Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  12|         Tiberim" inquit, "patres, et intrare, si possim, castra hostium
 2      VI,    1,   2|          arboribus saepirent, ne qua intrare ad munimenta hostis posset.
 3      VI,    5,  34|            quam nec honos nec gratia intrare posset. consolans inde filiam
 4      IX,    7,  36|         mercatorum quidem adita. Eam intrare haud fere quisquam praeter
 5       X,    4,  32|        obvium habuere hostem, ubi et intrare ipsi Samnitium agrum prohiberentur
 6       X,    4,  34|         signis quinque equites iubet intrare urbem et modicum spatium
 7     XXI,    7,  61|            haud procul iam urbe, cum intrare vellent, excepit insidiis.
 8  XXVIII,    7,  37|         terrae classem effusa est ut intrare portum non ausi averterent
 9   XXXIV,    6,  57|      stipendiarias esse velint, quas intrare praesidia regia regemque
10 XXXVIII,    2,  23|         Manlio agmen; nec eos castra intrare sinit; protinus ad persequendos
11   XXXIX,    5,  49|             aegre summoventes obvios intrare portam, qui adducebant Philopoemenem,
12     XLI,    3,  23|           suis <iis> interdixissent, intrare regni terminos ipsi non
13    XLII,    5,  66| trepidationem fecit, ut, <si> hostes intrare angustias ausi longius insecuti
14     XLV,    3,  34|       profectus, sed castra Gallorum intrare eum non placuit, ne animi