Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  59|          tempus noxae lucrarentur, remissa contione iter in insequentem
 2     VII,    1,   5|  avertisset. Itaque non patri modo remissa causae dictio est sed ipsi
 3    VIII,    5,  24|       ossaque Metapontum ad hostes remissa, inde Epirum devecta ad
 4    XXII,    2,  18|      Hispanorum cohors ad id ipsum remissa ab Hannibale supervenisset.
 5   XXIII,    6,  40|         terram expositis et classe remissa Carthaginem duce Hampsicora
 6    XXIV,    4,  34|          in puppim statuebat; dein remissa subito velut ex muro cadentem
 7   XXXII,    2,  15|        continua, non nocte non die remissa, cum consul in eo verti
 8   XXXIV,    1,  8a|          nec ante abstiterunt quam remissa intercessio ab tribunis
 9    XXXV,    2,  17| altercationem fecerunt. itaque nec remissa ulla re nec impetrata, aeque
10  XXXVII,    7,  51|           et multa iussu populi ei remissa. ira provinciae ereptae
11 XXXVIII,    4,  39|   desponderat per eos dies filiam, remissa in amicitiam est acceptus.
12   XXXIX,    1,   5|         tribuni plebis acceptis de remissa intercessione, ipsum ad
13    XLII,    3,  35|    adsignarunt. ceteri centuriones remissa appellatione ad dilectum