Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   6|          erant urbis condendae. Et supererat multitudo Albanorum Latinorumque;
 2     III,    1,   7|        facta erat. Consul qui unus supererat moritur; mortui et alii
 3     III,    5,  37|         adiectae, nec quicquam iam supererat, si eae quoque leges centuriatis
 4     III,    7,  54|           quidquid in urbe hominum supererat prosequitur. Huic multitudini
 5       V,    6,  39|       solis, quia haud multum diei supererat, - ante noctem [enim] [rati
 6      VI,    1,   4|     matronis persoluto, ex eo quod supererat tres paterae aureae factae
 7     VII,    4,  24|           alia in campum degressis supererat moles. Namque multitudo
 8     VII,    5,  36|      consulis pervadit. Aliquantum supererat noctis iamque in tuto videbantur
 9    XXIX,    6,  29|      Lacumazen, qui stirpis regiae supererat, regem appellat. Carthaginiensem
10   XXXII,    3,  22|            iurgiis est consumptus. Supererat unus iusti concilii dies;
11 XXXVIII,    3,  24|                                    Supererat bellum integrum cum Tectosagis.
12    XLIV,    1,   6| difficultas spem omnem incidisset. supererat nihil aliud in temere commisso
13     XLV,    4,  37|            quattuor horas, quantum supererat diei, dicendo absumpsit.