Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|   tristis ingratique ad volgus iudicii ac secundum iudicium supplicii
 2      II,    5,  54|        facinori deerat. Igitur iudicii die, cum plebs in foro erecta
 3     III,    2,  13|      tamen in vinculis esse ad iudicii diem ut, qui hominem necaverit,
 4     III,    2,  13|      Tuscos in exsilium abiit. Iudicii die cum excusaretur solum
 5     III,    5,  36| tulissent et quaedam, quae sui iudicii videri possent, ad populum
 6     III,    8,  58|        in vincula est, et ante iudicii diem finem ibi vitae fecit.
 7     III,    9,  72|    bono causae levatur dedecus iudicii; idque non Aricinis Ardeatibusque
 8      IV,    2,  10| composuit; demptamque iniuriam iudicii tanto beneficio populi Romani
 9      IV,    2,  11|        animis hominum infamiam iudicii, senatus consultum fecerunt
10      IV,    2,  11|    plebem tribunosque falleret iudicii rescindendi consilium initum;
11      IV,    5, 44a|     reum aut perseverantem sub iudicii tempus plebem offensurum.
12       V,    2,  12| tribuni ut praesentem mercedem iudicii plebes haberet legem agrariam
13    VIII,    4,  22|      visceratio in praeteritam iudicii gratiam honoris etiam ei
14 XXXVIII,    6,  53|       necessitate aut subeundi iudicii aut simul cum patria deserendi?
15   XXXIX,    1,   6|    diceret, et incendio alieni iudicii, quo L. Scipio damnatus
16     XLV,    4,  37|   puram alteram et integrioris iudicii a favore et odio, universi