Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  19| periculorum curis, ne luxuriarent otio animi quos metus hostium
 2       I,    5,  22|        Senescere igitur civitatem otio ratus undique materiam excitandi
 3      II,    3,  28|           quam acerrimum habeant: otio lascivire plebem. Dimisso
 4     III,    9,  65|   seditionibus continuere, urbano otio foris quoque omnia tranquilla
 5     III,    9,  68|       pace laeti nec cernentes ex otio illo brevi multiplex bellum
 6     III,    9,  68|           vos nec in armis nec in otio esse sinunt, vestra vos
 7      IV,    4,  28|       ultro bellum intulistis, in otio tumultuosi, in bello segnes?
 8      VI,    5,  36|       Veliterni coloni gestientes otio quod nullus exercitus Romanus
 9    XXII,    2,   9|         populationibus magis quam otio aut requie gaudentibus,
10  XXVIII,    5,  24|      licentia ex diutino, ut fit, otio conlecta, et nonnihil quod
11     XXX,    7,  44|       concidimus. nec est cur vos otio vestro consultum ab Romanis
12    XXXV,    4,  35|     sineret sub tectis marcescere otio sed educeret et in armis
13   XXXIX,    1,   2|        provincia effecerat, ne in otio militem haberet, viam a
14      XL,    1,   1|         esset praetor, luxuria et otio solutam disciplinam militarem
15      XL,    2,  21|               Philippus, simul ne otio miles deterior fieret, simul
16    XLIV,    2,  20|         gerendis intervenisse. in otio militem ali, nec plus quam