Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  14| credebat. Itaque bello quidem abstinuit; ut tamen expiarentur legatorum
 2       I,    3,  15|     muris ac situ ipso munita abstinuit, agros rediens vastat, ulciscendi
 3      II,    3,  16|       numero erant, ira belli abstinuit. Et hoc anno Romae triumphatum.~ ~
 4      II,    3,  22|      legatis quidem violandis abstinuit; comprehensos Volscos Romam
 5      IV,    6,  59|  cetera praeda Fabius militem abstinuit, donec collegae venirent,
 6       V,    6,  47|  culpam deterritus, a ceteris abstinuit, reum haud dubium eius noxae
 7    VIII,    5,  24|      Romano bello fortuna eum abstinuit, tamen, quia in Italia bella
 8     XXI,    1,   5|   turbavere. Hannibal proelio abstinuit castrisque super ripam positis,
 9    XXII,    4,  25|       Dictator contionibus se abstinuit in actione minime populari.
10   XXIII,    4, 30a|   Hieronis tota ab defectione abstinuit. Namque Gelo, maximus stirpis,
11   XXVII,    4,  16|     animo generis eius praeda abstinuit Fabius quam Marcellus; qui
12    XXIX,    2,   8|   sacrorum quidem spoliatione abstinuit; nec alia modo templa violata
13    XXIX,    6,  29| concessit; regio tamen nomine abstinuit contentusque nomine modico
14  XXXVII,    4,  21|       audivit, ea quidem urbe abstinuit; depopulatus agros Peraeam
15    XLIV,    3,  35|      suos. tertio die proelio abstinuit, degressus ad imam partem