hostes et ad primum incursum coniectumque
374  XXVIII,    7,  36|          trepidatum navibus est dum ne hostes cum suis simul inrumperent
375    XXIX,    1,   2|            Cornelium procella equestri hostes circumfusurum.~ Vix haec
376    XXIX,    1,   2|              equites in medios invecti hostes simul pedestres acies turbarunt,
377    XXIX,    2,   6|                pro se quisque vocabat: hostes in arce esse et caedi vigiles;
378    XXIX,    2,   9|          omnibus locis, velut adversus hostes ad arma conclamatum esset,
379    XXIX,    3,  10|              mali aut gravior etiam in hostes ingruisset; itaque quoniam
380    XXIX,    3,  15|          dedisset populo Romano ex quo hostes in Italia essent, duplicatum
381    XXIX,    4,  17|        civitati sit detestabilior, cum hostes bello urbem cepere an cum
382    XXIX,    6,  32|            obliqua tendentibus quinque hostes sequebatur. amnis ingens
383    XXIX,    6,  34|         praegresso visum ad eliciendos hostes, cum Romano equitatu secutus
384    XXIX,    7, 36b|               neque oppugnare tamen ea hostes ausi. ceterum silentio proximae
385    XXIX,    7, 36b|            Primigeniae vovit si eo die hostes fudisset; composque eius
386     XXX,    1,   5|             effusi in armatos incidere hostes, maxime Numidas ab Masinissa
387     XXX,    2,   8|                robore exercitus ire ad hostes pergit. primo in tumulo
388     XXX,    2,  11|                atque incondito, ire ad hostes pergit. et castris in propinquo
389     XXX,    3,  18|                milites ad inferenda in hostes signa summa vi hortabantur.
390     XXX,    4,  23|          populando in eam necessitatem hostes compulisset ut supplices
391     XXX,    6,  33|             Laelius, ut turbatos vidit hostes, addidit perculsis terrorem.~ ~
392     XXX,    6,  34|         pellendum hostem addebat. apud hostes auxiliares cedentes secunda
393     XXX,    6,  34|               esset quam per confertos hostes fuerat. itaque qui primi
394     XXX,    6,  34|             ortum est; quippe ad veros hostes perventum erat, et armorum
395     XXX,    6,  35|             Italicos incertos socii an hostes essent in postremam aciem
396     XXX,    7,  42|         armisque lacessiverit, et quod hostes auxiliis et pecunia iuverit.
397    XXXI,    1,   7|              legiones transportetis an hostes in Italiam accipiatis. hoc
398    XXXI,    1,   7|          Hannibalem et Carthaginienses hostes haberetis. Macedonia potius
399    XXXI,    2,  16|             qui cum Attalum Rhodiosque hostes non sustinuisset, ne Romano
400    XXXI,    3,  21|              instruendi fuit: eo cursu hostes in proelium venerunt. dextra
401    XXXI,    3,  21|                Diiovi vovit, si eo die hostes fudisset. L. Valerio imperat
402    XXXI,    3,  24|                ex arce dari iubent, ut hostes adesse omnes scirent. ita
403    XXXI,    3,  24|             Philippus vidit, habere se hostes in potestate ratus et diu
404    XXXI,    3,  24|             ubi rex esset, concitat in hostes equum non ira tantum sed
405    XXXI,    3,  24|               paucis evectus in medios hostes ingentem cum suis ardorem,
406    XXXI,    3,  26|                impetus fieret, repente hostes effusos ex improviso adoriretur.
407    XXXI,    4,  29|             mutabilibus in diem causis hostes sunt. sed unde coepit oratio
408    XXXI,    5,  33|          equitum ad explorandum quonam hostes iter intendissent misit.
409    XXXI,    5,  33|              equorumque exauditus est, hostes adpropinquare. itaque priusquam
410    XXXI,    5,  36|            castra recursuri videbantur hostes obsedit. iam passim caedes
411    XXXI,    5,  37|            loco, pars obvios habuerunt hostes. pluribus locis simul pugna
412    XXXI,    5,  38|              fuisse, cum paucis diebus hostes exhausto circa omni agro
413    XXXI,    5,  38|            enim mansuros ita perculsos hostes fuisse debellarique momento
414    XXXI,    5,  39|          nondum comperto quam regionem hostes petissent. Philippus cum
415    XXXI,    5,  39|      occupandas angustias, ne superare hostes artis faucibus inclusum
416    XXXI,    5,  39|              facta per adversos vadunt hostes, partim brevi circuitu cum
417    XXXI,    5,  42|         armatos disponunt, dum quietos hostes ipsi feroces ex tuto spectabant.
418    XXXI,    6,  45|               in arcem facta est, urbe hostes potiti. et in arce cum biduum
419    XXXI,    6,  48|                debere: fusos caesosque hostes, castra capta ac direpta,
420   XXXII,    1,   5|                belli curae angunt, non hostes modo timentem qui terra
421   XXXII,    2,  12|           admovet castris; nec segnius hostes obviam eunt. Et dum aviditate
422   XXXII,    3,  17|                credidisset resistebant hostes. Nam omnem laborem in muro
423   XXXII,    3,  21|              estis; sed aut socios aut hostes habeatis oportet.~ ~22.
424   XXXII,    4,  24|             Quo tumultu audito territi hostes relicto quem conferti tuebantur
425   XXXII,    4,  30|              Sospitae Iunoni si eo die hostes fusi fugatique fuissent:
426   XXXII,    4,  30|                facturos, et impetus in hostes est factus. Non tulerunt
427   XXXII,    5,  33|        Philippum quam omnes qui unquam hostes Thessaliae fuerint. Ipsis
428  XXXIII,    2,  14|             vastabant. cum id effusius hostes et, ut fit ab nimia fiducia,
429  XXXIII,    2,  14|           specularentur quam in partem hostes effunderent sese, opperiebatur.~ ~
430  XXXIII,    2,  15|             vagos palatosque per agros hostes impetum fecerant, cum repens
431  XXXIII,    2,  15|        infertur. trepidare dux, ut qui hostes nusquam nisi raros in collibus
432  XXXIII,    2,  18|          auxiliaribus ad Alabanda, ubi hostes erant, ducere pergit. nec
433  XXXIII,    2, 19a|              Stobos Paeoniae improviso hostes oppressit. magna multitudo
434  XXXIII,    3,  23|               plerique etiam, cum apud hostes essent, servitute exemptos.
435  XXXIII,    4,  36|              permunita retentaque, cum hostes prospera pugna elati nequiquam
436   XXXIV,    2,  8b|            inde se frequenti classe ad hostes iturum. praetervecti Ligustinos
437   XXXIV,    2,  11|           milia militum satis esse nec hostes, si tanta manus venisset,
438   XXXIV,    2,  12|                copias, ne quid interim hostes inferant ignominiae; sociis
439   XXXIV,    2,  12|                non suos modo sed etiam hostes fama Romani auxilii adventantis
440   XXXIV,    2,  13|      militastis more: nunc iusta pugna hostes cum hostibus conferetis
441   XXXIV,    2,  14|            locum quem vellet priusquam hostes sentirent caperet, praeter
442   XXXIV,    2,  14|             castra nostra et nos medii hostes et ab tergo hostium ager
443   XXXIV,    2,  15|      recentibus telis fatigatos adorti hostes primum acri impetu velut
444   XXXIV,    2,  15|             animus crevit et infensius hostes pro vallo pugnabant. consul
445   XXXIV,    2,  16|         virtute haberent, inter medios hostes proelium commisit; alterum,
446   XXXIV,    2,  16|           omnibus effusis ad sequendos hostes pleno gradu sub signis compositam
447   XXXIV,    2,  19|               ingredientes. consul ubi hostes ad pugnam elicere nequit,
448   XXXIV,    3, 22b|         amicitiam nunc Carthaginienses hostes eorum iuvando, nunc hic
449   XXXIV,    3,  23|               habeant, Aetolos, primos hostes Philippi, semper socios
450   XXXIV,    3,  26|              convectum est: viride, ne hostes mox haberent, protritum
451   XXXIV,    3,  29|         distenderent ab apertiore loco hostes, simul per patefactum ruina
452   XXXIV,    4,  43|                hinc Aetoli, haud dubii hostes, vocarent ad bellum, illinc
453   XXXIV,    5,  46|            signa adempta signiferis in hostes iniecerunt. dum repetunt
454   XXXIV,    6,  57|             esse genus cum qui nunquam hostes fuerint ad amicitiam sociali
455   XXXIV,    6,  62|       condicionis res fuerit priusquam hostes Romanis Carthaginienses,
456    XXXV,    1,   1|                namque vigilia exierant hostes; huic nocturno itineri tres
457    XXXV,    1,   1|              si fudisset cecidissetque hostes, praetor vovit. tandem gradum
458    XXXV,    1,   3|          agmine ad Pisas duxit, et cum hostes non plus mille passuum ab
459    XXXV,    1,   4|                consul in aciem exibat, hostes pugnam detractabant; praedatumque
460    XXXV,    1,   6|            opem ferrent successissent; hostes e manibus emissos quod equitibus
461    XXXV,    2,  12|              Aetolis qui tum graviores hostes quam Romani fuerint, quibus
462    XXXV,    2,  19|               quaerens aliquos Romanis hostes. itaque si quibus tuorum
463    XXXV,    3,  27|              et Acriis, qua videbantur hostes exercitum admoturi. cum
464    XXXV,    3,  28|       inaequabili solo difficile erat. hostes quingentos passus aberant.
465    XXXV,    3,  29|             recentes, instructi, et in hostes inordinatos, effusos, labore
466    XXXV,    3,  30|         castris erat emittit. illi ubi hostes adesse et a suis se desertos
467    XXXV,    3,  30|                 ceteri ad persequendos hostes ire pergunt. erat iter tale
468    XXXV,    3,  30|                ex fuga recepturos sese hostes credebat. nec eum opinio
469    XXXV,    4,  39|          Villius utrum ad amicos an ad hostes venisse se mallent. respondit
470    XXXV,    5,  50|           omnes eosdem genti Achaeorum hostes et amicos quos populus Romanus
471   XXXVI,    1,   7|         erumpere diu coercitam iram in hostes communes possit. quod si
472   XXXVI,    2,  10|       duplexque laetitia erat, quod et hostes excesserant finibus, et
473   XXXVI,    4,  24|        pugnantium in tenebris currunt. hostes partim per ruinas iacentis
474   XXXVI,    5,  44|             accensus praetoria nave in hostes tendit. adversus quam eadem
475  XXXVII,    2,  11|                melius arceri quam mari hostes posse ratus, armatos duobus
476  XXXVII,    3,  15|       abscedant, cui dubium esse, quin hostes extracturi demersas moles
477  XXXVII,    3,  18|       praesidio eorum tutus, priusquam hostes sentirent aut moverentur,
478  XXXVII,    4,  20|              audaciam credere esse, et hostes paulisper in eos versi,
479  XXXVII,    4,  20|         postquam dilapsos ab ordinibus hostes vidit, peditibus, quantum
480  XXXVII,    4,  28|              propinquo explorans, quid hostes agerent, primo in magna
481  XXXVII,    7,  53|            apud vos sumus, qui numquam hostes, semper socii fuimus? pater,
482  XXXVII,    7,  57|               pugnavit. fusi fugatique hostes; caesa decem octo milia
483 XXXVIII,    1,   7|         sarisas vocant, ad summovendos hostes eminebant. Scintillam levem
484 XXXVIII,    1,  11|                iis capti sunt, qui tum hostes erant Romanis, cum intra
485 XXXVIII,    3,  24|            locis urbem, pervenit, unde hostes paulo plus decem milia aberant.
486 XXXVIII,    4,  41|             Muttinis filium per medios hostes cum centum quinquaginta
487 XXXVIII,    5,  46|              iis, ut opinor, quos tibi hostes senatus aut populus Romanus
488 XXXVIII,    5,  47|             dixerunt. 'Non erant Galli hostes, sed tu eos pacatos imperata
489 XXXVIII,    5,  48|             non acceperim, sed fecerim hostes Gallos? Te, L. Scipio, appello,
490 XXXVIII,    5,  48|             fieret mandaveratis, omnes hostes erant, qui pro Antiocho
491 XXXVIII,    5,  49|        aequiore potuerim dimicare. Cum hostes montem cepissent, loco se
492 XXXVIII,    5,  49|              tenerent, nempe eundum ad hostes erat, si vincere vellem.
493 XXXVIII,    6,  60|         incluserit, non passurum inter hostes populi Romani in carcere
494   XXXIX,    3,  30|                non institere perculsis hostes. praetores Romani, ne postero
495   XXXIX,    3,  30|              occisa, quorum se spoliis hostes armarunt. inde ad Tagum
496   XXXIX,    3,  31|     pronuntiavitque eorum maxime opera hostes fusos, castra capta et expugnata
497   XXXIX,    3,  32|               fluvium et Lunae portum. hostes montem, antiquam sedem maiorum
498   XXXIX,    3,  37|              Achaeos, modo ne in aequo hostes vestri nostrique apud vos
499   XXXIX,    3,  37|              satis est; plus postulant hostes quam socii habent. quae
500   XXXIX,    5,  49|           praeoccupandam Coronen, quam hostes petebant, inita valle iniqua
501   XXXIX,    5,  49|           admodum attenuatis. iacentem hostes superfusi oppresserunt;
502   XXXIX,    5,  54|               deditos acerbius quam in hostes saevirent. huic orationi
503      XL,    1,   4|                segnior mors iuvat.' et hostes aderant et auctor mortis
504      XL,    1,   8|               suspiciones posse. etiam hostes armis positis foedus icisse,
505      XL,    2,  17|             communes suos atque illius hostes indulsisse videantur, damno
506      XL,    3,  25|         occasum solis cum recessissent hostes, duos equites ad Cn. Baebium
507      XL,    3,  27|          fortunam temptaret, priusquam hostes venirent, qui segnius socordiusque
508      XL,    3,  28|              quibus prope certum esset hostes extra vallum non elaturos
509      XL,    3,  30|            pugnae. ibi stetere Hispani hostes exspectantes. Romanus suos
510      XL,    3,  31|             repetit. eo effusius sequi hostes. primo equites, mox et peditum
511      XL,    3,  33|          translata rati aut recessisse hostes, per neglegentiam effusi
512      XL,    4,  39|           duabus partibus simul exorti hostes Romanos invaserunt. quod
513      XL,    4,  39|              patiebatur: invehebant se hostes, et in partibus extremis
514      XL,    4,  40|             imperio in perturbatos iam hostes equos immittunt. tunc vero
515      XL,    4,  40|              imperator Romanus aversos hostes contemplatus aedem Fortunae
516      XL,    4,  46|            cuius urbis medio foro acie hostes concurrerant, ibi concordes
517      XL,    4,  48|         sustinuere impetum necopinatum hostes. qui ad castra oppugnanda
518      XL,    4,  53|           celeriter <et Roma consul ad hostes> et ex provincia litterae
519     XLI,    1,   1|             antequam contrahere copias hostes possent, alii consulendum
520     XLI,    1,   2|        quaestorium, forum quintanamque hostes pervenerunt. ibi cum omnium
521     XLI,    1,   3|           praeda fere futura, si belli hostes meminissent. tunc demum
522     XLI,    2,  12|              conflixit. fusi fugatique hostes castrisque exuti, duodecim
523     XLI,    2,  12|              progressi castra habebant hostes, ibi cum iis acie dimicatum.
524     XLI,    3,  18|                                        hostes sub adventum C. Claudi,
525     XLI,    3,  18|            inpigre succedebat. alteram hostes cum propulissent, ut restitueret
526     XLI,    3,  18|         missili traiectus cecidit. nec hostes ducem occisum senserunt,
527     XLI,    3,  24|            quam Aetoli, qui paulo ante hostes fuerunt? quod Aetolis, quod
528     XLI,    3,  24|                meruit, cur soli omnium hostes ei simus? quamquam et illud
529    XLII,    2,  22|            Fulvium L. Manlium consules hostes non fuissent, ut eos C.
530    XLII,    3,  37|              Macedonis] Philippi bello hostes fuissent <Romanis> et pro
531    XLII,    4,  54|       fugientesque per patentem portam hostes acceperunt. ita capta urbs
532    XLII,    5,  59|          dabant et, cum minus conferti hostes instarent, progredi etiam
533    XLII,    5,  60|             die ad lacessendos proelio hostes progressus, postquam trans
534    XLII,    5,  66|          trepidationem fecit, ut, <si> hostes intrare angustias ausi longius
535   XLIII,    1,   2|                spoliari vexarique quam hostes patiantur. Cum et alia indigna
536   XLIII,    1,   9|             memorabile gestum. Nam nec hostes moverunt arma, neque consul
537    XLIV,    1,   4|        expediti ad pugnam exierant, et hostes levis armatura erat, promptissimum
538    XLIV,    2,  18|               fortuna fidei, qui certi hostes viderentur; quanti praeparati
539    XLIV,    2,  24|          communes duceret omnium regum hostes. ad Antiochum aperta mandata
540    XLIV,    2,  26|            inimicum mercede onustum et hostes merito ei Romanos posset
541    XLIV,    2,  26|                eos socios habeant quam hostes Romanos. quinque milia equitum
542    XLIV,    3,  33|                omnibus locis, et prius hostes quam ipsos, quid paretur,
543    XLIV,    3,  33|            fessos integri saepe adorti hostes vel pauci plures vexabant.
544    XLIV,    3,  34|          strepere omnia moverique apud hostes velut novo bello cerneret,
545    XLIV,    3,  36|              ad suos eludendos quam ad hostes opus esset. nondum omnibus
546    XLIV,    3,  38|               non> vicerit? quid, quod hostes per summum otium instruxerant
547    XLIV,    3,  44|           augebat, dum effuse sequitur hostes, in partem aliam turba ablatus
548     XLV,    2,  22|             quam quieverunt hoc bello, hostes ex sociis facturi estis?
549     XLV,    2,  23|                igitur quicquam tamquam hostes, neque bonorum sociorum
550     XLV,    2,  25|               ita redditum est, ut nec hostes fierent nec socii permanerent.
551     XLV,    4,  37|                 statim ad persequendos hostes duxit. cum te praeda partienda
552     XLV,    4,  44|           tantum Ligurum populato, cum hostes exercitus numquam eduxissent,