Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|                                 Iam primum omnium satis constat Troia
  2       I,    1,   3|     muliebrem tutelam rudimentumque primum puerilis regni movere arma
  3       I,    2,   4|          geniti itaque educati, cum primum adolevit aetas, nec in stabulis
  4       I,    2,   6|                       Numitor inter primum tumultum, hostes invasisse
  5       I,    3,  7b|         nomine appellata.~ Palatium primum, in quo ipse erat educatus,
  6       I,    3,  7b|      condita ac dicata ait. Ibi tum primum bove eximia capta de grege
  7       I,    3,   8|       novarum rerum perfugit, idque primum ad coeptam magnitudinem
  8       I,    3,  10|          Haec templi est origo quod primum omnium Romae sacratum est.
  9       I,    3,  13|          Monumentum eius pugnae ubi primum ex profunda emersus palude
 10       I,    4,  19|         Manlio consule post Punicum primum perfectum bellum, iterum,
 11       I,    4,  19|       militaris continuerat, omnium primum, rem ad multitudinem imperitam
 12       I,    4,  19|            praeficere. Atque omnium primum ad cursus lunae in duodecim
 13       I,    5,  22|           facit. Illi omnium ignari primum purgando terunt tempus:
 14       I,    5,  28|             ullo in bello fuit quod primum dis immortalibus gratias
 15       I,    5,  28|        foeditate spectaculi oculos. Primum ultimumque illud supplicium
 16       I,    6,  32|       oportuit, dic" inquit ei quem primum sententiam rogabat, "quid
 17       I,    6,  33|           copiis conisus Ancus acie primum vincit; inde ingenti praeda
 18       I,    6,  33|        itineris ponte sublicio, tum primum in Tiberi facto, coniungi
 19       I,    7,  35|          Tarquinius instare ut quam primum comitia regi creando fierent.
 20       I,    7,  35|            curiam venerant.~ Bellum primum cum Latinis gessit et oppidum
 21       I,    7,  35|            priores reges fecit. Tum primum circo qui nunc maximus dicitur
 22       I,    9,  55|       animum convertit; quorum erat primum ut Iovis templum in monte
 23       I,    9,  55|           aliquot ibi, a Tatio rege primum in ipso discrimine adversus
 24      II,    1,   1|          deinde custos fuit. Omnium primum avidum novae libertatis
 25      II,    1,   2|         contionem vocat. Ibi omnium primum ius iurandum populi recitat
 26      II,    1,   5|      libertas et civitas data. Ille primum dicitur vindicta liberatus;
 27      II,    2,  10|           excepturum. Vadit inde in primum aditum pontis, insignisque
 28      II,    3,  18|      sollicita civitate, dictatoris primum creandi mentio orta. Sed
 29      II,    3,  18|        parum creditum sit, nec quis primum dictator creatus sit, satis
 30      II,    3,  18|      auctores T. Largium dictatorem primum, Sp. Cassium magistrum equitum
 31      II,    3,  18|         legissent. Creato dictatore primum Romae, postquam praeferri
 32      II,    3,  20|        acies. Cohors dictatoris tum primum proelium iniit; integris
 33      II,    3,  20|    desiliunt ex equis, provolant in primum et pro antesignanis parmas
 34      II,    4, 33b|      ploratu ad terrorem, ut solet, primum orto et Romanis auxit animum
 35      II,    4,  34|          civitatem invasit, caritas primum annonae ex incultis per
 36      II,    4,  39|            esse. Circeios profectus primum colonos inde Romanos expulit
 37      II,    4,  39|             ingens pacem poscentium primum seditioso clamore conterruit,
 38      II,    5,  41|         libertati opes struere. Tum primum lex agraria promulgata est,
 39      II,    5,  41|              respuebantur. Quem ubi primum magistratu abiit damnatum
 40      II,    5,  44|       magistratus, suas leges esse. Primum in dilectibus saevire solitos,
 41      II,    5,  46|             militum animos." Sic in primum infensis hastis provolant
 42      II,    5,  53|             vim, ea porta cui signa primum intulerat caperetur. Intra
 43      II,    5,  58|                                 Tum primum tributis comitiis creati
 44      II,    5,  64|            ducis tum militum opera. Primum aequo campo signis conlatis
 45      II,    5,  65|         subeunt. Volscus effusis ad primum impetum missilibus telis,
 46     III,    2,   9|          ceteri tribuni, oramus, ut primum omnium cogitetis potestatem
 47     III,    2,  12|             unquam exstitisse; suum primum militem fuisse, se saepe
 48     III,    2,  14|          exercitu sic tribunos, ubi primum submoventes praebuere causam,
 49     III,    3,  19|         periit, - si tuleritis. Iam primum omnium' inquit, 'Quirites,
 50     III,    5,  36|             Inito igitur magistratu primum honoris diem denuntiatione
 51     III,    6,  46|             puellae, placuit omnium primum fratrem Icili filiumque
 52     III,    6, 48a|              quaeso' inquit, 'Appi, primum ignosce patrio dolori, si
 53     III,    7,  51|         appellari. Cum ad eum ipsum primum is honos deferretur, 'melioribus
 54     III,    7,  54|           plebis creaverunt, omnium primum L. Verginium, inde L. Icilium
 55     III,    7,  54|       Sicinium, progeniem eius quem primum tribunum plebis creatum
 56     III,    8,  55|            opibus credebant. Omnium primum, cum velut in controverso
 57     III,    8,  55|            iure iurando plebis, cum primum eam potestatem creavit,
 58     III,    8,  56|    maturumque iam rati, accusatorem primum Verginium et Appium reum
 59     III,    8,  59|             vestra tuenda cura.' Ea primum moderatio tribuni metum
 60     III,    8,  61|          meminisse iubebat illo die primum liberos pro libera urbe
 61     III,    8,  62| cedentibusque iam suis provolant in primum, simulque et hosti se opponunt
 62     III,    8,  62|        hosti se opponunt et aequato primum periculo, pudore deinde
 63     III,    8,  63|          rogationem acceperunt. Tum primum sine auctoritate senatus
 64     III,    9,  66|       contiones turbaret. Ad quarum primum strepitum, velut signo accepto,
 65     III,    9,  66|      Coniunctis exercitibus Latinum primum agrum perpopulati sunt;
 66     III,    9,  70|           perculit Aequos. In media primum acie vinci coepti, qua permissus
 67      IV,    1,  7a|         quam urbs Roma condita erat primum tribuni militum pro consulibus
 68      IV,    2,  14|           se in catervam suorum, et primum circumspectans tergiversari,
 69      IV,    3,  19|             Fabius Vibulanus corona primum vallum defendit; intentos
 70      IV,    3,  22|          Martio probaverunt, ibique primum census populi est actus.~ ~
 71      IV,    4,  29|            tanti hostes futuri, tum primum per seditiones Siculorum
 72      IV,    5,  37|      concursum est. Clamor indicium primum fuit quo res inclinatura
 73      IV,    5, 44a|                          Tribunicia primum comitia sunt habita. Creati
 74      IV,    6,  54|           ostendit et ulta est tunc primum plebeiis quaestoribus creatis,
 75      IV,    6,  59|          exercitus diripuere; eaque primum benignitas imperatorum plebem
 76      IV,    6,  61|           Aemilius Mamercus. Ab iis primum circumsessi Veii sunt; sub
 77       V,    1,   4|       populi Romani et perfici quam primum oportet. Perficietur autem
 78       V,    1,   6|            putent cuius si qua urbs primum illum brevissimi temporis
 79       V,    1,   6|         possit quam ut seditionibus primum urbs Romana, deinde velut
 80       V,    1,   7|           aeris est adsignatus. Tum primum equis suis merere equites
 81       V,    2,  10|            fuerant excivere. Omnium primum tribunis militum fuit, dilectum
 82       V,    2,  13|        faciundis, lectisternio tunc primum in urbe Romana facto, per
 83       V,    3,  18|           tribunum militum ex plebe primum fecistis. Hunc ego institutum
 84       V,    3,  19|           alia urbis videri. Omnium primum in eos qui a Veiis in illo
 85       V,    3,  19|            maiore quam spe, in agro primum Nepesino cum Faliscis et
 86       V,    3,  20|   sententiae, senis P. Licini, quem primum dixisse a filio interrogatum
 87       V,    4,  27|         spectaculum concursu populi primum facto, deinde a magistratibus
 88       V,    5,  33|         transcenderunt; nec cum his primum Etruscorum sed multo ante
 89       V,    5,  34|         omen rati, adiuvere ut quem primum in terram egressi occupaverant
 90       V,    6,  39|       tenuit, et ipsi pavore defixi primum steterunt, velut ignari
 91       V,    6,  45|           procul Veiis posita. Inde primum miseratio sui, deinde indignitas
 92       V,    6,  47|          pretium deberetur, Manlius primum ob virtutem laudatus donatusque
 93       V,    7,  50|                              Omnium primum, ut erat diligentissimus
 94       V,    7,  51|            spernentibus. Iam omnium primum, Veiens bellum - per quot
 95      VI,    1,   1|           eandem Romani sub regibus primum, consulibus deinde ac dictatoribus
 96      VI,    1,   1|             interim Q. Fabio, simul primum magistratu abiit, ab Cn.
 97      VI,    1,   3|          possent, clausas - id enim primum dictator imperaverat - portas
 98      VI,    1,   5|            spem Pomptinus ager, tum primum post accisas a Camillo Volscorum
 99      VI,    2,   8|        concitatos antesignanos; ibi primum pulsum Antiatem, terroremque
100      VI,    3,  12|        Quincti, equitem intentus ad primum initium moti certaminis
101      VI,    4,  21|           quoque defectione eo anno primum fama exorta; arguentibusque
102      VI,    5,  30|         quae ubi Romam sunt relata, primum dictatorem dici placebat;
103      VI,    5,  33|            urbem, quae receptaculum primum eis adversae pugnae fuerat,
104      VI,    5,  38|           atque ageretur res solito primum certamine inter se tribunorum
105      VI,    5,  39|             relinquat. proinde ipsi primum statuerent apud animos quid
106     VII,    1,   3|                   Nec tamen ludorum primum initium procurandis religionibus
107     VII,    1,   5|         honori fuit et, cum eo anno primum placuisset tribunos militum
108     VII,    1,   6|        numen, sua auspicia, quae ut primum contacta sint ab eo a quo
109     VII,    1,   8|          renovato inferunt pedem et primum gradu moverunt hostem, deinde
110     VII,    2,  11|        consul alter Fabius proeliis primum parvis, postremo una insigni
111     VII,    2,  12|            fretos venisse: adeo vix primum impetum Romanorum sustinuere.
112     VII,    2,  13|                            Septimum primum pilum iam Tullius ducebat
113     VII,    2,  15|             auctoribus patribus tum primum ad populum latum est; eaque
114     VII,    3,  20|                                 Tum primum Caerites, tamquam in verbis
115     VII,    3, 22a|           pertinacia populi est, ut primum a consulibus, dein permissu
116     VII,    5,  33|         concitant se in hostem. Tum primum referri pedem atque inclinari
117     VII,    5,  34|       agerent nox oppressit. Decium primum spes tenuit cum subeuntibus
118     VII,    5,  36|             obtemperatum; atque ubi primum inluxit, praemisso nuntio
119     VII,    5,  36|         vallum se possent, paventem primum intra castra compellunt,
120     VII,    6,  39|            auctores mitti viderunt, primum admiratio, deinde haud dubius
121     VII,    6,  40|                                 Ubi primum in conspectum ventum est [
122    VIII,    2,  8b|        octoginta sex homines erant. primum vexillum triarios ducebat,
123    VIII,    2,   9|         religione animis, velut tum primum signo dato coorti pugnam
124    VIII,    3, 13b|            itaque de eis curam quam primum absolvi et illorum animos,
125    VIII,    3,  15|             Publilius Philo praetor primum de plebe adversante Sulpicio
126    VIII,    4,  20|           carceres eo anno in circo primum statuti. nondum perfunctos
127    VIII,    5,  26|             singularia haec ei viro primum contigere, prorogatio imperii
128      IX,    1,   1|          longe prudentissimo natum, primum ipsum bellatorem ducemque.
129      IX,    1,   3|             censuit omnes inde quam primum inviolatos dimittendos.
130      IX,    1,   4|    necessitate legatos mittunt, qui primum pacem aequam peterent; si
131      IX,    1,   5|            praeceperant animis. Iam primum cum singulis vestimentis
132      IX,    1,   6|             ab inferis extracti tum primum lucem aspicere visi sunt,
133      IX,    2,  7b|       infamis clades erat. Obsessos primum audierunt; tristior deinde
134      IX,    2,   8|     ignominiae non honoris causa me primum excitatum iussumque dicere,
135      IX,    2,   9|           et istos sacrosanctos cum primum magistratu abierint, sed,
136      IX,    4,  17|      invictum Romanum imperium. Iam primum, ut ordiar ab ducibus comparandis,
137      IX,    5,  20|     deditionem venerunt. Eodem anno primum praefecti Capuam creari
138      IX,    5,  26|     incompertum dicere melius est - primum ipsas expugnare quaestiones
139      IX,    5,  26|       senatu negotium fuerit, in me primum et hunc M. Folium quaestiones
140      IX,    6,  27|              agmen demittunt ibique primum castra in conspectum hostibus
141      IX,    6,  30|         Tiburtini benigne polliciti primum accitos eos in curiam hortati
142      IX,    7,  32|       posita advexere. Etrusci diem primum consultando maturarent traherentne
143      IX,    7,  34|    paruerunt quam illi antiquae qua primum censores creati erant, quia
144      IX,    7,  37|            aviditate dimicandi quam primum in campos delata acies.
145      IX,    8,  39|     certiorem capessere fugam. Ille primum dies fortuna vetere abundantes
146      IX,    8,  41|          tradita foret, ni Marsi eo primum proelio cum Romanis bellassent.
147      IX,    8,  43|             instructa acies. Clamor primum in stativa perlatus, dein
148       X,    2,  14|             acies iussu consulis in primum successisset. Ibi integrae
149       X,    4,  35|        animorum ad hostes erat. ubi primum inluxit, abire sine certamine
150       X,    4, 37a|       Etruriam transducto exercitu, primum pervastaverat Volsiniensem
151       X,    5,  41|            cogit; nec sustinuissent primum clamorem atque impetum Romanorum,
152       X,    5,  46|           consul in Etruria Troilum primum oppugnare adortus quadringentos
153       X,    5,  47|           fuit. Eodem anno coronati primum ob res bello bene gestas
154       X,    5,  47|            spectarunt palmaeque tum primum translato e Graeco more
155     XXI,    1,   1|         iure iurando adactum se cum primum posset hostem fore populo
156     XXI,    1,  11|            ante adorta est, nec qua primum aut potissimum parte ferrent
157     XXI,    2,  19|           traiecerunt. Ad Bargusios primum venerunt, a quibus benigne
158     XXI,    3,  26|            exercitum levarique quam primum regionem suam tanta hominum
159     XXI,    3,  26|           paratarum; novasque alias primum Galli incohantes cavabant
160     XXI,    3,  27|            unius diei iubet et, ubi primum possit quam occultissime
161     XXI,    4, 32b|            castra communissent, ubi primum degressos tumulis montanos
162     XXI,    4,  34|        agmine duces eorum sequitur. Primum agmen elephanti et equites
163     XXI,    4,  35|           more concursabant modo in primum, modo in novissimum agmen,
164     XXI,    5,  43|        moriendum, milites, est, ubi primum hosti occurristis. Et eadem
165     XXI,    5,  44|   supplicium depoposcerunt me ducem primum, deinde vos omnes qui Saguntum
166     XXI,    5,  46|         periculumque intercursu tum primum pubescentis filii propulsatum.
167     XXI,    6,  47|                                 Hoc primum cum Hannibale proelium fuit;
168     XXI,    6,  48|        fefellit; missisque Hannibal primum Numidis, deinde omni equitatu
169     XXI,    6,  54|    Sempronius ad tumultum Numidarum primum omnem equitatum, ferox ea
170     XXI,    7,  61|           mille equitum, tamquam ad primum adventum Romanorum occursurus,
171     XXI,    7,  62|           civitas operata fuit. Iam primum omnium urbs lustrata est
172    XXII,    1,   1|            monitu decretum est Iovi primum donum fulmen aureum pondo
173    XXII,    1,   2|      Hannibal aeger oculis ex verna primum intemperie variante calores
174    XXII,    1,   3|           paludibus emersisset, ubi primum in sicco potuit, castra
175    XXII,    1,   6|             Magnae partis fuga inde primum coepit; et iam nec lacus
176    XXII,    2,  7b|                            Romae ad primum nuntium cladis eius cum
177    XXII,    2,  7b|           maestam sedentem domi, ad primum conspectum redeuntis filii
178    XXII,    2,  10|           collegium praetore omnium primum populum consulendum de vere
179    XXII,    2,  12|        fortunae se commissurus. Quo primum die haud procul Arpis in
180    XXII,    2,  15|           effuso rursus cursu Cales primum, inde prope inviis callibus
181    XXII,    4,  26|                      Is iuvenis, ut primum ex eo genere quaestus pecunia
182    XXII,    4,  26|       adversus rem et famam bonorum primum in notitiam populi, deinde
183    XXII,    4,  27|           perstaret. Itaque quo die primum congressus est cum Q. Fabio,
184    XXII,    4,  27|            Fabio, statuendum omnium primum ait esse quemadmodum imperio
185    XXII,    4,  29|       inquit, "audivi, milites, eum primum esse virum qui ipse consulat
186    XXII,    5,  31|          tradunt; Caelius etiam eum primum a populo creatum dictatorem
187    XXII,    5,  37|       conscriptos orare. Iam omnium primum ominis causa Victoriam auream
188    XXII,    6,  42|           cum ambitio alterius suam primum apud eos prava indulgentia
189    XXII,    6,  47|           auxiliis et pugna levibus primum armis commissa; deinde equitum
190    XXII,    6,  47|          fugientium agmen in mediam primum aciem inlati, postremo nullo
191    XXII,    6,  47|             pulsus aequavit frontem primum, deinde cedendo etiam sinum
192    XXII,    7,  51|            imperio. Postero die ubi primum inluxit, ad spolia legenda
193    XXII,    7,  52|         castra oppugnanda et omnium primum brachio obiecto [a] flumine
194   XXIII,    1,   3|         urnam coniectis citari quod primum sorte nomen excidit ipsumque
195   XXIII,    2,  12|      defectione totam Italiam esse, primum, ecquis Latini nominis populus
196   XXIII,    2,  16|        clamoremque tolli ac pedites primum, deinde equites, quanto
197   XXIII,    3,  17|            consedit. Poenus Acerras primum ad voluntariam deditionem
198   XXIII,    3,  18|           scortis impliciti et, ubi primum sub pellibus haberi coepti
199   XXIII,    3,  21|         magno opere suadere ut quam primum ea mittantur, sibique, si
200   XXIII,    4,  25|  consultandum atque agitandum. Ipse primum quid peditum equitumque,
201   XXIII,    4,  25|           decretae sunt eumque, cum primum salvis auspiciis posset,
202   XXIII,    5, 30b|             consul designatus, cum [primum magistratum] inisset, ad
203   XXIII,    5,  31|                     Senatus quo die primum est in Capitolio consultus
204   XXIII,    5,  31|             fama ferebant, quod tum primum duo plebeii consules facti
205   XXIII,    5,  33|        Ionio discretus erat. Is ubi primum fama accepit Hannibalem
206   XXIII,    5,  34|     consules ubicunque essent, quam primum deportare. Ad id celerrimae
207   XXIII,    5, 37a|            pro solo usus erat. Inde primum saxis sudibusque et ceteris
208   XXIII,    6,  42|            Romani, Hannibal, fuimus primum per nos ipsi quoad nostra
209   XXIII,    6,  43|      neglectosque; indicandum autem primum fuisse, dein petendum praesidium,
210    XXIV,    1,   1|            factos cernebant. Regium primum temptatum est diesque aliquot
211    XXIV,    2,  7b|           causa veniens in eum quem primum diem comitialem habuit comitia
212    XXIV,    2,  10|          habitus decretumque omnium primum ut consules sortirentur
213    XXIV,    2,  11|            naves conscenderunt. tum primum est factum ut classis Romana
214    XXIV,    2,  15|           hostem impigre occiderat, primum capite aegre inter turbam
215    XXIV,    2,  16|           proconsul veteres milites primum, prout cuiusque virtus atque
216    XXIV,    3,  18|      gignunt, eo enata bello erant. primum eos citaverunt qui post
217    XXIV,    3,  20|    accessisset, nullo ad conspectum primum agminis, ut rebatur, motu
218    XXIV,    4,  22|      orationemque eam orsus est qua primum cunctationis suae veniam
219    XXIV,    4,  23|    occasionem quaerentes, praetores primum, dein per eos senatum adeunt.
220    XXIV,    4,  29|     tyrannus ceciderit vel quod ibi primum conclamatum ad libertatem
221    XXIV,    4,  31|          quam vocem tantus extemplo primum a Cretensibus clamor est
222    XXIV,    4,  31|           atque amicos tanto merito primum, dein pignore sibi conciliarent.
223    XXIV,    5,  36|          adderet animos. Murgantiam primum prodito ab ipsis praesidio
224    XXIV,    6,  40|     litoribus, nuntiantes Philippum primum Apolloniam temptasse, lembis
225    XXIV,    6,  43|     scenicos per quatriduum eo anno primum factos ab curulibus aedilibus
226    XXIV,    6,  45|             adservabant. Arpis domi primum desiderari quaerique est
227    XXIV,    6,  45|             quaestione prius habita primum de fuga Altini, dein quantum
228    XXIV,    6,  46|            Suessula profectus Arpos primum institit oppugnare. ubi
229    XXIV,    6,  48|    disciplinae animum advertit. tum primum ut pro bonis ac fidelibus
230    XXIV,    6,  49|        Carthaginiensibus iungi quam primum antequam Syphax in Hispaniam
231     XXV,    1,   6|            in Italia adissemus, cum primum de nobis, etsi non iniquum,
232     XXV,    1,   6|          Cannas faciundum fuit quam primum fiat, quoniam quidquid postea
233     XXV,    3,  14|  prohibituri sunt.' manipulares sui primum transcendentem fossam, dein
234     XXV,    4,  21|       clamorem quidem atque impetum primum eorum Romani sustinuere.
235     XXV,    5,  26|         hostium exercitu Siculi, ut primum videre ex gravitate loci
236     XXV,    6,  29|    oppressas tenebant Syracusas cum primum nostri arbitrii esse coepimus,
237     XXV,    6,  29|         arreptisque armis praetores primum obtruncant, inde ad caedem
238     XXV,    6,  30|           arbitris Moericum nanctus primum, quo in statu reliquisset
239     XXV,    6,  39|        concursu ex totis castris ad primum clamorem et tumultum facto
240     XXV,    6,  40|            belli iure; ceterum inde primum initium mirandi Graecarum
241     XXV,    6,  40|      Romanos deos, templum id ipsum primum quod a Marcello eximie ornatum
242     XXV,    6,  41|          nuntiantes populares suos, primum ea seditione motos qua trecenti
243    XXVI,    2,  14|        Fulvio legato. is cum omnium primum arma telaque quae Capuae
244    XXVI,    2,  15|            perrexit; concursuque ad primum equitum ingressum facto
245    XXVI,    2,  16|         forti adde virgas et in eum primum lege age.' lectum quoque
246    XXVI,    2,  16|  fertilitate terrae satis constabat primum in Italia esse, urbs servata
247    XXVI,    5,  27|     adducentis. de re publica tamen primum ac de provinciis ambo consules
248    XXVI,    5,  29|           Siculorum querellae domos primum nobilium circumlatae celebrataeque
249    XXVI,    6,  34|         consultus Oppiae Cluviaeque primum bona ac libertatem restituit:
250    XXVI,    6,  36|        remiges dare, nobismet ipsis primum imperemus. aurum argentum <
251    XXVI,    6,  36|        excitet ad aemulandum animos primum equestris ordinis, dein
252    XXVI,    6,  37|            metu, velut illo tempore primum bellum inciperent.~ ~38.
253    XXVI,    7,  40|           exspectatus cum venisset, primum ac potissimum omnium ratus
254    XXVI,    7,  40|   relinquere Laevinus in insula tum primum nova pace coalescente velut
255    XXVI,    7,  41|          viderem obligavit fortuna, primum quod ea pietate erga patrem
256    XXVI,    8,  48|      navalibusque sociis convocatis primum dis immortalibus laudes
257    XXVI,    8,  49|          Ceterum, vocatis obsidibus primum universos bonum animum habere
258    XXVI,    8,  50|     deperire eum sponsae amore, ubi primum venit, accuratiore eum sermone
259   XXVII,    2,   6|           ipse comitia in quem diem primum potuit edixit; quae certamine
260   XXVII,    3,  12|              hanc manum ad Bruttium primum agrum depopulandum duci
261   XXVII,    3,  12|         Hannibali quam se esse, ubi primum in agris pabuli copia fuit
262   XXVII,    3,  13|  gloriabatur: vos illi hodierno die primum fugati exercitus dedistis
263   XXVII,    4, 15b|   conciliator nuntiaverat iubet. ea primum captus est murus adiuvantibus
264   XXVII,    4,  17|   coepissent ruerent, dimicare quam primum statuit. Scipio avidior
265   XXVII,    4,  18|       supercilio ducit. per aspreta primum, nihil aliud quam via impediti,
266   XXVII,    5,  23|      Cornelio Sulla praetore urbano primum facti erant; inde omnes
267   XXVII,    6, 28b|            agmine sequi. itaque ubi primum Numidas edito e speculis
268   XXVII,    6,  30|            Phalara egerant de pace, primum questi sunt quaedam parva
269   XXVII,    6,  32|                                     Primum diem quo fines hostium ingressi
270   XXVII,    7, 33b|              dixit. senatus quo die primum est habitus ludos magnos
271   XXVII,    7,  35|         designatos omnes versi quam primum eos sortiri provincias et
272   XXVII,    7,  36|            crescebat. Massiliensium primum legati nuntiaverant eum
273   XXVII,    7,  36|         ante bellum fuerat. eo anno primum ex quo Hannibal in Italiam
274   XXVII,    7,  40|         consereret, respondisse ubi primum hostium agmen conspexisset
275   XXVII,    8,  48|                                Nero primum cum omni equitatu advenit:
276   XXVII,    8,  50|            animos potuit. in senatu primum, deinde in contione litterae
277  XXVIII,    1,   2|           ex castris citato equo ad primum clamorem et tumultum advehitur.
278  XXVIII,    2,   8|            hoste sis, viceris. quod primum esset, confessionem se hostium
279  XXVIII,    2,   8|         Demetriadem ab Euboea, unde primum ad opem ferendam sociis
280  XXVIII,    2,   9|      decernere patres merito deorum primum, dein secundum deos consulum
281  XXVIII,    3,  13|            atque in ipsos munitores primum invectum vixdum proelio
282  XXVIII,    3,  13|              sed cum ab stationibus primum expeditae cohortes, deinde
283  XXVIII,    3, 17a|         gentiumque animos, Syphacem primum regem statuit temptare.
284  XXVIII,    5,  24|           eorum mentes sunt non tum primum cum de vita imperatoris
285  XXVIII,    5,  25|            supervenerunt. ad quorum primum adventum exasperati animi:
286  XXVIII,    5,  28|             percussi sunt. sed illi primum non Atrium Umbrum semilixam,
287  XXVIII,    6,  30|            ora Oceani sita est, ubi primum e faucibus angustis panditur
288  XXVIII,    6,  32|  opprimendos Ilergetes duxisse, sed primum ne impunita tam scelerata
289  XXVIII,    7,  36|              in quarum spem seditio primum militaris, deinde defectio
290  XXVIII,    7,  36|            turbatosque hostes et ad primum incursum coniectumque telorum
291  XXVIII,    8,  39|           essent facere. iam omnium primum oppidum nobis restituerunt;
292  XXVIII,    8,  40|       sententiam dixerit. ego autem primum illud ignoro quemadmodum
293  XXVIII,    8,  45|           naves acciperet. Etruriae primum populi pro suis quisque
294    XXIX,    1,   1|           senatu repetebant. omnium primum ratus tueri publicam fidem,
295    XXIX,    2,   6|        accensis ad traiciendum quam primum, intervenit maiori minor
296    XXIX,    2,   7|           praesidio ibi relicto cum primum aestu fretum inclinatum
297    XXIX,    5,  23|       Carthaginiensi iunctum optare primum ut procul ab Africa, sicut
298    XXIX,    5,  24|          instare ut in Africam quam primum traiciat socios reges. Masinissam
299    XXIX,    5,  25|   accipienda. postquam convenerunt, primum ab iis quaesivit si aquam
300    XXIX,    6,  28|      maritimos modo agros conspectu primum classis dein tumultu egredientium
301    XXIX,    6,  30|            tumultum ad Syphacem quo primum intenderant iter pervenerunt.
302    XXIX,    6,  32|             dies aliquot vixit. ubi primum ducta cicatrix patique posse
303    XXIX,    6,  34|          equitatu accepto id omnium primum egit ut per conquisitionem
304    XXIX,    6,  34|            tamen Numidas - id longe primum equitum in Africa est genus -
305     XXX,    1,   2|      pedibus natus; Anagniae sparsi primum ignes in caelo, dein fax
306     XXX,    1,   6|            homines iumentaque foeda primum fuga, dein strage obruebant
307     XXX,    2,  11|            vero Masaesulii non modo primum impetum sed ne conspectum
308     XXX,    2,  15|             iussit. ibi Masinissam, primum regem appellatum eximiisque
309     XXX,    3,  17|       senatum introduxit. gratulati primum senatui sunt quod P. Scipio
310     XXX,    3,  18|            hostium acies ni Mago ad primum equitum motum paratos elephantos
311     XXX,    3,  18|          volneribus corruerunt. tum primum commota hostium acies, simul
312     XXX,    4,  24|              desertae fuga nautarum primum ab Aegimuro, deinde ab Aquis
313     XXX,    5,  30|             ceperim arma, cum eodem primum Romano imperatore signa
314     XXX,    6,  35|      receptum fugae haberent, simul primum ardorem atque impetum hostium
315     XXX,    7,  38|      relinqueret.~ Romae ad nuntium primum rebellionis Carthaginiensium
316     XXX,    7,  44|        Scipionem dixisse Ti. Claudi primum cupiditatem, deinde Cn.
317    XXXI,    1,   1|              Claudium consulem, qui primum bellum Carthaginiensibus
318    XXXI,    1,   3|                                 Cum primum senatum habuit, universis
319    XXXI,    1,   5|     Carthaginiensibus datam. omnium primum eam rem idibus Martiis,
320    XXXI,    2,  15|      commemoratio erat beneficiorum primum in civitatem suorum, deinde
321    XXXI,    2,  15|    Philippum decretum. honores regi primum Attalo immodici, deinde
322    XXXI,    2,  15|       deinde et Rhodiis habiti: tum primum mentio inlata de tribu quam
323    XXXI,    2,  17|             medio poni. ibi delecti primum qui, ubi caesam aciem suorum
324    XXXI,    2,  18|         ferociorem facit. ego autem primum velim vos foederum memores
325    XXXI,    4,  31|     orationis meae formam Macedones primum, deinde Athenienses mutarunt.
326    XXXI,    4,  31|          gessissemus, ipsos foedere primum, deinde conubio atque inde
327    XXXI,    5,  33|          expedierant; nec mora, ubi primum hostem videre, concurrendi
328    XXXI,    5,  36|         elephantis, quo auxilio tum primum Romani, quia captos aliquot
329    XXXI,    5,  38|          neque enim ne regis quidem primum consilium, quo impetum in
330   XXXII,    1,   2|             in stipendium impositum primum Romam advexerunt. Id quia
331   XXXII,    2,  12|         recepissent sese, ni clamor primum ab tergo auditus, dein pugna
332   XXXII,    2,  15|             trepidavere Thessali ad primum adventum Romanorum; et Philippus
333   XXXII,    3,  16|           consul adversus Philippum primum in Epiri faucibus posuit
334   XXXII,    3,  16|            traiecerunt. Carystiorum primum agros vastarunt; deinde,
335   XXXII,    3,  19|          dicendi facta est. Romanus primum legatus L. Calpurnius, deinde
336   XXXII,    4,  26|      fecissent, missis ex eo numero primum qui in Setino agro, deinde
337   XXXII,    4,  27|             Sex praetores illo anno primum creati crescentibus iam
338   XXXII,    4,  28|           Minucio consulibus omnium primum de provinciis consulum praetorumque
339   XXXII,    4,  30|       factus. Non tulerunt Insubres primum concursum. Quidam et a Cenomanis
340   XXXII,    5,  34|            in qua orsus ab Antigoni primum suis deinde erga gentem
341   XXXII,    5,  36|        conventum est. Ibi Philippus primum et Quinctium et omnes qui
342   XXXII,    5,  38|              Paucis principum inter primum tumultum elapsis, eorum
343  XXXIII,    1,   6|        Pheras movisse, defungi quam primum et ipse certamine cupiens
344  XXXIII,    2,  15|             instrui cum potuissent, primum hostium impetum non tulerunt.
345  XXXIII,    2,  17|         urbes ad muros accessit, ad primum terrorem ratus inclinari
346  XXXIII,    3,  21|            magnifice utendo effecit primum ut sibi deinde ut aliis
347  XXXIII,    3,  26|        bellum prope novum, quia tum primum suo nomine sine ullo Punico
348  XXXIII,    3,  28|           iussus Zeuxippo dare quam primum, quia non statim conveniendi
349  XXXIII,    4,  31|       transgressurum in Europam cum primum ei vires suae satis placuissent
350  XXXIII,    4,  37|            inde iunctis exercitibus primum Boiorum agrum usque ad Felsinam
351  XXXIII,    5,  42|                            Romae eo primum anno tresviri epulones facti
352  XXXIII,    5,  48|             productum. Hannibal cum primum fallendi eos qui in portu
353   XXXIV,    2,  15|             fatigatos adorti hostes primum acri impetu velut cuneo
354   XXXIV,    2,  19|           ad pugnam elicere nequit, primum praedatum sub signis aliquot
355   XXXIV,    3,  23|           princeps gentis, invectus primum in Athenienses, libertatis
356   XXXIV,    3,  24|                  Haec vaniloquentia primum Aristaenum praetorem Achaeorum
357   XXXIV,    3,  30|         fortunae ratus caduceatorem primum in castra misit ad explorandum
358   XXXIV,    3,  34|            difficilis.' haec oratio primum animos omnium ad respicienda <
359   XXXIV,    4,  37|         inde proelia per quadriduum primum sine ullo satis certo eventu
360   XXXIV,    4,  38|        subire undique omnes, ut qua primum occurrerent quave opem ferrent
361   XXXIV,    4,  44|          esse recte factum collegio primum, deinde ex auctoritate collegii
362   XXXIV,    5,  46|     provinciam profectus in Boiorum primum agrum legiones duxit. Boiorix
363   XXXIV,    5,  48|           adlocutus, orsus ab inita primum Romanis amicitia cum Graecorum
364   XXXIV,    5,  54|        horum aedilium ludos Romanos primum senatus a populo secretus
365   XXXIV,    6,  56|     universae gentis facta Lunensem primum agrum depopulatos, Pisanum
366   XXXIV,    6,  60|            deposcebat: ea se classe primum Africam petiturum; magno
367   XXXIV,    6,  62|              auditi de Tyrio advena primum Carthaginienses curam iniecere
368    XXXV,    2,  12|     Dicaearchus Antiocho; et omnium primum praedam de Philippo Romanorum
369    XXXV,    2,  14|      Pyrrhum dixisse: castra metari primum docuisse, ad hoc neminem
370    XXXV,    2,  18|           sedem bello cepisset: iam primum Aetolos, qui umbilicum Graeciae
371    XXXV,    2,  18|            Macedonia Philippum, ubi primum bellicum cani audisset,
372    XXXV,    3,  20|          ulteriorem. sed his duobus primum senatus consulto, deinde
373    XXXV,    3,  25|   sententiam diceret, statuere quam primum ipsos quid vellent iussit:
374    XXXV,    3,  27|             abduci posse. ad Caryas primum in hostium terra posuit
375    XXXV,    3,  28|      cogitatio esset. et tum omnium primum agmen constituit; dein Cretenses
376    XXXV,    4,  31|             censebant esse. Athenas primum, inde Chalcidem, inde in
377    XXXV,    4,  37|            delegerat locum - Thebas primum, hinc Salganea processit,
378    XXXV,    4,  38|             castra. inde caduceator primum, deinde legati ad Aetolos
379    XXXV,    5,  43|            erant navibus ad Pteleum primum continentis venit. ibi Eurylochus
380    XXXV,    5,  44|        abunde expleturum; nam simul primum anni tempus navigabile praebuisset
381    XXXV,    5,  46|            Aetolis nuper temptatam, primum adgredi, et celeritate magis
382    XXXV,    5,  46|           nec ipsorum Aetolorum. id primum eos pro amicis facturos,
383    XXXV,    5,  47|   Demetriadem placuit. ibi, quoniam primum vanum inceptum evasisset,
384   XXXVI,    1,   5|         sententia indictum Antiocho primum civitati suae arma illaturos <
385   XXXVI,    2,   9|          terrorem obsessis iniecit. primum impetum oppugnationis satis
386   XXXVI,    3,  19|        subsidio venire; ceterum, ut primum signaque et arma ex propinquo
387   XXXVI,    3,  19|       effuso constiterit cursu; ubi primum reliquiis pugnaeque et fugae
388   XXXVI,    4,  24|            qui in arce erant Aetoli primum eorum, qui rupem ceperant,
389   XXXVI,    4,  24|            tantam posset. itaque ad primum impetum abiectis armis dediderunt
390   XXXVI,    4,  26|         erant, ut ab rege peterent, primum ut ipse coactis rursus terrestribus
391   XXXVI,    4,  29|           recidentia accusavit, qui primum Romanos, deinde Antiochum
392   XXXVI,    5,  33| responderunt patere portas regi. ad primum eius ingressum principum
393   XXXVI,    5,  43|              contendit. Romani, ubi primum aquilones - ii namque per
394   XXXVI,    5,  44|      demendis armamentis tumultuari primum coeptum est, et ipse, quanta
395   XXXVI,    5,  44|       regiae unam circumsistunt, et primum ab utroque latere remos
396   XXXVI,    5,  45|                Neque ita multo post primum ab laevo cornu fuga coepit.
397   XXXVI,    5,  45|        Chium petentes, Phoenicuntem primum portum Erythraeae terrae
398  XXXVII,    2,  4b|          posse. profectus ab Elatia primum in hostium terra circa Spercheum
399  XXXVII,    2,   6|       castra. eo legati Athenienses primum ad P. Scipionem praegressum
400  XXXVII,    2,   9|           vocant Achaeorum, classem primum advertit; inde Ilium escendit,
401  XXXVII,    2,   9|        armatis muros fanatici Galli primum cum sollemni habitu ante
402  XXXVII,    3,  12|           Eumenes rex in Erythraeam primum classem applicuerunt. ibi
403  XXXVII,    3,  18|           Apamea profectus Sardibus primum, deinde haud procul Seleuci
404  XXXVII,    3,  19|      temptata, evastatis Elaeensium primum, deinde Pergamenorum agris,
405  XXXVII,    4,  24|           veteri regiae classi quam primum cuperet; et ne id ei facere
406  XXXVII,    4,  25|       futurum fuisse, nisi eum suus primum furor, deinde fraus Aetolorum
407  XXXVII,    4,  29|         Aemilius cum praetoria nave primum e portu in altum evectus,
408  XXXVII,    5,  36|          animum est conatus. omnium primum filium ei sine pretio redditurum
409  XXXVII,    5,  37|         stativis movisset, Dardanum primum, deinde Rhoeteum utraque
410  XXXVII,    6,  42|   pervenisset equitatus Romanus, ne primum quidem impetum sustinuerunt;
411  XXXVII,    6,  42|       urgebat, donec fugati equites primum, dein proximi peditum effuso
412  XXXVII,    6,  45|             P. Scipio ab Elaea, cum primum pati laborem viae potuit,
413  XXXVII,    6,  47|          quod exercitus Romanus tum primum in Asia posuisset castra,
414  XXXVII,    7,  52|           venerunt. Cotta in senatu primum, deinde in contione iussu
415  XXXVII,    7,  52|         immolari iussae. tum omnium primum Eumeni senatus datus est.
416  XXXVII,    7,  60|             ab Epheso profectus cum primum Cretae litus attigit, nuntios
417 XXXVIII,    1,   9|            filius, qui cum ea gente primum amicitiam pepigerat, consulis
418 XXXVIII,    1,  11|   comparebunt, quando quisque eorum primum inventus erit, reddatur;
419 XXXVIII,    2,  13|           urbe decurrens, per Caras primum, deinde Ionas in sinum maris
420 XXXVIII,    2,  17|            usu hoc cognitum est: si primum impetum, quem fervido ingenio
421 XXXVIII,    2,  17|            cavenda ac fugienda quam primum amoenitas est Asiae: tantum
422 XXXVIII,    3,  25|   Frustratio Gallorum eo spectabat, primum ut tererent tempus, donec
423 XXXVIII,    3,  27|             stando et vulneribus ne primum quidem impetum et clamorem
424 XXXVIII,    3,  27|           perventum est; ceterum ne primum quidem coniectum telorum
425 XXXVIII,    3,  30|           Hunc morem Philopoemen eo primum anno labefactare conatus
426 XXXVIII,    3,  34|             Lacedaemoniis imperatum primum, uti muros diruerent; deinde,
427 XXXVIII,    4,  36|           atque in his tribubus tum primum ex Valerio plebiscito censi
428 XXXVIII,    4,  37|             ad Cn. Manlium consulem primum, dein pro consule, hibernantem
429 XXXVIII,    4,  40|    abstrahere. Unde postquam clamor primum ad eos, qui iam ingressi
430 XXXVIII,    4,  40|        sequebantur, deinde etiam ad primum agmen est perlatus, utrimque
431 XXXVIII,    4,  41|                           Romanorum primum agmen extra saltum circa
432 XXXVIII,    4,  41|            cum clamore impetu facto primum expulere loco hostis, deinde
433 XXXVIII,    4,  43|        bellum illatum questi, agros primum depopulatos, terrorem direptionis
434 XXXVIII,    5,  45|           honos habeatur, postulas, primum quod pro temeritate imperatoris,
435 XXXVIII,    5,  46|           avium examina ad crepitum primum missilium avolavere. At
436 XXXVIII,    5,  46|         trifariam dissipatus, alibi primum, alibi postremum agmen,
437 XXXVIII,    6,  53|            materia ingenio. Quid ad primum consulatum secundus, etiam
438   XXXIX,    1,   6|            invecta in urbem est. ii primum lectos aeratos, vestem stragulam
439   XXXIX,    1,   8|       Graecus ignobilis in Etruriam primum venit nulla cum arte earum,
440   XXXIX,    1,   8|          exstinxissent, corruptelae primum omnis generis fieri coeptae,
441   XXXIX,    1,   9|           pro aegro eo vovisse, ubi primum convaluisset, Bacchis eum
442   XXXIX,    1,  10|          ubi omnia infanda patienda primum, deinde facienda essent.
443   XXXIX,    1,  15|       adiunxero qui qualesque sint. primum igitur mulierum magna pars
444   XXXIX,    1,  15|       censebant esse debere. quales primum nocturnos coetus, deinde
445   XXXIX,    1,  18|             omnia Bacchanalia Romae primum, deinde per totam Italiam
446   XXXIX,    2, 20b|         Romani fecerunt. consul ubi primum ex hostium agro evasit,
447   XXXIX,    2,  22|          Romano agro necarique quam primum iusserunt.~ Eodem anno Galli
448   XXXIX,    3,  36|            senatui ostendit: caedem primum ad Compasium factam eorum,
449   XXXIX,    4,  38|             esset, dimitterent, eos primum, qui emerita stipendia haberent,
450   XXXIX,    5,  42|      pendebat, loquenti Gallo caput primum percussisse, deinde, fugienti
451   XXXIX,    5,  49|           diutino morbo, ex quo tum primum reficiebatur, viribus admodum
452   XXXIX,    5,  49|          oppresserunt; cognitumque [primum] a verecundia memoriaque
453   XXXIX,    5,  49|        Philopoemenem captum adduci. primum adeo incredibilis visa res,
454   XXXIX,    5,  51|          eum esse, qui patriae suae primum, deinde fractis eius opibus
455   XXXIX,    5,  52|            vitae exitum habuit. iam primum omnes non in patrio solo
456      XL,    1,   3|        diceretque, eo spectare. iam primum omnem fere multitudinem
457      XL,    1,   4|         regiam. agite, iuvenes mei, primum, qui maiores estis, capite
458      XL,    1,   8|            Postero die Perseus, cum primum conveniendi potestas patris
459      XL,    1,  15|              deprecor. non hodie me primum frater accusat, sed hodie
460      XL,    1,  15|           frater accusat, sed hodie primum aperte, nullo meo in se
461      XL,    2,  17|          postea gestum. recesserant primum in devios saltus, deinde
462      XL,    2,  21|         statuerat non ducere secum, primum quaerit ab eo, cum tanta
463      XL,    2,  22|                  Philippus Maedicam primum, deinde solitudines interiacentes
464      XL,    2,  22|         rapiendo enim passim villas primum, dein quosdam etiam vicos
465      XL,    2,  23|           indicatur patri. litterae primum ad obsidentem Petram adlatae
466      XL,    3,  25|          exercitum> introduxit. ubi primum in hostium finibus castra
467      XL,    3,  25|      obsesso per indutias sibi quam primum subsidio veniret. Baebius
468      XL,    3,  31|            uti praeceptum erat, ubi primum fremitum equestrem audivit,
469      XL,    3,  33|           cum tandem superatis, ubi primum remiserunt imbres, amnibus
470      XL,    3,  35|           esse, petierunt ab senatu primum, ut ob res prospere gestas
471      XL,    4,  44|                     Eo anno rogatio primum lata est ab L. Villio tribuno
472      XL,    4,  47|      penetraret. * * * Mundam urbem primum vi cepit, nocte ex improviso
473      XL,    4,  49|        oppugnare institit. oppidani primum impetum hostium sustinuerunt;
474      XL,    4,  49|        Gracchum peterent, venit. et primum quaesivit ab eo, liceretne
475      XL,    4,  54|         ventura esset ad Persea, ut primum labare animum regis et ingemiscere
476      XL,    4,  58|                                     Primum> ingressi sunt pacato agmine. <
477     XLI,    1,   2|                          Histri, ut primum ad lacum Timavi castra Romana
478     XLI,    1,   2|          inceptum; qua dilabente ad primum teporem solis perlucens
479     XLI,    1,   3|         retinere in animo haberent, primum exutum castris hostem ad
480     XLI,    2,  10|           diffugerunt. inde legatos primum ad pacem petendam in castra
481     XLI,    3,  16|              consul Q. Petilius cum primum per auspicia posset, collegae
482     XLI,    3,  16|             iusserunt. dum consules primum religiones, deinde alterum
483     XLI,    3,  23|           bellum paravit? Bastarnas primum ad terrorem omnium <in>
484     XLI,    3,  24|        Romanos dicere videretur. ac primum omnium, tamquam non hic
485    XLII,    1,   1|        Laenas <consules> cum omnium primum de provinciis <et> exercitibus
486    XLII,    1,   9|         praesente se honoris deorum primum causa, deinde et sui aliquo
487    XLII,    2,  17|           dicebatur, voluit. ad eum primum indicio delato, iussu eius
488    XLII,    2,  18|            difficili curatione, cum primum tuto potuit, profectus Pergamum,
489    XLII,    2,  24|             querantur, legatos quam primum ad senatum mittat denuntietque
490    XLII,    2,  25|            senatui, ut scirent quam primum, quibus ducibus usura res
491    XLII,    3,  32|            qui centuriones * *, sed primum quemque citarent, tres et
492    XLII,    3,  33|           consulta recitari iussit, primum, quo bellum senatus Perseo
493    XLII,    3,  34|            hodieque ibi habito. cum primum in aetatem veni, pater mihi
494    XLII,    3,  34|     imperator dignum iudicavit, cui primum hastatum prioris centuriae
495    XLII,    3,  34|           quater intra paucos annos primum pilum duxi; quater et tricies
496    XLII,    3,  35|          militares in legione prima primum pilum virtutis causa ei
497    XLII,    3,  37|        adiuvissent Romanos Philippi primum, deinde Antiochi bello,
498    XLII,    3,  38|       nuntiare iussi, quae Philippi primum, Antiochi deinde bello,
499    XLII,    3,  38|             se dilaturum; nunc, ubi primum posset, ad Peneum flumen,
500    XLII,    3,  41|            est? ego tamen istos, ut primum in Macedonia esse admonitus
501    XLII,    5,  62|          cessisset, cessurum <quam> primum. haec legati. summotis his
502    XLII,    5,  66|            est animus. Perseus, cui primum omnium fuerat, ut contentus
503   XLIII,    1,   2|    Sulpicium Gallum. Cum M. Titinio primum, qui praetor A. Manlio M.
504   XLIII,    1,   5|        duces sibi ab consule Cassio primum imperatos, qui in Macedoniam
505   XLIII,    1,   7|           esset, exposuit civitatis primum suae benefacta et vetera
506   XLIII,    1,  10|        muris viderunt. Ceterum, ubi primum sub ictu teli fuerunt, duabus
507   XLIII,    1,  11|              Consules designati ubi primum magistratum inissent, de
508   XLIII,    2,  16|         tumultus ciere. Ti. Gracchi primum bona consecravit, quod in
509   XLIII,    2,  17|            senatus consultum Thebis primum recitatum per omnes Peloponnesi
510   XLIII,    2,  18|           secum efferentibus iussis primum arma, [dein libertatem]
511   XLIII,    2,  19|      volneribus inutiles erant. Ubi primum agger iniunctus muro est,
512    XLIV,    1,  12|                              Hostis primum admiratio cepit, quidnam
513    XLIV,    2,  18|          animo agitabat. iam omnium primum a senatu petit, ut legatos
514    XLIV,    2,  22|           sapientem. quid ergo est? primum a prudentibus et proprie
515    XLIV,    2,  28|            deductae naves in portus primum, qui sub Atho monte sunt,
516    XLIV,    3,  33|   exploratis illa quoque <novavit;> primum, ut ordine ac sine tumultu
517    XLIV,    3,  34|        veteranis fatentibus se illo primum die, tamquam tirones, quid
518    XLIV,    3,  34|           facile quis cerneret, ubi primum conserendi manum cum hoste
519    XLIV,    3,  37|        postremo hastatos, ab dextro primum cornu singulorum paulatim
520    XLIV,    3,  38|             nos fuerint. iam omnium primum, quantum numero nos praestent,
521    XLIV,    3,  41|           et alas sociorum; et hinc primum fuga Macedonum est orta.
522    XLIV,    3,  45|         Pydnam castra movit. Beroea primum, deinde Thessalonica et
523     XLV,    1,   9|          quibus Alexander regnavit, primum omnia, qua Persarum prope
524     XLV,    1,  11|  repugnantibus fratris amicis ratus primum ad sororem, deinde ad fratrem
525     XLV,    1,  12|        habentis tradit atque omnium primum id legere iubet. quibus
526     XLV,    1,  12|             gerendi non habuit. iam primum cum legionibus ad conveniendum <
527     XLV,    2,  18|                              Omnium primum liberos esse placebat Macedonas
528     XLV,    3,  26|        Phylacen et Horreum receptis primum ad Passaronem ducit. Antinous
529     XLV,    3,  28|  increpuisse traditur C. Sulpicium, primum quod Persea tam procul a
530     XLV,    3,  29|            Graeco referebat: omnium primum liberos esse iubere Macedonas,
531     XLV,    3,  34|             morbo aeger fuerat. ver primum eos domo excivit iamque
532     XLV,    3,  35|                               Romam primum reges captivi, Perseus et
533     XLV,    4,  37| interrogaret; aut serius paulo, cum primum magistratum ipse cepisset,
534     XLV,    4,  38|          populi Romani fama agitur, primum ne invidiae et ingrati animi
535     XLV,    4,  38|             exaequetur. haec igitur primum infamia deleatur, foeda