Lib. Cap. Par.

 1      IX,    5,  22|     sicut superiores, Romae manserunt; Fabius ad accipiendum ab
 2    XXII,    6,  48|    parte conseritur, quieti manserunt; postquam omnium animos
 3   XXIII,    4, 30a|  potestatis suae ad ultimum manserunt. In Siciliam quoque eadem
 4    XXIV,    1,   6|     Hannibale apud tyrannum manserunt. Ap. Claudius praetor, cuius
 5    XXVI,    2,  14|   ut eodem rogo cremarentur manserunt, alii domos digressi sunt.
 6    XXXI,    1,   7|   mansura in fide creditis? manserunt enim Punico postea bello.
 7   XXXII,    2,  12|    ea nocte in suis castris manserunt.~ ~13.
 8   XXXVI,    5,  45| egressa regia classis erat, manserunt; postero die hostem persequi
 9 XXXVIII,    2,  15|  agmen ductum; ad Madamprum manserunt. Inde progredientibus ab
10 XXXVIII,    2,  16| bellum Antiochi cum Romanis manserunt. Tum quoque, pulso Antiocho,
11 XXXVIII,    4,  41|   ibi frumentum accipientes manserunt, partem ex agris Maronitarum,
12   XXXIX,    3,  30| paucos dies quieti stativis manserunt. Romanorum sociorumque in
13   XXXIX,    3,  31|     communiendi non fuerat, manserunt. pro contione postero die