Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  48|              vicisset. Tum Tarquinius necessitate iam et ipsa cogente ultima
 2      IV,    4,  28|               obstant. Virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum
 3       V,    1,   5|            solum ulciscendi sed etiam necessitate imposita ex alieno praedandi
 4       V,    6,  48|           Galli famem obicerent eaque necessitate ad deditionem vocarent,
 5      VI,    1,   3|   provolvisset principumque orationem necessitate ultima expressam fletus
 6    VIII,    1,   2|            seram eam ultimaque tandem necessitate expressam aspernabantur,
 7      IX,    1,   4|             rerum inopia esset, victi necessitate legatos mittunt, qui primum
 8   XXIII,    5,  36|              magis verecundia in tali necessitate deserendi socios implorantes
 9    XXIV,    1,   3| inexpugnabilem viderent arcem, coacti necessitate Hannonis auxilium implorant.
10    XXIV,    4,  22|               non utantur nisi ultima necessitate coacti. in praesentia legatos
11     XXX,    6,  33|         Bruttii plerique erant, vi ac necessitate plures quam sua voluntate
12  XXXIII,    1,   8|                idem et Romanus, magis necessitate quam occasione pugnae inductus,
13  XXXVII,    7,  54|              deformaretis; sed ab hac necessitate aut gratiae in amicum minuendae
14 XXXVIII,    2,  22|          optimum factu fuisset, in id necessitate ipsa compulsi; subsidia
15 XXXVIII,    6,  53|             deformata et post reditum necessitate aut subeundi iudicii aut
16     XLV,    1,   8|            errore humano seu casu seu necessitate inciderunt, bonum animum