Lib. Cap. Par.

 1       I,    8, 41b|       liberi iam tum comprensis sceleris ministris ut vivere regem
 2       I,    8,  46|      Tulit enim et Romana regia sceleris tragici exemplum, ut taedio
 3      II,    1,   5|       poenae magis homines quam sceleris quo poenam meriti essent:
 4      II,    2,   6|         dedisse, ne quis expers sceleris esset. Patriam se regnumque
 5     III,    7,  49|     multitudo partim atrocitate sceleris, partim spe per occasionem
 6      IV,    3,  17|        posset conscientia tanti sceleris voluisse. Legatorum qui
 7       V,    5, 29b|    passi patres; Camillus palam sceleris plebem arguere quae iam
 8    XXVI,    5,  27|  semusto foro consulem vestigia sceleris Campanorum; Vestae aedem
 9  XXVIII,    4,  19|    perfidiae et crudelitatis et sceleris poenas expetendas. evenisse
10    XXIX,    4,  17| iniuriae esse; nego ullum genus sceleris, libidinis, avaritiae superesse
11    XXIX,    4,  18|        ipse dilvat. si quicquam sceleris quod homo in homines edere
12      XL,    1,  12|        rebus inferior essem, ad sceleris ultimam spem confugisse
13      XL,    4,  56|       impunitatem etiam praemio sceleris frueretur. Antigonum igitur