Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   2|        officeret. Ac nescio an nimium undique eam minimisque rebus
 2      II,    1,   2|   nomen invisum civitati fuit: nimium Tarquinios regno adsuesse;
 3     III,    2,   9|     consulare imperium tamquam nimium nec tolerabile liberae civitati
 4     III,    4, 26b|   Quinctium vidit, et imperium nimium et virum ipso imperio vehementiorem
 5     III,    5,  35|       superbia comitatem fore; nimium in ordinem se ipsum cogere
 6     III,    6,  39|   publica loqui prohibeant? Ne nimium in metu alieno spei ponerent;
 7       X,    3,  26|        cum P. Decio et nunquam nimium hostium fore. Sin collega
 8   XXIII,    3,  17|        erat: penuria frumenti, nimium etiam ut videretur hominum,
 9    XXIX,    4,  21|     commissa, sed aut Pleminio nimium [aut] sibi parum creditum,
10  XXXVII,    7,  53|       solum inaequaliter alios nimium deprimatis ex sociis vestris,
11 XXXVIII,    2,  17|    parum inde gloriae, quam ne nimium belli sit. Attalus eos rex
12 XXXVIII,    6,  59| Scipione leges ipsas pacis, ut nimium accommodatas Antiocho, suspectas
13   XXXIX,    1,  15|     dem, si omnia nudavero, ne nimium terroris offundam vobis,