Lib. Cap. Par.

 1     III,    3,  22|        Aequis venisset exercitus, dimicare non ausi, quemadmodum quieti
 2     III,    6,  44|          esse absentem de liberis dimicare, postulant ut rem integram
 3      VI,    5,  40|         esse, Camillum de repulsa dimicare? hocine est in commune honores
 4       X,    2,  16|           agro cis Tiberim pulsos dimicare pro salute sua non de intolerando
 5    XXIV,    4,  26|           eius ac liberos de vita dimicare, quid obstantes libertati
 6   XXVII,    4,  17|           qua coepissent ruerent, dimicare quam primum statuit. Scipio
 7   XXVII,    4,  17|         hostium exercitus cum uno dimicare duce exercituque quam simul
 8    XXIX,    5,  23|       proque parente ac penatibus dimicare.~ ~24.
 9    XXIX,    6,  29|      descendere regem in aciem ac dimicare de regno coegit. in eo proelio
10   XXXII,    5,  33|       campo neque signis conlatis dimicare, sed refugientem incendere
11   XXXIV,    3,  27| continebat nec parem se ratus, si dimicare acie vellet, et urbem relinquere
12    XXXV,    4,  33|       humani et pernicie Graeciae dimicare? nec ullos prius cladem
13   XXXVI,    3,  17|         Graeciae libertate tantum dimicare, quamquam is quoque egregius
14 XXXVIII,    5,  49|     igitur, quo aequiore potuerim dimicare. Cum hostes montem cepissent,