Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  56|     privato dolore habito, ne verbo quidem violatis consulibus,
 2     III,    6,  40|      multique ex consularibus verbo adsensi sunt. Alia sententia,
 3     VII,    1,   2| artificibus, quia ister Tusco verbo ludio vocabatur, nomen histrionibus
 4     VII,    5,  30| venerunt. Quamquam pugnavimus verbo pro Sidicinis, re pro nobis,
 5      IX,    4,  19|     quidem suo. Absit invidia verbo et civilia bella sileant:
 6      IX,    7,  34|     modo manu violatum sed ne verbo quidem inclementiori a me
 7   XXVII,    7,  34| coegerunt; sed tum quoque aut verbo adsentiebatur aut pedibus
 8  XXVIII,    8,  39|    non modo nobis sed - absit verbo invidia - ne posteris quidem
 9   XXXIV,    1,   5|   quos iecit magis hoc consul verbo tenus quam ut re insimularet.
10   XXXVI,    1,   7|      hoc ego adiuncto - absit verbo invidia - qui dubitare de
11  XXXVII,    7,  53|     tanto obligatos beneficio verbo socios, re vera subiectos
12   XXXIX,    2,  26|       se deferre: quem umquam verbo violatum esse? semel euntibus
13   XXXIX,    2,  27|    quam ut admoneant, re, non verbo eos liberos relinquant,
14    XLII,    3,  41| fateri erubescam, partim quae verbo obiecta verbo negare <satis>
15    XLII,    3,  41|     partim quae verbo obiecta verbo negare <satis> sit. quid