Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  44|  seditionibus saeviant; id unum venenum, eam labem civitatibus opulentis
 2     III,    9,  67|    novere: discordia ordinum et venenum urbis huius, patrum ac plebis
 3      VI,    5,  40|       quis ei quem urgeat fames venenum ponat cum cibo et aut abstinere
 4    XXVI,    2,  14|       ab imminentis sensu mali, venenum omnes sumpserunt; inde misso
 5     XXX,    2,  15|        more ad incerta fortunae venenum erat, et mixtum in poculo
 6     XXX,    2,  15|           Hunc nuntium ac simul venenum ferens minister cum ad Sophonibam
 7   XXXIX,    5,  50|   avidior poenae, missusque qui venenum ferret. accepto poculo nihil
 8   XXXIX,    5,  51|       custodiis dispositis esse venenum, quod multo ante praeparatum
 9      XL,    1,   4| praecogitatum revoluta facinus, venenum diluit ferrumque promit
10      XL,    1,  13|       occasionem, quoniam semel venenum paraveram, an ab illo consilio
11      XL,    2,  24|       venit. in ea cena dicitur venenum datum. poculo epoto extemplo
12    XLII,    2,  17|      eorum ipse scripsisset, ut venenum dandum curaret. cuius scire