Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  45|     pugnam, postulant ut signum detur. Consules velut deliberabundi
 2      IV,    5,  39|    novae cohorti hostium, locus detur donec impetu inlati ab suis
 3      IV,    6,  49|       refert? Iam si suffragium detur, hunc qui malum vobis minatur,
 4     VII,    2,  14| sumpturos, si ab imperatore non detur. Dum haec loquuntur, iumenta
 5     VII,    3,  20|         eius, quae sibi crimini detur, comites. Eos seu dedi placeat,
 6    XXII,    6,  42|     orto a militibus, ni signum detur, sine ducibus ituros, haudquaquam
 7   XXIII,    3,  21|         ad diem dari neque unde detur esse; magno opere suadere
 8    XXVI,    5,  27|     trucidare quodcunque obvium detur; alios ad Hannibalem transfugisse,
 9    XXIX,    1,   4|         sua ut velit componenda detur, nihil sincera fide cum
10     XXX,    1,   4|     aiunt nisi certum responsum detur: proinde, seu ipsi staret
11    XXXV,    5,  42|        vincendi Romanos fortuna detur, quam spem esse sub rege
12     XLV,    4,  44|         populus Romanus. ne cui detur quidem, gratum esse donum