Lib. Cap. Par.

 1     III,    1,   2|         utcumque sit, etiam nunc paenitere sua sponte Aequos quam pati
 2       V,    2,   9|       Verginiusque, propter quos paenitere magistratuum eius anni senatum
 3    VIII,    4,  23|      sollicitatos; quippe minime paenitere se virium suarum, si bellum
 4       X,    1,   7|        deos colere quam se? quem paenitere votorum quae pro re publica
 5       X,    1,   7| nobilitatis quidem suae plebeios paenitere. Pro certo habere, si quod
 6       X,    3,  23| honorumve eius ac rerum gestarum paenitere vero gloriaretur. Facto
 7    XXII,    2,  12|        aut virtutis aut fortunae paenitere suae. Sed non Hannibalem
 8   XXIII,    1,   3|   senatore est factum, ut ipsius paenitere homines appareret, quem
 9   XXIII,    2,  12|    inquit "Himilconi non desisse paenitere me belli neque desiturum
10   XXIII,    6,  44|        cuius neutros ad eam diem paenitere et sibi, si cum fortuna
11   XXVII,    3,  13|        cuius et ipsius pudere ac paenitere vos oportet referam - nempe
12   XXXVI,    4,  22|     belli, non socii fuerint, si paenitere possint, posse et incolumis