Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|      flebiliter nomine sponsum mortuum appellat. movet feroci iuveni
 2      II,    2,   8|        deum nuntium incutiunt, mortuum eius filium esse, funestaque
 3      II,    5,  54|  tribuni fuerant nuntiant domi mortuum esse inventum. Quod ubi
 4     III,    3,  24|        multorumque tabe mensum mortuum; nec iis temporibus in quae
 5    VIII,    5,  24|        est regem aut vivum aut mortuum in potestatem daturos. ceterum
 6      IX,    8,  44|       gravi relatum in castra, mortuum quidam auctores sunt, et
 7    XXVI,    2,  16|    unius sententia acta erant, mortuum Ap. Claudium sub deditionem
 8    XXVI,    4,  23|      fuisse videbatur populus, mortuum in Sicilia esse. ludi Apollinares
 9   XXVII,    7, 33b|      Tarenti, alii in Campania mortuum tradunt; ita quod nullo
10 XXXVIII,    6,  55|        familiae, ut, qui Romae mortuum elatumque P. Scipionem -
11 XXXVIII,    6,  56|    alii Romae, alii Literni et mortuum et sepultum. Utrobique monumenta
12   XXXIX,    5,  52|  Polybius et Rutilius hoc anno mortuum scribunt. ego neque his
13      XL,    1,   2|      plus annum aeger fuisset, mortuum esse. eo maturius in Hispaniam
14      XL,    4,  57|       certi nuntii occurrerunt mortuum esse regem. quae res omnem
15    XLII,    2,  16| admittentibus neminem, ut fama mortuum in Asiam perferret. Attalus
16    XLII,    2,  28| militabant, nuntiatum alterum <mortuum, alterum> gravi et periculoso