Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   5|       aut per occasionem aut per necessitatem aperiri noluerat. Necessitas
 2       I,    8,  42|     iungit; nec rupit tamen fati necessitatem humanis consiliis quin invidia
 3      II,    5,  43|         tempus ratus per ultimam necessitatem legis agrariae patribus
 4     III,    7, 48b|        puellae infelicem formam, necessitatem patris deplorant. Sequentes
 5      VI,    5,  40|    voluntate creaturi non estis, necessitatem vobis creandi quos non voltis
 6     VII,    5,  30|         ante] omnes ipsi in hanc necessitatem venerunt. Quamquam pugnavimus
 7    VIII,    1,  8a|       res, solvisti meque in eam necessitatem adduxisti, ut aut rei publicae
 8      IX,    1,   1|         cordi fuit subigi nos ad necessitatem dedendi res quae ab nobis
 9     XXI,    5,  43|           Et eadem fortuna, quae necessitatem pugnandi imposuit, praemia
10     XXX,    4,  23| exercitus agros populando in eam necessitatem hostes compulisset ut supplices
11  XXXVII,    7,  53|    scirem, et illis auditis mihi necessitatem fore dicendi. quae quidem
12    XLIV,    2,  27|          Perseus contraxisse eum necessitatem ratus ad bellandum utique