Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  32|         membris suum cuique consilium, suus sermo fuerit, indignatas
 2     III,    2,  10|          imperatori exercituique honos suus redditus. Triumphavit de
 3     III,    2,  16|            eminebat terror servilis ne suus cuique domi hostis esset,
 4      VI,    5,  36|       necessarium aut locum sepulturae suus pateret ager? an placeret
 5      IX,    3,  13|                imperatoris audita est; suus cuique animus memor ignominiae
 6       X,    3,  20|               consedit ut nec adventus suus propinquitate nimia nosci
 7     XXI,    5,  44|                habent, quos sua terra, suus ager per tuta ac pacata
 8    XXII,    1,   5|               fors conglobat et animus suus cuique ante aut post pugnandi
 9    XXIV,    4,  22|              quoniam eum qui mandasset suus furor absumpsisset, patriae
10    XXIV,    4,  23|           imperio eius cuius imperator suus voluerit. velle ad Hannibalem
11  XXVIII,    4,  19|               principes oppidanos, sed suus ipsorum ex conscientia culpae
12     XXX,    2,  13| Carthaginiensisque ut Scipio imperator suus ad amicitiam eius petendam
13  XXXVII,    4,  25|               futurum fuisse, nisi eum suus primum furor, deinde fraus
14     XLV,    1,  13|          frumenti eo quadriennio pater suus in Macedoniam misisset: