Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  33|          Nec urbs tantum hoc rege crevit sed etiam ager finesque.
 2     III,    3, 26a|        Quod ubi senserant hostes, crevit ex metu alieno, ut fit,
 3     III,    8,  60|      virium, detractavere pugnam, crevit extemplo Romanis animus,
 4      IV,    1,   3|           in quo eniteret virtus, crevit imperium Romanum. Paeniteat
 5       V,    3,  15|          in altitudinem insolitam crevit. Quidnam eo di portenderent
 6       V,    4,  26|      metuerant gloria in Faliscis crevit. Nam cum primo moenibus
 7       X,    2,  14|        signa proelio excesserunt. Crevit ex eo hostium animus nec
 8    XXII,    2,  12|    prosperis multorum successibus crevit, sese extollebat.~ ~13.
 9    XXII,    2,  14|           atque agendo res Romana crevit, non his segnibus consiliis
10     XXV,    4,  18|     superbae suopte ingenio genti crevit multisque proeliis lacessebant
11     XXV,    6,  41|     praestitit. itaque et Romanis crevit animus nuntio celeri per
12    XXXI,    4,  29|           finitimas quarum ruinis crevit urbs Roma nominem --, eidem
13   XXXIV,    2,  15|           et oppugnantibus animus crevit et infensius hostes pro
14      XL,    3,  32|       terror, inde Romanis animus crevit. iam clamor suorum vincentium
15   XLIII,    1,  10| dissiparet, ad urbem pervenerunt. Crevit neclegentia, postquam neminem
16    XLIV,    1,  11|          virium accessione animus crevit praetori, ut Cassandream