IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] voragines 2 voraginibus 2 vortumni 1 vos 432 vosmet 5 vosque 13 vostrum 1 | Frequency [« »] 446 hostem 435 apud 434 plebis 432 vos 430 his 428 postquam 426 equites | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances vos |
Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 13| progeniem. "Si adfinitatis inter vos, si conubii piget, in nos 2 I, 5, 28| perfidia sociorum. Nam ne vos falsa opinio teneat, iniussu 3 I, 5, 28| vobis, ignorantibus deseri vos, averteretur a certamine 4 I, 5, 28| ducem secuti sunt, ut et vos, si quo ego inde agmen declinare 5 I, 6, 32| vosque inferni, audite; ego vos testor populum illum" - 6 I, 7, 38| rex interrogavit: "Estisne vos legati oratoresque missi 7 I, 7, 38| missi a populo Collatino ut vos populumque Collatinum dederetis?" - " 8 I, 7, 38| Est." - "Deditisne vos populumque Collatinum, urbem, 9 I, 9, 58| armatus mihi sibique, si vos viri estis, pestiferum hinc 10 I, 9, 58| afuerit culpam abesse. "Vos" inquit "videritis quid 11 II, 2, 7| Tam levi momento mea apud vos fama pendet? Adeone est 12 II, 2, 7| colli etiam subiciam, ut vos supra suspectum me civem 13 II, 4, 38| triumphatum hodie de vobis esse? Vos omnibus, civibus, peregrinis, 14 II, 4, 38| fuga est. Et hanc urbem vos non hostium ducitis, ubi 15 II, 5, 46| inquit, "milites, fugientes vos in castra redituros? Adeo 16 II, 5, 48| conscripti, bellum Veiens eget. Vos alia bella curate, Fabios 17 III, 2, 9| minus pergat ut coeperit. 'Vos' inquit Fabius, 'ceteri 18 III, 2, 9| comparatam esse; tribunos plebis vos creatos, non hostes patribus. 19 III, 2, 11| plebi: 'Ecquid sentitis iam, vos, Quirites, Caesonem simul 20 III, 2, 17| multitudinem oratione versa: 'Si vos urbis, Quirites, si vestri 21 III, 2, 17| vestri nulla cura tangit, at vos veremini deos vestros ab 22 III, 3, 19| et exsulibus obiecit. Et vos - C. Claudi pace et P. Valeri 23 III, 3, 19| obruti sceleribus, legem vos hoc anno perlaturos dictitatis. 24 III, 3, 21| auctoritas ad plebem est? Vos elevatis eam quippe qui, 25 III, 7, 53| Etiam si quando metuendos vos praebituri estis, cum reciperatis 26 III, 7, 53| legibusque vestris iudicia penes vos erunt de capite nostro fortunisque, 27 III, 8, 56| neque ego accusando apud vos eum tempus teram, a cuius 28 III, 8, 61| pedes movit hostem; pulsum vos immissis equis exigite e 29 III, 8, 62| res gesta sit, arbitror vos, milites, audisse. Qualem 30 III, 8, 62| animique habiturus sum, quod vos mihi feceritis. Et trahi 31 III, 9, 64| plebei decem rogabo, si qui vos minus hodie decem tribunos 32 III, 9, 67| conspectum vestrum processi. Hoc vos scire, hoc posteris memoriae 33 III, 9, 67| contempsere? Nos consules an vos Quirites? Si culpa in nobis 34 III, 9, 67| sub iugum missi, et se et vos novere: discordia ordinum 35 III, 9, 67| libertatis est modus, dum taedet vos patriciorum, nos plebeiorum 36 III, 9, 67| passi sumus. Decemvirorum vos pertaesum est; coegimus 37 III, 9, 67| aequiore animo quiescimus quam vos victores. Satisne est nobis 38 III, 9, 67| victores. Satisne est nobis vos metuendos esse? Adversus 39 III, 9, 68| in foro vivite: sequitur vos necessitas militandi quam 40 III, 9, 68| scandet et in domos vestras vos persequetur. Biennio ante 41 III, 9, 68| Quirites; sed multo malo vos salvos esse, qualicumque 42 III, 9, 68| publicos, plebicolas istos, qui vos nec in armis nec in otio 43 III, 9, 68| otio esse sinunt, vestra vos causa incitare et stimulare 44 III, 9, 68| volunt. Quarum rerum si vos taedium tandem capere potest 45 III, 9, 68| belli terrorem quo nunc vos attoniti estis transtulero.'~ ~ 46 IV, 1, 3| disseruit: "Quanto opere vos, Quirites, contemnerent 47 IV, 1, 3| plebeium fieri. Obsecro vos, si non ad fastos, non ad 48 IV, 1, 3| Romanum. Paeniteat nunc vos plebeii consulis, cum maiores 49 IV, 1, 4| matrimonium duceret, id vos sub legis superbissimae 50 IV, 1, 4| civium numero simus, nec vos, nisi in contumeliam ignominiamque 51 IV, 1, 5| rogatio promulgata erit vos dilectum pro poena decernetis, 52 IV, 4, 26| honoribus egregie usus, "vos" inquit, "tribuni plebis, 53 IV, 4, 28| hic praebituri" inquit, "vos telis hostium estis indefensi, 54 IV, 4, 28| deum aliquem protecturum vos rapturumque hinc putatis? 55 IV, 5, 33| potuistis. Legatorum hoc vos vestrorum colonorumque sanguis 56 IV, 5, 42| delituisse; modo ad collegas: "Vos autem, si reum perago, quid 57 IV, 6, 49| honore videbitur quam qui vos urbe agrisque donatos in 58 V, 1, 3| sublatus, et vobis et propter vos rei publicae gratulor. An 59 V, 1, 3| abstineri aequum censent, sic vos interdicitis patribus commercio 60 V, 1, 3| sed humani esset, favere vos magis et quantum in vobis 61 V, 1, 4| quam orationem non apud vos solum sed etiam in castris 62 V, 1, 5| movet, ne illa quidem, oro vos, movent? Operibus ingentibus 63 V, 1, 6| recessum circumspicere. Obsecro vos, venandi studium ac voluptas 64 V, 1, 6| dicere ea licebit quae apud vos impune dicuntur. Fustuarium 65 V, 2, 9| tribunus militum: "quod ad vos attinet, tribuni plebis, 66 V, 2, 9| auctoritatem senatus. Proinde et vos desinite inter nostra certamina 67 V, 3, 18| memoria nostri magistratus vos his comitiis petere in insequentem 68 V, 3, 18| atque imaginem eius quem vos antea tribunum militum ex 69 V, 4, 27| prodita humano generi sunt: vos fidem in bello quam praesentem 70 V, 4, 27| patentibus portis accipiant. Nec vos fidei nostrae nec nos imperii 71 V, 7, 53| vestramque intersit, tribuni. Vos, etiamsi tunc faciendum 72 V, 7, 53| velitisne illos Romanos, vos Veientes esse? An malitis 73 V, 7, 54| educatusque essem; quae vos, Quirites, nunc moveant 74 VI, 2, 7| cunctatio est? hostem an me an vos ignoratis? hostis est quid 75 VI, 2, 7| virtutis gloriaeque vestrae? vos contra me duce, ut Falerios 76 VI, 2, 7| neque ego maxima imperia in vos desidero, et vos in me nihil 77 VI, 2, 7| imperia in vos desidero, et vos in me nihil praeter me ipsum 78 VI, 2, 7| didicit ac consuevit faciet: vos vincetis, illi fugient.'~ ~ 79 VI, 3, 12| ab acie velim sed obnixos vos stabili gradu impetum hostium 80 VI, 3, 15| necessitates aliorum? sed quid ego vos de vestro impendatis hortor? 81 VI, 3, 15| indicem praedas vestras, sed vos id cogendi estis ut in medium 82 VI, 3, 18| essetis, tamen acrius crederem vos pro libertate quam illos 83 VI, 3, 18| pacem habebitis. videant vos paratos ad vim; ius ipsi 84 VI, 3, 18| dederunt armato togatoque ut vos a barbaris hostibus, a superbis 85 VI, 3, 18| mea et fides nomen induit: vos si quo insigni magis imperii 86 VI, 4, 26| tutum censemus. peccetur in vos, dum digni sitis quibus 87 VI, 5, 38| inquit, 'Quirites, iam vos tribunicia libido, non potestas 88 VI, 5, 40| tandem ista merces est qua vos semper tribunos plebis habeamus? " 89 VI, 5, 40| coniunctim accipiatis." obsecro vos, Tarquinii tribuni plebis, 90 VI, 5, 40| fenore atque agris quod ad vos omnes pertinet iubeas et 91 VI, 5, 40| Quirites, ferret? nunquamne vos res potius quam auctores 92 VII, 2, 13| plebe patribus - quae si, ut vos vestra habeatis consilia, 93 VII, 2, 16| do, si mihi pollicemini vos fortiter in acie operam 94 VII, 4, 24| Nolite exspectare dum stantes vos fugiant; inferenda sunt 95 VII, 5, 30| nos Campanus legatos ad vos, patres conscripti, misit 96 VII, 5, 30| cautum est. Fuit quidem apud vos semper satis iusta causa 97 VII, 5, 30| eum vobis amicum esse qui vos appeteret: Campani, etsi 98 VII, 5, 30| ab tergo erimus, et quod vos pro salute nostra priores 99 VII, 5, 30| ipsi possidere volunt. Sed vos potius, Romani, beneficio 100 VII, 5, 30| quae nos obsequio erga vos fideque superet. Adnuite, 101 VII, 5, 31| senatus consul. "Auxilio vos, Campani, dignos censet 102 VII, 5, 32| sciat. "Facta mea, non dicta vos, milites" inquit, "sequi 103 VII, 5, 35| nec inertia relictos hic vos circumvenit hostis: virtute 104 VII, 5, 36| luce ac die opus est, nec vos digni estis quos cum tanta 105 VII, 6, 40| expoposci, eius me compotem voti vos facere potestis, si meminisse 106 VII, 6, 40| si meminisse voltis non vos in Samnio nec in Volscis 107 VII, 6, 40| Valerius Corvus, milites, cuius vos nobilitatem beneficiis erga 108 VII, 6, 40| nobilitatem beneficiis erga vos non iniuriis sensistis, 109 VII, 6, 40| sensistis, nullius superbae in vos legis, nullius crudelis 110 VII, 6, 40| imperiis in me severior quam in vos. Ac si cui genus, si cui 111 VII, 6, 40| milites [sim] mitior quam in vos - horreo dicere - hostes. 112 VII, 6, 40| horreo dicere - hostes. Ergo vos prius in me strinxeritis 113 VII, 6, 40| strinxeritis ferrum quam in vos ego; istinc signa canent, 114 VII, 6, 40| habebant ducem, quieverunt: vos, Romanus exercitus, ne destiteritis 115 VII, 6, 40| experti nolite adversus vos velle experiri. Qui pugnarent 116 VII, 6, 40| parceret, cui plurimum vos, imperatori vestro, crederetis, 117 VIII, 1, 5| patres conscripti, tandem iam vos nobiscum nihil pro imperio 118 VIII, 1, 5| praetulisse imperium. sed quoniam vos regno impotenti finem ut 119 VIII, 1, 5| beneficiorum nostrorum erga vos obliti estis?'~ ~6. 120 VIII, 2, 9| hostiumque, Dique Manes, vos precor veneror, veniam peto 121 VIII, 3, 13b| obtineamus. di immortales ita vos potentes huius consilii 122 VIII, 5, 34| militia sit. + 'horum criminum vos reos in omnia saecula offerte, 123 IX, 2, 8| nostram perfecta erunt. Vos, di immortales, precor quaesoque, 124 IX, 2, 8| prospere bellum gerere, at vos satis habeatis vidisse nos 125 IX, 2, 9| deditum populum Romanum vos tribuni diceretis et hanc 126 IX, 2, 9| spopondissemus. Sed neque vos tulissetis nec nos spopondissemus; 127 IX, 2, 9| populo Romano actum est? quis vos appellare potest, quis se 128 IX, 2, 11| hoc tu, A. Corneli, hoc vos, fetiales, iuris gentibus 129 IX, 5, 23| Itaque non frustrabor ego vos castra hic relinquendo, 130 IX, 5, 23| victoria sicut pristino die vos recipiatis. Armis munimenta, 131 IX, 5, 24| multitudinem arcuerint; vos et decem numero et, quod 132 IX, 5, 24| iam terrore omnia implebo; vos arcem intenti tenete". Decurrit 133 IX, 5, 26| et omnes ante actae vitae vos conscios habeo, Quirites, 134 IX, 5, 26| nobiles homines - qua de causa vos existimare quam me pro magistratu 135 IX, 5, 26| reum, dictatura me abdico. Vos quaeso, consules, si vobis 136 X, 1, 7| inquit, "eos viros, quos vos sellis curulibus, toga praetexta, 137 X, 1, 8| plebeii nominentur, non ut vos, Appi, vestro loco pellant 138 X, 1, 8| pellant sed ut adiuvent vos homines plebeii divinis 139 X, 1, 8| adferimus, immo omnia eadem quae vos superbos fecerunt. L. Sextius 140 X, 1, 8| audita sunt eadem penes vos auspicia esse, vos solos 141 X, 1, 8| penes vos auspicia esse, vos solos gentem habere, vos 142 X, 1, 8| vos solos gentem habere, vos solos iustum imperium et 143 X, 2, 13| Ceterum, quoniam in me quod vos voltis facturi estis, in 144 X, 2, 13| in collega sit meae apud vos gratiae locus: P. Decium, 145 X, 2, 17| contenti estis futuri? voltis vos pro virtute spes gerere? 146 X, 2, 17| Romuleam urbem hinc eamus, ubi vos labor haud maior, praeda 147 X, 2, 19| erravi, non committam ut quid vos velitis obscurum sit: manere 148 XXI, 1, 10| sunt ulti. Utrum hostem an vos an fortunam utriusque populi 149 XXI, 1, 10| legati arcentur, pulsi, ad vos venerunt. Res ex foedere 150 XXI, 1, 13| condiciones ab Hannibale ad vos rettulisset, supervacaneum 151 XXI, 1, 13| Hannibalis nec transfuga ad vos veni; sed cum ille aut vestra 152 XXI, 1, 13| vestra, si periculum est apud vos vera referentibus - ego, 153 XXI, 1, 13| quod mihi vobiscum est ad vos veni. Vestra autem causa 154 XXI, 1, 13| alterius loqui quae loquor apud vos vel ea fides sit quod neque 155 XXI, 1, 13| sperastis pacis unquam apud vos mentionem feci. Postquam 156 XXI, 1, 13| ulla est spes nec vestra vos iam aut arma aut moenia 157 XXI, 1, 13| defendunt, pacem adfero ad vos magis necessariam quam aequam. 158 XXI, 1, 13| victor fert Hannibal, sic vos ut victi audiatis; si non 159 XXI, 2, 18| nisi quod a vobis didici. Vos enim, quod C. Lutatius consul 160 XXI, 2, 18| iussu ictum erat, negastis vos eo teneri; itaque aliud 161 XXI, 2, 18| publico consilio ictum est. Si vos non tenent foedera vestra 162 XXI, 2, 19| verecundia est, Romani, postulare vos uti vestram Carthaginiensium 163 XXI, 2, 19| quam Poenus hostis perdidit vos socii prodideritis? Ibi 164 XXI, 2, 21| milites convocat. "Credo ego vos" inquit, "socii, et ipsos 165 XXI, 5, 40| supersedissem loqui apud vos; quid enim adhortari referret 166 XXI, 5, 40| magis vereor quam ne cui, vos cum pugnaveritis, Alpes 167 XXI, 5, 41| dare pactus est. Itaque vos ego, milites, non eo solum 168 XXI, 5, 41| vestros arma repente contra vos ferentes. Licuit ad Erycem 169 XXI, 5, 43| tempus est iam opulenta vos ac ditia stipendia facere 170 XXI, 5, 44| frenatos infrenatosque, vos socios fidelissimos fortissimosque, 171 XXI, 5, 44| fidelissimos fortissimosque, vos, Carthaginienses, cum ob 172 XXI, 5, 44| me ducem primum, deinde vos omnes qui Saguntum oppugnassetis; 173 XXII, 4, 29| maiestate eius dignum est, vos, milites, eos quorum vos 174 XXII, 4, 29| vos, milites, eos quorum vos modo arma dexterae texerunt 175 XXII, 8, 59| Pyrrho videlicet, qui [vos] hospitum numero captivos 176 XXII, 8, 59| vestrorum, non minus profecto vos ea species moveat quam si 177 XXII, 8, 59| repulsi abeamus; neque enim vos pretio pepercisse homines 178 XXII, 8, 60| aequum censuerint, nihil vos eorum, patres conscripti, 179 XXII, 8, 60| Atque utinam haec, quae apud vos acturus sum, Canusii apud 180 XXII, 8, 60| viros quidem nec Romanos vos duceret, si nemo tantae 181 XXII, 8, 60| civium sociorumque circa vos eo ipso die caesa iacent. 182 XXII, 8, 60| neque in castris utiles. Et vos redimam? Cum erumpere e 183 XXII, 8, 60| est, et castra et arma et vos ipsos traditis hosti. Ego 184 XXIII, 1, 2| claudam" inquit "in curia vos et, tamquam et ipse cogitati 185 XXIII, 1, 3| pendat; sed ante omnia ita vos irae indulgere oportet, 186 XXIII, 1, 3| iubebo de quorum capite vos consulam; quod de quoque 187 XXIII, 1, 5| defenderimus coeptumque propter vos cum Samnitibus bellum per 188 XXIII, 1, 5| vobiscum. Itaque communem vos hanc cladem quae accepta 189 XXIII, 2, 13| Romae factam esse allatum ad vos est?" Cum id quoque negasset, " 190 XXIII, 5, 31| negotio revertisset, ut vos consulem, quem tempus rei 191 XXIII, 6, 45| plures vix restatis. Romam vos expugnaturos, si quis duceret, 192 XXIII, 6, 45| non mari saeptam. Hinc vos ex tam opulenta urbe praeda 193 XXIV, 2, 8| clade erratum sit, eadem vos cura qua in aciem armati 194 XXIV, 2, 8| quoniam quales viros creare vos consules deceat satis est 195 XXIV, 2, 16| nulla ignaviae nota leviore vos designari potuisse.' signum 196 XXIV, 5, 38| convocatis militibus 'credo ego vos audisse, milites' inquit, ' 197 XXIV, 5, 38| oppressa sint per hos dies. eam vos fraudem deum primo benignitate, 198 XXIV, 5, 38| consultandum sumpsi, qua vos certiores periculi instantis 199 XXIV, 5, 38| criminandum me concitandumque in vos populum. itaque crastino 200 XXIV, 5, 38| aut fraus timeri possit. vos, Ceres mater ac Proserpina, 201 XXIV, 5, 38| consilii capimus. pluribus vos, milites, hortarer, si cum 202 XXV, 1, 3| nonne videtis' inquit 'vos in ordinem coactos esse 203 XXV, 6, 29| Hieronymus, nequaquam tam in vos impius quam in nos, nec 204 XXV, 6, 29| habendas tradas? ne plus apud vos Hieronymi quam Hieronis 205 XXV, 6, 38| censeam, id optimum ducere. vos quoque velim, milites, non 206 XXV, 6, 38| respondeatis quam id ipsum timentes vos omnia et operibus firmata 207 XXV, 6, 38| noctis silenti agmine ducam vos. exploratum habeo non vigiliarum 208 XXV, 6, 38| illa caedes edatur a qua vos hesterno die revocatos aegre 209 XXVI, 2, 13| ipsis patiendum sit. 'quid? vos' inquit 'eam deditionem 210 XXVI, 4, 22| consul ferre potero neque vos imperium meum. redite in 211 XXVI, 5, 31| satis scio me fecisse. ea vos rata habeatis, patres conscripti, 212 XXVI, 6, 33| rebus quid fieri velitis vos rogo, Quirites.' Plebes 213 XXVI, 7, 41| humi erexit ac sustulit. vos omnium primi, milites, post 214 XXVI, 7, 41| ipsi cum Hannibale starent, vos hic cum parentibus meis - 215 XXVI, 7, 41| nobis resistere poterunt. vos modo, milites, favete nomini 216 XXVI, 7, 43| unam oppugnandam si quis vos adductos credit, is magis 217 XXVI, 7, 43| belli est, qui simul et vos instruet et hostes nudabit. 218 XXVII, 3, 13| ipsius pudere ac paenitere vos oportet referam - nempe 219 XXVII, 3, 13| legionibus Romanis gloriabatur: vos illi hodierno die primum 220 XXVII, 3, 13| experiar,' inquit 'milites, et vos crastino die in aciem educam 221 XXVIII, 5, 27| militaribus ingeniis: apud vos quemadmodum loquar nec consilium 222 XXVIII, 5, 27| hostium video. quid enim vos, nisi quod Ilergetes et 223 XXVIII, 5, 27| duces furoris secuti sunt: vos auspicium et imperium ad 224 XXVIII, 5, 27| Albium detulistis. negate vos id omnes fecisse aut factum 225 XXVIII, 5, 27| furoris penes auctores est, vos contagione insanistis; qui 226 XXVIII, 5, 27| insuetos fetus animalia edere vos portenta esse putatis: hoc 227 XXVIII, 5, 28| Romani, se coniunxerunt: vos cum Mandonio et Indibili 228 XXVIII, 5, 28| lacessituri bello: Sucronemne vos domicilium habituri eratis? 229 XXVIII, 5, 28| habituri eratis? ubi si vos decedens confecta provincia 230 XXVIII, 5, 28| fugavi, Hispania expuli, vos octo milia hominum, minoris 231 XXVIII, 5, 28| Albius et Atrius sunt quibus vos subiecistis, Hispaniam provinciam 232 XXVIII, 5, 28| elata esset res publica? vos ipsi hic in Hispania patre 233 XXVIII, 5, 29| parricidio privata pietas: vos qui dolor, quae ira incitavit? 234 XXVIII, 5, 29| fecistis pati aequum censetis: vos ne dici quidem omnia aequo 235 XXVIII, 5, 29| exprobrabuntur. utinam tam facile vos obliviscamini eorum quam 236 XXVIII, 5, 29| itaque quod ad universos vos attinet, si erroris paenitet, 237 XXVIII, 8, 39| Saguntinus senatus populusque ad vos misit; simul gratulatum 238 XXVIII, 8, 39| sed donum hoc etiam, si vos permitteretis, coronam auream 239 XXVIII, 8, 44| illa longa oratio nec ad vos pertinens sit, si quemadmodum 240 XXIX, 4, 17| aestimentur nostrae apud vos querellae, patres conscripti, 241 XXIX, 4, 17| humanum omne genus, utrum vos an Carthaginienses principes 242 XXIX, 4, 17| nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet. et tamen 243 XXIX, 4, 17| tamen videte quemadmodum in vos Locrenses animati sint. 244 XXIX, 4, 17| patiamur, nusquam alio quam ad vos querellas detulimus. aut 245 XXIX, 4, 17| querellas detulimus. aut vos respicietis perditas res 246 XXIX, 4, 18| religio infixa animis cogat et vos audire et exsolvere rem 247 XXIX, 4, 18| templi credo aliquam famam ad vos pervenisse Pyrrhi bello, 248 XXIX, 4, 18| quae propter fidem erga vos in civitatem nostram facinora 249 XXIX, 4, 18| milites vestros. quibus per vos fidemque vestram, patres 250 XXIX, 4, 18| possit alius ulcisci quam vos, patres conscripti. ad vos 251 XXIX, 4, 18| vos, patres conscripti. ad vos vestramque fidem supplices 252 XXIX, 5, 27| maria terrasque colitis, vos precor quaesoque uti quae 253 XXIX, 5, 27| sequuntur bene verruncent, eaque vos omnia bene iuvetis, bonis 254 XXX, 5, 30| datam ab dis esse ut et vos Italiae et nos Africae imperio 255 XXX, 5, 30| in Africa esset; sed et vos in portis vestris prope 256 XXX, 5, 30| nos maxime abominaremur, vos ante omnia optaretis, in 257 XXX, 5, 30| inclusi Africae litoribus vos, quando ita dis placuit, 258 XXX, 5, 31| ac iusta induerunt arma. vos lacessisse et tu ipse fateris 259 XXX, 6, 37| fori iura, leges, mores vos me oportet doceatis.' excusata 260 XXX, 7, 44| concidimus. nec est cur vos otio vestro consultum ab 261 XXX, 7, 44| sentiatis levissimo in malo vos hodie lacrimasse.' haec 262 XXXI, 1, 7| bellum an pacem habeatis vos consuli - neque enim liberum 263 XXXI, 1, 7| ab nobis defecerunt. haec vos, si Philippus in Italiam 264 XXXI, 1, 7| deficient. si piguisset vos in Africam traicere, hodie 265 XXXI, 1, 7| et quae patres censuerunt vos iubete. huius vobis sententiae 266 XXXI, 2, 18| ego autem primum velim vos foederum memores servare 267 XXXI, 4, 29| postulant; et antea propter vos et pro vobis arma sumpta 268 XXXI, 4, 29| adversus eum simulabant, nunc vos in pace esse cum Philippo 269 XXXI, 4, 29| subiecerunt. scilicet sicut vos Naupacti legibus vestris 270 XXXI, 4, 29| nihil fortuna mutavit, cur vos mutetis non video.'~ ~30. 271 XXXI, 4, 31| esse: quin contra hoc et vos et omnes gentes scire volumus 272 XXXI, 4, 31| prope quam crudelitatem vos, quo propiores Macedoniae 273 XXXI, 4, 31| melius nostis. quod ad vos attinet, Aetoli, nos pro 274 XXXI, 4, 31| suscepimus adversus Philippum, vos sine nobis cum eo pacem 275 XXXI, 4, 31| occupatis nobis coactos metu vos leges pacis ab eo qui tum 276 XXXI, 4, 31| incubuimus, et vobis restituendi vos in amicitiam societatemque 277 XXXII, 3, 21| sustinebimus, Cleomedon, quae vos Macedones non sustinuistis? 278 XXXII, 3, 21| vobis volunt, committere vos cur pereatis non patiuntur. 279 XXXII, 3, 21| eadem occasio erit. Liberare vos a Philippo iam diu magis 280 XXXII, 3, 21| vestro labore et periculo qui vos in libertatem vindicarent 281 XXXIII, 2, 13| captae Aetolos sequerentur. 'vos' inquit 'ipsi' Quinctius ' 282 XXXIV, 1, 2| magistratus, alterum ad vos, Quirites, magis pertinet. 283 XXXIV, 1, 2| publica sit necne id quod ad vos fertur, vestra existimatio 284 XXXIV, 1, 2| quamquam ne domi quidem vos, si sui iuris finibus matronas 285 XXXIV, 1, 2| licentiae facturas: nisi vos facietis, minimum hoc eorum 286 XXXIV, 1, 4| abrogandam legam Oppiam censeo: vos quod faxitis, deos omnes 287 XXXIV, 1, 5| quod matronae in publico vos rogassent ut legem in se 288 XXXIV, 1, 7| in legis malunt esse; et vos in manu et tutela, non in 289 XXXIV, 1, 7| habere eas et malle patres vos aut viros quam dominos dici. 290 XXXIV, 1, 7| infirmitati est, quodcumque vos censueritis. quo plus potestis, 291 XXXIV, 2, 17| magis quam vestra refert vos non rebellare, siquidem 292 XXXIV, 2, 17| mollissima via consequi. vos quoque in ea re consilio 293 XXXIV, 3, 22b| oppugnandis violaverat et in vos talis fuit ut nobis, etiamsi 294 XXXIV, 3, 22b| vobis pendet. refero enim ad vos utrum Argos, sicut scitis 295 XXXIV, 3, 22b| tota de re pertinente ad vos est: Romanos nihil contingit, 296 XXXIV, 3, 22b| gloriam esse sinit. ceterum si vos nec cura eius civitatis 297 XXXIV, 3, 22b| bonique facimus. de hac re vos consulo, staturus eo quod 298 XXXIV, 3, 24| immanes beluae vivunt. itaque vos rogamus, Romani, ut et ab 299 XXXIV, 3, 31| esse non mirarer. nunc cum vos intueor, Romanos esse video, 300 XXXIV, 3, 31| meae inconstantiae, cum vos mutetis, vobis vestrae reddenda 301 XXXIV, 3, 31| fecissem, non dico "quid in eo vos laesissem aut vestram amicitiam 302 XXXIV, 3, 31| comparare singula necesse est. vos a censu equitem, a censu 303 XXXIV, 3, 31| publicam esse voluit, quem vos senatum appellatis, nec 304 XXXIV, 3, 31| institui amicitiam, cur eius vos paeniteret commisisse.'~ ~ 305 XXXIV, 3, 32| iam ita sint haec, quid ad vos, Romani? hoc tu dicas liberantibus 306 XXXIV, 3, 32| marique gesserunt bellum? "vos tamen" inquis "vestramque 307 XXXIV, 3, 34| iam nunc hoc ita proponere vos animis oportet hibernandum 308 XXXIV, 3, 34| parati essetis hortarer vos; nunc impensa quoque magna 309 XXXV, 2, 16| specioso titulo' inquit 'uti vos, Romani, Graecarum civitatium 310 XXXV, 2, 16| dicatis quam armis superatis vos iis has leges imposuisse. 311 XXXV, 4, 32| quoque' inquit, 'si modo vos quae incohastis consilia 312 XXXV, 5, 49| modo audiebatis, narrant vos ceterasque civitates et 313 XXXV, 5, 49| regiae vanitati; quo minus vos decipi debetis sed expertae 314 XXXV, 5, 49| esse dicunt, non interponi vos bello, nihil immo tam alienum 315 XXXVI, 1, 7| vinculum est; altera, auctores vos Aetoli. vester enim legatus 316 XXXVI, 3, 17| ordinum, milites, inter vos esse video, qui in hac eadem 317 XXXVI, 3, 17| vanissima et ingratissima, ut vos prius experti estis, nunc 318 XXXVI, 3, 17| praecautum est, ne quid adversus vos in pugna praeter hostis 319 XXXVI, 3, 17| animo vestro debetis, non vos pro Graeciae libertate tantum 320 XXXVI, 4, 28| fit, quod impero, vinciri vos iam iubebo.' adferri catenas 321 XXXVI, 4, 32| populoque Romano, ut eam vos habere sinerent; ceterum 322 XXXVI, 4, 32| habere, haud dissimiliter vos, Achaei, clausos undique 323 XXXVII, 6, 45| et placatiore animo decet vos facere in hac victoria, 324 XXXVII, 6, 45| facere in hac victoria, quae vos dominos orbis terrarum fecit? 325 XXXVII, 6, 45| deos consulere et parcere vos generi humano oportet.' 326 XXXVII, 6, 45| vobis testem darem, nisi vos ipsos dare possem. postquam 327 XXXVII, 6, 45| cum pepigerimus, facturos vos ut pro certo habeamus, erit 328 XXXVII, 6, 45| qui et illorum fiducia vos et vestra illos in nos armavit, 329 XXXVII, 7, 53| legationem mox vocaturos vos scirem, et illis auditis 330 XXXVII, 7, 53| parte id ad se pertinere; vos modo id decere et conveniens 331 XXXVII, 7, 53| ante factis dicent. haec vos ne decipiat oratio, providendum 332 XXXVII, 7, 53| sed etiam ne, qui adversus vos arma tulerint, in meliore 333 XXXVII, 7, 53| vestrae, benevolentiae erga vos, honoris, qui ab vobis habebitur, 334 XXXVII, 7, 53| ulla parte aequari posset, vos adiuvit; postremo, cum Boeotos 335 XXXVII, 7, 53| si secum bellum adversus vos gessissem. non gloriabor 336 XXXVII, 7, 53| gloriabor eo, quod nihil in vos deliquerim; illa potius, 337 XXXVII, 7, 53| quis hoc bello meritis erga vos mecum comparari potest? 338 XXXVII, 7, 53| atque honore digni apud vos sumus, qui numquam hostes, 339 XXXVII, 7, 53| volentibus vobis parendum est, si vos ea mente ultra Tauri iuga 340 XXXVII, 7, 53| nec finitimos habere quam vos malo, nec ulla re alia tutius 341 XXXVII, 7, 53| si nihil hostile adversus vos fecerunt; sin autem Antiochi 342 XXXVII, 7, 53| bene meritis quam hostibus vos consulere?'~ ~54. 343 XXXVII, 7, 54| gloriae vestrae egregie vos fortuna vindicat. est enim 344 XXXVII, 7, 54| dives victoria vestra, quae vos facile isto velut aere alieno 345 XXXVII, 7, 54| quia fecistis, quam quia id vos facere decet, desideretur 346 XXXVII, 7, 54| aliquam maris ut possideant; vos nec cupistis haec antequam 347 XXXVII, 7, 54| universae gentis perpetuum vos praestare decet. non, quae 348 XXXVII, 7, 54| merito dignitate audimus apud vos esse, ac si medium umbilicum 349 XXXVII, 7, 54| gessistis, quam forti fidelique vos opera adiuverimus, vestro 350 XXXVII, 7, 54| comprobaritis, magnificentius vos victoria usos esse quam 351 XXXVIII, 2, 17| quod sicut vim adversus vos nequaquam, ita famam apud 352 XXXVIII, 5, 47| honori, patres conscripti; vos tribunos plebei nuper, viros 353 XXXVIII, 5, 47| fraudor, sed causam apud vos, patres conscripti, accusantibus 354 XXXVIII, 5, 47| Gallis et nunc, liberatos per vos regio imperio, fuisse pensuros, 355 XXXVIII, 5, 49| hoc, si ipsi tacuerint, vos scituros, cum testis orationis 356 XXXVIII, 5, 49| eo, quod pluribus verbis vos quam vellem fatigavi, veniam 357 XXXVIII, 6, 51| septemdecim ad senectutem semper vos aetatem meam honoribus vestris 358 XXXVIII, 6, 53| duobus Petilliis succumberet? Vos de P. Africano palmam peti 359 XXXIX, 1, 15| deorum comprecatio fuit, quae vos admoneret hos esse deos, 360 XXXIX, 1, 15| non fama solum accepisse vos sed crepitibus etiam ululatibusque 361 XXXIX, 1, 15| fiunt. maiores vestri ne vos quidem, nisi cum aut vexillo 362 XXXIX, 1, 15| mares sciatis, non misereat vos eorum solum, sed etiam pudeat. 363 XXXIX, 1, 16| esse poterit. nunc illi vos singuli universos contionantes 364 XXXIX, 1, 16| contionantes timent: iam ubi vos dilapsi domos et in rura 365 XXXIX, 1, 16| aliquid immixtum violemus. hac vos religione innumerabilia 366 XXXIX, 1, 16| magistratibus mandavimus. vos quoque aequum est, quae 367 XXXIX, 2, 28| quam urbes. ea quoque ipsa vos mihi, Q. Caecili, paucos 368 XXXIX, 2, 28| vestrum meritum habet, non vos illius. mei autem regni 369 XXXIX, 2, 28| pro hoc studio meo erga vos, ne dicam merito, utrum 370 XXXIX, 2, 28| dicam merito, utrum adicere vos, Romani, aliquid et amplificare 371 XXXIX, 2, 28| quidem est ausus, id apud vos, tamquam ab illis impetraverit, 372 XXXIX, 2, 28| obtinebit? quo in numero me apud vos esse velitis, refert. si 373 XXXIX, 3, 36| nobis, Ap. Claudi, apud vos oratio est quam Romae nuper 374 XXXIX, 3, 36| vobis, Romani, sed ne apud vos quidem nobis obiciendum 375 XXXIX, 3, 36| oppressi confugissent. cum vos procul essetis, quo alio 376 XXXIX, 3, 37| exspectare nec Achaeos, sed vos ipsi Lacedaemonii, vestris 377 XXXIX, 3, 37| feceritis Romani, non quaero, vos rationem reposcitis, quid 378 XXXIX, 3, 37| sunt, finge, a nobis: quid? vos senatores Campanos securi 379 XXXIX, 3, 37| percussistis? at muros diruimus: vos non muros tantum sed urbem 380 XXXIX, 3, 37| oportet, non indignor: sed oro vos, quantumlibet intersit inter 381 XXXIX, 3, 37| hostes vestri nostrique apud vos sint ac nos socii, immo 382 XXXIX, 3, 37| tollere parant. veremur quidem vos, Romani, et si ita vultis, 383 XL, 1, 8| timebam, cum vultus inter vos minime fraternos cernerem, 384 XL, 1, 8| simplicitatis consuetudinisque inter vos, meorum denique praeceptorum, 385 XL, 1, 8| mors quoque miscuit. neque vos illorum scelus similisque 386 XL, 4, 46| obliti sumus, censores, vos paulo ante ab universo populo 387 XL, 4, 46| et admoneri et regi, non vos a nobis debere. indicandum 388 XL, 4, 46| finiatis simultates, quaesumus vos universi, et quos coniunxit 389 XL, 4, 46| deos precati eritis, id vos velle etiam homines credamus. 390 XL, 4, 49| permittente, 'sequar' inquit 'vos adversus veteres socios 391 XLII, 1, 13| crimina volebam, adfero ad vos, patres conscripti, sed 392 XLII, 1, 13| quod amplum et egregium vos fecistis, mare tantum traiecissem, 393 XLII, 1, 13| traiecissem, ut vana ad vos adferendo fidem abrogarem 394 XLII, 1, 13| vobis bellum <pararet>, vos ei securam pacem praestaretis, 395 XLII, 1, 13| fuerant delaturosque ad vos, quae agerentur, professi 396 XLII, 1, 13| tutum aut honestum sit, vos videritis: ego certe mihi 397 XLII, 1, 13| deos deasque precer, ut vos et vestrae rei publicae 398 XLII, 3, 34| stipendia fecerunt, testes sunt. vos quoque aecum est, commilitones, 399 XLII, 3, 41| non sum recusaturus, si vos quoque accipitis, ut, quicumque 400 XLII, 3, 41| quae damnati sunt, auctores vos fuisse fateamini. si hoc 401 XLII, 3, 41| fuisse fateamini. si hoc et vos recusabitis et omnes aliae 402 XLII, 3, 42| scilicet, ut, quod nunc vos facere queror, urbes occuparem, 403 XLII, 3, 42| fecerim, quam, quomodo id vos factum accipiatis. conscius 404 XLII, 5, 61| paulo ante divisimus inter vos. nec minorem de legionibus 405 XLIV, 2, 22| adnisurum esse, <ne> frustra vos hanc spem de me conceperitis. 406 XLIV, 2, 22| id bellum gesturus esset. vos quae scripsero senatui ac 407 XLIV, 3, 45| pauci supersumus, propter vos pereamus.' horum ferocia 408 XLV, 1, 5| purae manus, sacris arceat, vos penetralia vestra contaminari 409 XLV, 2, 22| facturi estis? certe iidem vos estis Romani, qui ideo felicia 410 XLV, 2, 22| occupato de possessione imperii vos deicere <est> conatus. cum 411 XLV, 2, 22| sic nunc pro rege adversus vos stetimus. quemadmodum soleamus 412 XLV, 2, 23| victorem, quem ad modum apud vos dicimus. hoc enim legatos 413 XLV, 2, 23| Perseus vere obiceret, id quod vos non potestis, patres conscripti, 414 XLV, 2, 23| principio belli misisse ad vos legatos, qui pollicerentur 415 XLV, 2, 23| fore. ne praestaremus, per vos stetit, qui de quacumque 416 XLV, 2, 23| semper habeat. etiam apud vos fuisse audivi, qui adsentando 417 XLV, 2, 23| legatos eodem tempore et ad vos et ad Persea de pace misimus; 418 XLV, 2, 23| appellanda est, eadem, quae apud vos, et apud Persea fuit. tam 419 XLV, 2, 24| aestimari vestris inter vos sermonibus audio, patres 420 XLV, 2, 24| illos pereamus. non estis vos illis infestiores, quam 421 XLV, 2, 24| iudicarent, damnati essemus; vos iudicatis, patres conscripti, 422 XLV, 2, 24| Rhodiorum arma adversus vos <sit> laturus. si perseverabitis 423 XLV, 3, 26| principibus suis vicisset, 'quae vos rabies' inquit 'agitat, 424 XLV, 4, 37| contionem; nec Quirites vos, sed milites videor appellaturus, 425 XLV, 4, 38| Macedonas vicistis? vincere vos prohibuisset, si potuisset, 426 XLV, 4, 38| triumphare credunt. si quis vos interroget, milites, ad 427 XLV, 4, 38| aliud respondeatis, quam vos triumphantis videri velle? 428 XLV, 4, 38| triumphantis videri velle? vos certe victores conspici 429 XLV, 4, 39| Anici, Cn. Octavi, utrum vos digniores triumpho esse 430 XLV, 4, 39| insignia ipsi sua tradituri. et vos Gentium quam Persea duci 431 XLV, 4, 39| suffragium tribus; ego ad vos, milites, * * ~ ~40. 432 XLV, 4, 41| perculerint, non ignorare vos, Quirites, arbitror, cum