Lib. Cap. Par.

 1      II,    4,  37|         nostro merito sed vestra patientia incolumes simus. Magna hic
 2      II,    5,  44|         patrum consiliis, partim patientia plebis, iam ad extrema venisse.
 3      IV,    5,  37|        certetur, nec virtute nec patientia nec disciplina rei militaris
 4       V,    3,  20|       benignitate suis consiliis patientia militum Veios iam fore in
 5      VI,    4,  26|                    Victus igitur patientia hostium senatum eorum vocari
 6      VI,    4,  27|      singulari adversus collegam patientia et moderatione insignis,
 7    VIII,    1,   4|          videri posset, diuturna patientia fecimus. atqui si quando
 8     XXI,    1,   4|     poterat. Caloris ac frigoris patientia par; cibi potionisque desiderio
 9    XXIX,    4,  17| profundam quidem voraginem tamen patientia nostra expleremus: nunc
10    XXIX,    4,  20|       dicerent, neque aliud quam patientia aut pudor quod legato pepercisset
11     XXX,    5,  28|       suis, duratum omnium rerum patientia quas vix fides fiat homines
12   XXXIV,    5,  47|       corpora Gallorum et minime patientia sitis cum decedere pugna
13    XXXV,    1,   5|   ingenti ardore torrebat minime patientia aestus corpora Gallorum;
14   XXXIX,    4,  40|    divitiarum. in parsimonia, in patientia laboris periculique ferrei