Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  11|          metu magis quam consilio concessum. Namque Valerius consul
 2     III,    5,  32|         aliquamdiu fuit; postremo concessum patribus, modo ne lex Icilia
 3     III,    8,  60|         Aequi Volscique, postquam concessum propemodum de victoria credebant,
 4      IV,    1,   2|       imponi paterentur. Quia tum concessum sit de tribunis, iterum
 5      IV,    1,   2|           sit de tribunis, iterum concessum esse; finem non fieri posse
 6      IV,    2, 16a| introductum, nec deinde id plebem concessum semel obtinuisse aut certe
 7      IV,    5,  43|           ut ovans urbem intraret concessum est. Quemadmodum bellum
 8    XXII,    2,  12|         Romanis, debellatumque et concessum propalam de virtute ac gloria
 9    XXII,    4,  25|         trans Hiberum agro Poenis concessum sit, sed et Campanum Calenumque
10   XXIII,    3,  18|            solitudo visa; metuque concessum barbarus ratus moliri portas
11  XXVIII,    3,  12|    angulum Bruttium cetera Italia concessum, cui non videatur mirabile
12   XXXII,    1,   2|       essent, alio traducerentur, concessum ut Signiam et Ferentinum
13   XXXII,    5,  32|        conloquio. Id gravate regi concessum est, non quin cuperet Quinctius
14  XXXIII,    4,  38|          periculumque erat ne, si concessum iis foret quod intenderent,
15  XXXVII,    5,  33|         res Romanis auxit animos, concessum sibi transitum cernentibus
16   XXXIX,    1,  15|      deorum aliquem cultum, alios concessum ludum et lasciviam credere