Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  10|        ad posteros quam fidei. Grata erga tantam virtutem civitas
 2       V,    4,  25|        in aerarium detulerunt. Grata ea res ut quae maxime senatui
 3     XXI,    2,  21|    domos oblata ultro potestas grata erat, et iam desiderantibus
 4    XXIV,    6,  48|    cumulatam gratiam referant. grata ea legatio barbaro fuit;
 5     XXV,    6,  33| fructusque videndi suos suaque grata volgo erant. itaque non
 6    XXIX,    1,   1|       omnibus Siciliae populis grata fuit, eoque enixius ad bellum
 7    XXIX,    3, 16a|       ad tributum sufficiente. grata ea patribus admonitio fuit;
 8  XXXVII,    7,  54|                                Grata oratio regis patribus fuit,
 9    XLII,    2,  19|       vellent esse. ea legatio grata senatui fuit; decreverunt,
10   XLIII,    1,   8|  senatum et perinde ac debeant grata esse. Quae facta [a] C.
11     XLV,    1,  10|    responderent, nequaquam tam grata oratio eorum fuit, qui,
12     XLV,    1,  13|    locutus est, ut, quae rebus grata erant, gratiora verbis faceret.