Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  41|    dissuasor et intercessor legis agrariae coeperat. Uterque deinde
 2      II,    5,  42|          in Cassium fuit. Dulcedo agrariae legis ipsa per se, dempto
 3      II,    5,  42|         et eo anno sunt dulcedine agrariae legis animi plebis. Tribuni
 4      II,    5,  43|        ultimam necessitatem legis agrariae patribus iniungendae, susceperat
 5      II,    5,  44|           tribunum auctorem legis agrariae habuit. Tib. Pontificius
 6      II,    5,  48|        censuit priusquam quisquam agrariae legis auctor tribunus exsisteret,
 7      II,    5,  52|          et T. Genucius, auctores agrariae legis, T. Menenio diem dicunt.
 8      II,    5,  54|       continuatur discordia domi. Agrariae legis tribuniciis stimulis
 9      II,    5,  63|          latura plebes dilationem agrariae legis, ultimaque vis parabatur,
10      IV,    5,  43|   aliaeque subinde, inter quas et agrariae legis, seditiosae actiones
11      IV,    6,  47|       priusquam ab tribunis plebi agrariae seditiones mentione inlata
12      IV,    6,  51|       facto minuissent desiderium agrariae legis quae possesso per
13      IV,    6,  53|    Menenius tribunus plebis legis agrariae lator cum impediret auxilioque
14      IV,    6,  53| praeparatis intercessoribus legis agrariae, praebuit iustiorem causam