Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|   mollirent modo iras et, quibus fors corpora dedisset, darent
 2       I,    8,  45|     videbatur, uni se ex Sabinis fors dare visa est privato consilio
 3       V,    2,  11|                                  Fors ita tulit ut eo anno tribunus
 4       V,    3,  20|          pati habere quod cuique fors belli dederit. Haec tutior
 5       X,    4,  36|        virtus solum consulis sed fors etiam adiuvit, quod non
 6    XXII,    1,   5|      cohorte aut manipulo esset; fors conglobat et animus suus
 7    XXII,    7, 50b|         ingenium suum cuique aut fors dabat, quam ex consilio
 8    XXII,    7,  51|       equitesque, ut quem cuique fors aut pugna iunxerat aut fuga;
 9   XXIII,    3,  23|        imperium. Quae immoderata fors, tempus ac necessitas fecerit,
10     XXV,    6,  29| Syracusanorum discurrunt quosque fors obtulit irati interfecere
11  XXVIII,    4,  18|    hospitium invitat, et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque
12    XXIX,    6,  28|      erant, raptisque quae obvia fors fecerat prius recursum semper
13    XXXI,    5,  41|         Aetolorum nec castra quo fors tulisset loco sine ullo
14   XXXVI,    2,   9|      fide erga Romanos, quidquid fors belli tulisset, paterentur.
15 XXXVIII,    4,  40|      etiam onera plaustraque, ut fors tulit, his aut illis incommode
16    XLII,    5,  63|    haberent. quod inceptum eorum fors inpediit; nam tantus repente