Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  10|     quidem atque Antemnates pro ardore iraque Caeninensium satis
 2     III,    2,  18|         consulis provolat. Prae ardore impetuque tantae rei sensus
 3       V,    6,  41| capiebant urbem, sine ira, sine ardore animorum ingressi postero
 4      VI,    3,  13| conlatum pedem et voltum hostis ardore animi micantem ferre non
 5    VIII,    2,   9|  utrimque aequis viribus, eodem ardore animorum gerebatur res;
 6    VIII,    5,  29|  adortus, primo Cutinam ingenti ardore militum a volnerum ira quod
 7    XXIV,    4,  30|       parte adgrederetur, tanto ardore militum est usus ab ira
 8    XXIV,    6,  45|        oblitos homines in medio ardore belli tamquam in pace libera
 9  XXVIII,    4,  19|         conspectu. itaque tanto ardore certamen initum est ut domitor
10   XXXIV,    1,   1|   Sempronio consulibus in medio ardore Punici belli, ne qua mulier
11    XXXV,    1,   5|       aciem subiit. sol ingenti ardore torrebat minime patientia
12  XXXVII,    6,  39|    duceret extemplo et uteretur ardore militum, qui, tamquam non
13      XL,    3,  32|         relicti erant, in medio ardore pugnae advenerunt, et Acilius