Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  15|                 Belli Fidenatis contagione inritati Veientium animi
 2      II,    4,  37|          ne cuius facti dictive contagione praesens violer." Haec locutus
 3       V,    1,   6|         Romana, deinde velut ex contagione castra impleantur? At hercule
 4       V,    2,  12|       quoque urbanae seditionis contagione turbarentur. Inter has iras
 5      IX,    1,   1|          bona eorum, ne quid ex contagione noxae remaneret penes nos,
 6  XXVIII,    5,  24|         ea spe quod tribunos ex contagione furoris haud expertes seditionis
 7  XXVIII,    5,  27|         penes auctores est, vos contagione insanistis; qui mihi ne
 8  XXVIII,    6,  34| temporis eius accusat cum velut contagione quadam pestifera non Ilergetes
 9    XXIX,    2,   6|       Romani quoque milites iam contagione quadam rapto gaudentes,
10  XXXVII,    7,  54| ingenium sincerum integrumque a contagione accolarum servarunt. terminus
11   XXXIX,    1,   9|         ex Etruria Romam veluti contagione morbi penetravit. primo
12      XL,    2,  20|      maxime ab omni mentione et contagione Romanorum abstinebat, ut
13    XLII,    1,   5|          sed Thessali etiam; et contagione, velut tabes, in Perrhaebiam