Lib. Cap. Par.

 1    XXXI,    5,  40|   Philippum averterant Aetoli et Athamanes et Dardani et tot bella
 2    XXXI,    5,  42|      superesset, non dubius quin Athamanes quoque exui castris potuissent,
 3    XXXI,    5,  42|         fuit Amynander, quo duce Athamanes itinerum periti summis montibus
 4   XXXII,    2,  13|       gesta. Nec Amynander atque Athamanes post famam prosperae pugnae
 5   XXXII,    2,  14|    castella iuxta ignobilia. Dum Athamanes Aetolique submoto Macedonum
 6   XXXVI,    2,  10| Demetriadem rediit, Aetolique et Athamanes in suos receperunt se fines.
 7   XXXVI,    2,  13|          recipienda oppida, quae Athamanes occupaverant, uno agmine
 8   XXXVI,    2,  14|     praesidium regium et cum iis Athamanes. ab Limnaeo Pellinaeum consul
 9   XXXVI,    2,  14|         proficiscitur. ibi primi Athamanes tradiderunt sese, deinde
10 XXXVIII,    1,   2|      Euntibus extemplo apparuere Athamanes in tumulos imminentis viae
11 XXXVIII,    1,   2|        via referre coegit signa. Athamanes primo ex intervallo quieti
12 XXXVIII,    1,   2|         in Macedoniam redierunt. Athamanes Aetolique Aethopiam ad Xenonem
13 XXXVIII,    1,   2|       aditu invento expulere eos Athamanes, dispersosque et per invia
14   XXXIX,    2,  24|        minus Thessalos curabant. Athamanes quoque venerant legati,
15   XXXIX,    2,  25|         Thessali Perrhaebique et Athamanes haud dubii accusatores,
16   XXXIX,    2,  25|  Ericinio eadem postulatio erat. Athamanes libertatem repetebant et