Lib. Cap. Par.

 1      IX,    6,  27|    Unde haud dubiam victoriam cernens cum ad suum cornu tenderet
 2   XXIII,    1,   9|      Lacrimantem inde iuvenem cernens medium complectitur atque
 3    XXIV,    1,   4|   acceperunt. quae ita futura cernens Hiero ultima senecta voluisse
 4    XXIV,    3,  20|    promissa se temere secutum cernens castra inde movit, tum quoque
 5    XXIV,    5,  36|    Romanis simul inutili mora cernens nihil aliud ab suis quam
 6    XXVI,    4,  25|     Oeniadas Nassumque amissa cernens Romanaque insuper arma ingruere,
 7     XXX,    2,  14|  stimulis amatam apud aemulum cernens cum dixisset, non mediocri
 8    XXXI,    3,  25|     parem illi ducem, dilapsa cernens Achaeorum auxilia redintegraverat
 9    XXXI,    5,  34|       conmunivit; ac subiecta cernens Romana castra, admiratus
10  XXXIII,    2,  14|      numero et genere militum cernens moenibus non excedebat.
11   XXXVI,    3,  15|       erat Antiochus, iam tum cernens nihil se ex Graecia praeter
12   XXXIX,    5,  51|       inexpiabile odium in se cernens, et fidei regum nihil sane
13   XLIII,    2,  18|     quod ab Illyrico pateret, cernens, neque ipsis quietis Illyriis
14    XLIV,    1,   7| plurimum et praesidii et spei cernens in stultitia et segnitia