Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  59|       alium quemquam regnare Romae passurum." Cultrum deinde Collatino
 2      II,    5,  41|        indulgere. Verginius dicere passurum se adsignari agros, dum
 3      II,    5,  47|       eximia eo bello opera facile passurum respondit; se familia funesta
 4     III,    3,  19|            sibi subrogasset negare passurum agi de lege. Hae tenuere
 5      IV,    1,   2|      patriam, oppugnari atque capi passurum! Quid eam vocem animorum,
 6    VIII,    5,  33|        intentari. quid enim tandem passurum fuisse filium suum, si exercitum
 7    XXII,    1,   6|           cum singulis vestimentis passurum, sese dediderunt; quae Punica
 8    XXVI,    5, 26b|        quidem collega venisset non passurum quicquam prius agi quam
 9     XXX,    7,  40|          itaque prius quicquam agi passurum quam sibi provincia Africa
10    XXXI,    2,   9|      Romanos quiescere, si malint, passurum atque ipsum auxilia, quae
11   XXXII,    5,  36| persuasurum se aut persuaderi sibi passurum. Litus ad Thronium conloquio
12    XXXV,    1,   6|         avocaret interregnum iniri passurum. missi legati renuntiarunt
13  XXXVII,    5,  35|          et concordiae causa regem passurum. ea, quae legato magna ad
14 XXXVIII,    6,  52|       Romam redisset, accusari non passurum; tum quoque, si se appellet,
15 XXXVIII,    6,  57|           se fratrem eius duci non passurum. Senatum eo die forte in
16 XXXVIII,    6,  60|            carcere incluserit, non passurum inter hostes populi Romani