Lib. Cap. Par.

 1     III,    7,  54|     mentio fieret, haud quicquam abnuere: Appius truci ingenio et
 2      IV,    2,  13|         cunctis, primo Quinctius abnuere et quid sibi vellent rogitare
 3     VII,    2,  10| Romanorum silentium fuit, cum et abnuere certamen vererentur et praecipuam
 4       X,    2,  15|         quae priore anno dicendo abnuere. Circumstare sellam omnis
 5   XXIII,    5,  35|       suspecta fraus erat, nihil abnuere, ita tegi fallax consilium
 6  XXVIII,    5,  24|    conari obviam ire et propalam abnuere furoris eorum se futuros
 7    XXIX,    2,   5|        aequum esse. Ligures haud abnuere: tempus modo duorum mensum
 8     XXX,    1,   3|      hostium, mollius eadem illa abnuere ac spem facere saepius ultro
 9     XXX,    3,  16|        manibus habeat, pacem non abnuere, ut omnes gentes sciant
10    XXXI,    5,  40|        ipso freti clausis portis abnuere imperium; deinde, postquam
11   XXXII,    5,  40|       sciri posset, nec tyrannus abnuere; sed deductis ex urbe praesidiis
12     XLV,    1,   5|   fortiter moriatur? nihil palam abnuere Evander; sed cum veneno