Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|      Romana acies, audacia regis accensa, fundit Sabinos. Mettius
 2       I,    7,  37|     conicerent; ventoque iuvante accensa ligna et pleraque in ratibus
 3      II,    3,  27|     cotidiana multitudo licentia accensa, arripi unum insignem ducem
 4    VIII,    5,  28|       atque indignitate iniuriae accensa, tum suae condicionis liberumque
 5      IX,    8,  39|          aliquamdiu anceps fuit, accensa est, ut non cum Etruscis
 6     XXI,    7, 57b|          ad Placentiam praesidii accensa armis arreptis obviam Hannibali
 7     XXI,    7,  58|       effuso imbre, cum eo magis accensa vis venti esset, ipso illo
 8    XXII,    2,  14|        seditio [ac de seditione] accensa; [quieti fuerant] enim per
 9    XXII,    5,  35|              Cum his orationibus accensa plebs esset, tribus patriciis
10    XXVI,    1,   3|         terga dedisse, tanta ira accensa est ut capite anquirendum
11   XXVII,    6,  32| effudisset, atrox pugna utrimque accensa est, et ab Romanis impetu
12  XXVIII,    6,  33|       proelia solent.~ Ira magis accensa adverso proelio barbaris
13 XXXVIII,    3,  33|           noxios puniendos esse, accensa his vocibus multitudo ad
14    XLII,    5,  63|         pateretur et extingueret accensa. itaque et transitus per