Lib. Cap. Par.

 1       I,    7, 41a|             tamquam spes subesset, sedulo comparat, simul si destituat
 2      II,    4,  38|       indignandoque, et eos ipsos, sedulo audientes secunda irae verba,
 3      II,    5,  58|          agi vellet agmen, tardius sedulo incedere; si adhortator
 4     III,    6,  46|         ipsum agi diceret Icilius, sedulo tempus terrens dum praeciperent
 5     VII,    2,  14|     montium extendere aciem coepit sedulo, ut adversus montes consisteret
 6    VIII,    5,  26| multitudine semet ipsa impediente, sedulo aliis alia imperia turbans,
 7    XXII,    4,  25|            et in ducendo bello] ac sedulo tempus terere quo diutius
 8   XXIII,    3,  23|           agentium res, tempus hoc sedulo terens ne deducendi sui
 9    XXVI,    3,  17|       evadere e saltu iussit. data sedulo opera est ne multi ea nocte
10  XXVIII,    3,  15|           in aciem exire; et ad id sedulo diem extraxerat Scipio ut
11  XXXIII,    2,  11|      cernebat. ob eas causas multa sedulo ut viliores levioresque
12   XXXIV,    2,  14|           milites', inquit 'et ego sedulo ne esset feci. inter castra
13   XXXVI,    3,  15|            atque ii dicerent omnia sedulo ab se facta, ut quam plurimos