Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   6|       spem facerent parvam Albam, parvum Lavinium prae ea urbe quae
 2       I,    6,  33|      Quiritium quoque fossa, haud parvum munimentum a planioribus
 3       V,    2,  10|           contentio fuit, et haud parvum motum duo iudicia eorum
 4      VI,    3,  16|       agri adsignati; quod cum et parvum et paucis datum et mercedem
 5     VII,    2,  16|         Patres, quia ea lege haud parvum vectigal inopi aerario additum
 6      IX,    5,  23|          ignis est subditus, haud parvum fuit inritamentum. Itaque
 7   XXIII,    5,  32|          repentina spes adfulsit: parvum ibi exercitum Romanum esse;
 8    XXVI,    7,  40|      pervenit; nactique opportune parvum navigium, relicta hostibus
 9  XXVIII,    3, 17a|         virtutis veraeque laudis, parvum instar eorum quae spe ac
10    XXIX,    1,   1|         oppugnandarum; nihil enim parvum sed Carthaginis iam excidia
11    XXIX,    3,  12|           rostratis navibus, haud parvum momentum ad opem ferendam
12    XXIX,    5,  23|  sollicitam hiemem egissent, haud parvum et ipsi tuendae Africae
13    XXIX,    5,  23|    traiecisset in Africam Scipio, parvum vinculum eae nuptiae essent,
14  XXXIII,    5,  49|         de Romano bello, sed haud parvum momentum ad animum eius
15    XXXV,    2,  19|      Hamilcar' inquit, 'Antioche, parvum admodum me, cum sacrificaret,
16   XXXVI,    4,  31| praegressus agmen circa Andaniam, parvum oppidum inter Megalopolim