Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  34|  leviter alis pilleum aufert, superque carpentum cum magno clangore
 2      II,    5,  42|    celebrabant: patres, satis superque gratuiti furoris in multitudine
 3     III,    4,  28|  iugum fit, humi fixis duabus superque eas transversa una deligata.
 4     III,    7,  53|   quam gladio opus est. Satis superque humili est, qui iure aequo
 5     III,    9,  67|  potuit? Satis honorum, satis superque vitae erat; mori consulem
 6    VIII,    1,   6|    imperator legiones hostium superque eas se devovisset, eius
 7       X,    2,  11|   cogere. Lucano populo satis superque erratum quondam: nunc ita
 8    XXIV,    6,  42|   usque ad vallum acti erant, superque ipsas <fossas> novem et
 9     XXV,    4,  18|       Badio hasta transfixit, superque delapsum cum volnere ex
10     XXV,    6,  32|    Romani; et spes erat satis superque ad id virium esse; illa
11  XXVIII,    5,  29|       erroris paenitet, satis superque poenarum habeo: Albius Calenus
12   XXXIV,    3,  34|      habeat. auxiliorum satis superque habeo; sed quo plures sumus,
13  XXXVII,    7,  55|   quam regis culpae qui satis superque poenarum dedisset, memores
14     XLI,    3,  25| persequi non operae est satis superque oneris sustinenti res a