Lib. Cap. Par.

  1       I,    4,  21|          minor pacis quam regni. Ita duo deinceps reges, alius alia
  2       I,    5,  23|          modo dirutis alterius urbis duo populi in unum confusi sunt.
  3       I,    5,  25|     Consederant utrimque pro castris duo exercitus, periculi magis
  4       I,    5,  25|           sanguis spectaculo essent, duo Romani super alium alius,
  5       I,    5,  25|            quo quisque loco cecidit, duo Romana uno loco propius
  6       I,    7,  40|         Tullius erat. Tum Anci filii duo etsi antea semper pro indignissimo
  7       I,    7,  40|              parantur. Ex pastoribus duo ferocissimi delecti ad facinus,
  8       I,    8,  46|               Forte ita inciderat ne duo violenta ingenia matrimonio
  9       I,    8,  47|            moliri potuisset animo ut duo continua regna viro ac deinceps
 10       I,    9,  60|         exactique inde liberi regis. Duo patrem secuti sunt qui exsulatum
 11       I,    9,  60|       ducentos quadraginta quattuor. Duo consules inde comitiis centuriatis
 12      II,    2,   6|              suos Romae regnare. Ita duo duarum civitatium exercitus
 13      II,    3, 33a|            Ita tribuni plebei creati duo, C. Licinius et L. Albinus.
 14      II,    5,  43|         dilectum consules habent. Ad duo simul bella exercitus scribitur;
 15      II,    5,  46|            infensis hastis provolant duo Fabii, totamque moverunt
 16      II,    5,  47|     cumulatior rediit. Funera deinde duo deinceps collegae fratrisque
 17      II,    5,  53|              fugatque, eademque hora duo exercitus, duae potentissimae
 18      II,    5,  58|             additos tres, perinde ac duo antea fuerint, Piso auctor
 19     III,    1,   2|         alterum ab urbe excivit. Ita duo consulares exercitus ad
 20     III,    1,   5|    vagabantur ab A. Postumio consule duo milia et quadringentos caesos:
 21     III,    1,   8|          impigre promissum auxilium. Duo consulares exercitus scripti.
 22     III,    2,  15|        exortum. Exsules servique, ad duo milia hominum et quingenti,
 23     III,    3, 26a| reclamantibus frustra tribunis magni duo exercitus scripti. Alterum
 24     III,    4,  29|            ab tribunis est; sed quia duo exercitus aberant, ne quid
 25     III,    5,  32|           exspectatio praebuit, dein duo simul mala ingentia exorta,
 26     III,    5,  37|          taedio praesentium consules duo tandem et status pristinus
 27     III,    6,  43|          clades ab hostibus acceptas duo nefanda facinora decemviri
 28     III,    8,  62|            nam cum aequassent aciem, duo extra ordinem milia quae
 29     III,    9,  70|               In exercitu Romano cum duo consules essent potestate
 30      IV,    1,  7a|       defectioni Veiens bellum, quia duo consules obire tot simul
 31      IV,    2,   9|           generis maxime forma notam duo petiere iuvenes, alter virgini
 32      IV,    3,  21|          sociorum precibus potuere - duo populi transiere Anienem
 33      IV,    5,  33|        acrius signa. Cum duae acies, duo diversa proelia circumventos
 34      IV,    5,  43|           crearentur alii quaestores duo qui consulibus ad ministeria
 35      IV,    6,  45|         factoque senatus consulto ut duo ex tribunis ad bellum proficiscerentur,
 36      IV,    6,  46|             ex iis scriptos iuniores duo tribuni ad bellum duxere.
 37      IV,    6,  46|           accitis qui Tusculi erant, duo milia passuum ab hoste locum
 38      IV,    6,  49|                                      Duo bella insequens annus habuisset,
 39      IV,    6,  55|              iam, ut inter plebeios. Duo singuli singulos sibi consules
 40      IV,    6,  58|    debellatum cum Volscis esse; modo duo praesidia occidione occisa,
 41      IV,    6,  59|   voluntariam exuit armis, quorum ad duo milia et quingenti vivi
 42       V,    2,   8|      Capenatium atque Faliscorum. Hi duo Etruriae populi, quia proximi
 43       V,    2,  10|           fuit, et haud parvum motum duo iudicia eorum qui paulo
 44       V,    3,  14|              in populationibus fuit. Duo summi imperatores, Potitus
 45       V,    4,  27|         victuros. Eventu huius belli duo salutaria exempla prodita
 46       V,    7,  54|          marique pollens atque inter duo maria latitudinem obtinens
 47      VI,    3,  16|             factus Satricum coloniam duo milia civium Romanorum deduci
 48      VI,    5,  32|            hostes cum Satricum, quod duo milia inde aberat, non castra
 49      VI,    5,  38|          obstaret, trepidi patres ad duo ultima auxilia, summum imperium
 50     VII,    2,  10|             inde se ad stationem; et duo in medio armati spectaculi
 51     VII,    2,  14|          extra vallum Gallo abigenti duo milites Romani ademerunt.
 52     VII,    2, 17a|              Popilius Laenas iterum, duo bella habuere, facile alterum
 53     VII,    3, 17b|             orta contentio est, quod duo patricii consules creabantur,
 54     VII,    3, 17b|       differrent comitia valuissent, duo patricii consules creati
 55     VII,    3,  18|        ducebant esse, ut accepissent duo patricii consulatum, ita
 56     VII,    3,  19|                                      Duo bella eo anno prospere gesta:
 57     VII,    3, 22a|             ad interregnum perduxit. Duo interreges, C. Sulpicius
 58     VII,    4,  25|          imperio laturos arma. Inter duo simul bella externa defectione
 59     VII,    5,  32|         victos esse. Quid autem esse duo prospera in tot saeculis
 60     VII,    6,  40|       tribuni audistis? Eodem tenore duo insequentes consulatus gessi,
 61    VIII,    1,   3|           itaque interregnum initum. duo interreges fuere, M. Valerius
 62    VIII,    1,   7|          quid interea consules, quid duo exercitus consulares agent?' '
 63    VIII,    2,  8b|      concurrendum sibi esse sciebat. duo primi pili ex utraque acie
 64    VIII,    2,  11|             et illos gerere; funesta duo consulum praetoria, alterum
 65    VIII,    3,  16|         factoque senatus consulto ut duo milia quingenti homines
 66    VIII,    3,  17|     Epirensis in Lucanos traxit; qui duo populi adversus regem escensionem
 67    VIII,    4,  23|       certior fit senatus: Publilius duo milia Nolanorum militum
 68    VIII,    5,  24|              mutuo inter se auxilio, duo praesidia quae sine rege
 69    VIII,    5,  26|             hostes in fidem venisse. duo singularia haec ei viro
 70      IX,    1,   2|              natus locus est: saltus duo alti angusti silvosique
 71      IX,    5,  26|     sententia ut mitterentur coloni; duo milia et quingenti missi.
 72      IX,    6,  30|            et C. Plautium fuerat. Et duo imperia eo anno dari coepta
 73      IX,    7,  34|      comparastis; haec, propter quam duo exercitus Aventinum insedistis;
 74      IX,    7,  34|             comitiis censoriis, nisi duo confecerint legitima suffragia,
 75      IX,    8,  40|         armorum insignibus fecerunt. Duo exercitus erant; scuta alterius
 76      IX,    8,  43|    adigerentur atque ad subita rerum duo iusti scriberentur exercitus.
 77      IX,    8,  44|            abduxisse, hostes secutos duo milia inde locis munitis
 78      IX,    8,  44|        castra Postumi perrectum. Ibi duo victores exercitus perculsum
 79       X,    1,   1|              intus fumo ac vapore ad duo milia armatorum, ruentia
 80       X,    2,  10|          obsidione tempus tereretur, duo ex oppidanis, quorum erant
 81       X,    2,  10|           nam alter obses retentus - duo exploratores per cuniculum
 82       X,    2,  15|              fugae fuit quam caedis; duo milia Apulorum caesa; spretoque
 83       X,    2,  15|          Samnium legiones duxit. Ibi duo consulares exercitus diversis
 84       X,    2,  15|           cepit. Ibi capta armatorum duo milia nongenti, caesi pugnantes
 85       X,    2,  15|             ut patricii reciperarent duo consularia loca, cum suis
 86       X,    2,  17|            armis urbem caperent. Ibi duo milia Samnitium et centum
 87       X,    2,  17|          oppidum ac direptum est; ad duo milia et trecenti occisi
 88       X,    2,  19|           octingenti hostium occisi, duo milia et centum viginti
 89       X,    3,  20|          Caesa ad sex milia hominum, duo milia et quingenti capti -
 90       X,    3,  26|           exercitu quam Romano, alii duo exercitus haud procul urbe
 91       X,    4,  31|        sedecim milia trecenti, capta duo milia septingenti; ex Romano
 92       X,    4,  31|             Romano exercitu cecidere duo milia septingenti. Felix
 93       X,    4, 37a|           moenibus ipsorum depugnat; duo milia octingenti Etruscorum
 94       X,    4, 37a|            expugnatum; capta amplius duo milia hominum, minus duo
 95       X,    4, 37a|             duo milia hominum, minus duo milia circa muros caesa.
 96       X,    5,  39|              Caesa ibi milia hominum duo ferme atque octingenti,
 97       X,    5,  46|        expugnavit. Caesa ibi hostium duo milia quadringenti, minus
 98       X,    5,  46|            milia quadringenti, minus duo milia capti. Et Faliscis
 99       X,    5,  47|              milia ducenta sexaginta duo trecenta viginti unum. Censores
100     XXI,    1,  11|          Oretanos Carpetanosque, qui duo populi, dilectus acerbitate
101     XXI,    3,  30|             gentesque et terrae quas duo diversa maria amplectantur
102     XXI,    5,  43|       circumdederit. Dextra laevaque duo maria claudunt nullam ne
103     XXI,    6,  48|    auxiliaribus Gallis facta est. Ad duo milia peditum et ducenti
104     XXI,    6,  52|            ut praeda militem aleret, duo milia peditum et mille equites,
105     XXI,    7,  59|              per insidias intercepti duo quaestores Romani, C. Fulvius
106     XXI,    7,  60|             Sex milia hostium caesa, duo capta cum praesidio castrorum;
107    XXII,    1,   1|            ignibus fulsisse et scuta duo sanguine sudasse, et milites
108    XXII,    1,  7a|            itineribus urbem petiere; duo milia quingenti hostium
109    XXII,    2,  15|              Hannibal ducturus erat; duo inde milia hostes aberant.~ ~
110    XXII,    2,  16|          agrestem praedam agebat. Ad duo milia ferme boum effecta,
111    XXII,    4,  24|           ipsa propius hostem movit, duo ferme a Gereonio milia,
112    XXII,    4,  24|          insecutum adiuvante Samnite duo castella eo die expugnasse.
113    XXII,    5,  35|            peregrinos evenit; additi duo praetores, M. Claudius Marcellus
114    XXII,    6,  39|             esset oratio mea; nam et duo boni consules, etiam me
115    XXII,    6,  42|          milites non parerent, servi duo Formiani unus, alter Sidicini
116    XXII,    6,  49|             castra, decem in maiora, duo ferme in vicum ipsum Cannas
117    XXII,    6,  49|             milia quingenti pedites, duo milia septingenti equites,
118    XXII,    7,  54|        clades, cum duobus consulibus duo consulares exercitus amissi
119   XXIII,    2,  11|            quorum quattuor consules, duo dictator ac magister equitum
120   XXIII,    2,  16|           quod quidam auctores sunt, duo milia et octingentos hostium
121   XXIII,    4,  25|       peritis quaesitum est nec unde duo consulares exercitus satis
122   XXIII,    4,  29|           hostium cornua habuit. Ita duo diversa proelia erant. Utroque
123   XXIII,    4, 30a|     adflictam ut omnis aetatis minus duo milia civium superessent.
124   XXIII,    5, 30b|         triduum et gladiatorum paria duo et viginti [per triduum]
125   XXIII,    5,  31|            ferebant, quod tum primum duo plebeii consules facti essent,
126   XXIII,    5,  35|          tumultu nocturno caesa plus duo milia cum ipso duce Mario
127   XXIII,    6, 37b|         Poeno prospere pugnat. Supra duo milia hominum occidit et
128   XXIII,    6,  40|           praetore exercitu accepto, duo et viginti milia peditum,
129   XXIII,    6,  46|             militaria undeviginti et duo elephanti; quattuor in acie
130   XXIII,    6,  46|         militiae ducenti septuaginta duo equites, mixti Numidae [
131   XXIII,    6,  49|          hominum undeviginti, quorum duo postulata fuere, unum ut
132   XXIII,    6,  49|           praeerat, ducunt. Eodem et duo duces et duo exercitus Carthaginiensium,
133   XXIII,    6,  49|        ducunt. Eodem et duo duces et duo exercitus Carthaginiensium,
134   XXIII,    6,  49|           milia hostium caesa, supra duo milia capta cum signis duobus
135    XXIV,    1,   5|          audiebantur; tendendo autem duo ad Carthaginienses, Thraso
136    XXIV,    2,   8|            armatis repente deligendi duo imperatores essent quorum
137    XXIV,    2,  12|            in Siciliam eodem tempore duo praetores profecti, P. Cornelius
138    XXIV,    2,  16|            impedierunt. itaque minus duo milia hominum ex tanto exercitu,
139    XXIV,    2,  16|      duodequadraginta. ex victoribus duo milia ferme cecidere. praeda
140    XXIV,    3,  17|           receptui dedit. plus tamen duo milia hostium eo die caesa
141    XXIV,    3,  18|           causa fuisset. et ea supra duo milia nominum in aerarios
142    XXIV,    4,  30|        securi percussi transfugae ad duo milia hominum; ceterum Leontinorum
143    XXIV,    6,  40|             quae vellent pollicitus, duo milia delectorum militum
144    XXIV,    6,  41|       equitibus hostium fuerat et ad duo milia aut moratorum aut
145    XXIV,    6,  42|         armillaeque, magnus numerus; duo etiam insignes reguli Gallorum -
146    XXIV,    6,  43|              iterum. praetores fiunt duo qui tum aediles curules
147    XXIV,    6,  48|           sociis facerent, oravit ut duo legationem referrent ad
148     XXV,    1,   3|             erat; excitatique tandem duo tribuni plebis, Sp. et L.
149     XXV,    1,  7a|            locis supra Suessulam, et duo vigiles exanimati; murus
150     XXV,    2,   9|     Hannibali sese coniunxerunt. tum duo milia Gallorum Poenus in
151     XXV,    3,  13|            Campanis datum frumentum; duo milia plaustrorum, inconditam
152     XXV,    3, 15a|            pollicitus, in praesentia duo milia equitum cum legatis
153     XXV,    4,  16|         sacrificio perpetrato angues duo ex occulto adlapsi adedere
154     XXV,    4,  20|              potestate essent. in ea duo maritima castella frumentum,
155     XXV,    4,  21|           exsisterent, et Magonem ac duo ferme milia equitum qua
156     XXV,    4,  21|         duodeviginti milibus hominum duo milia haud amplius evaserint.
157     XXV,    5,  24|     Atheniensium classes demersae et duo ingentes exercitus cum duobus
158     XXV,    6,  38|          exercitus in propinquo est, duo haud procul absunt. nunc
159    XXVI,    2,  13|          Hannibale, ambo consules et duo consulares exercitus ad
160    XXVI,    2,  14|         argenti haberent. auri pondo duo milia septuaginta fuit,
161    XXVI,    3,  18|            constabat quam illud, ubi duo summi imperatores intra
162    XXVI,    5,  28|             obtineret. exercitus eis duo decreti qui in Etruria Galliaque
163    XXVI,    7,  42|       viginti quinque milia peditum, duo milia quingenti equites -
164    XXVI,    7,  42|          Africo vento oppositus, <ad duo milia> et quingentos passus
165    XXVI,    7,  44|            ita disponit. oppidanorum duo milia ab ea parte qua castra
166    XXVI,    8,  47|       fecerat restituit. opifices ad duo milia hominum erant; eos
167    XXVI,    8,  48|              dignum eo duceret dono. duo professi sunt, Q. Trebellius,
168   XXVII,    3,  12|         cecidere in pugna fugaque ad duo milia et septingenti civium
169   XXVII,    3,  12|         quattuor Romani centuriones, duo tribuni militum, M. Licinius
170   XXVII,    3,  12|             de ala prima quae fugit, duo de legione quae cedentibus
171   XXVII,    3,  14|           facerent, elephanti quoque duo in ipsa porta corruerant,
172   XXVII,    4,  16|              suas amicorumque domos. duo ex ducibus Nico et Democrates
173   XXVII,    4,  19|        captivis decem milia peditum, duo milia equitum invenit. ex
174   XXVII,    5,  22|             decreta provincia est et duo consulum prioris anni exercitus -
175   XXVII,    5,  22|           ita ut ex tribus eligerent duo quos vellent, tertius ei
176   XXVII,    5,  26|         Peteliae tria milia equitum, duo peditum in occulto locata;
177   XXVII,    5,  26|           Romani cum incidissent, ad duo milia armatorum caesa, mille
178   XXVII,    5,  26|              et A. Manlius, simul et duo praefecti socium L. Arrenius
179   XXVII,    5, 28a|           undique castra posuit. ibi duo duces sagaciter moti sunt,
180   XXVII,    7, 33b|          nullo ante bello acciderat, duo consules sine memorando
181   XXVII,    7, 33b|           lustrum vovit. ceterum cum duo consulares exercitus tam
182   XXVII,    7,  37|            in urbem ductae; post eas duo signa cupressea Iunonis
183   XXVII,    7,  38|            Hispanorum Gallorumque et duo milia de legione militum,
184   XXVII,    7,  40|            profecti ab urbe velut in duo pariter bella distenderant
185   XXVII,    7,  40|         dedisse ad respirandum. nunc duo bella in Italiam accepta,
186   XXVII,    7,  40|            bella in Italiam accepta, duo celeberrimi nominis duces
187   XXVII,    7,  40|           peditum quadraginta milia, duo milia et quingenti equites,
188   XXVII,    7,  42|             fuerat, quattuor occisi, duo capti. circa quingentos
189   XXVII,    7,  42|        tumultuaria pugna fuit; supra duo milia Poenorum caesa. inde
190   XXVII,    8,  43|              quattuor Galli equites, duo Numidae cum litteris missi
191   XXVII,    8,  44|           veteres eius belli clades, duo consules proximo anno interfecti
192   XXVII,    8,  44|        hostium in Italia esset: nunc duo bella Punica facta, duos
193  XXVIII,    1,   1|         Celtiberia, quae media inter duo maria est, brevi magnum
194  XXVIII,    1,   2|      venerant, perculsi caedebantur. duo haud amplius milia peditum
195  XXVIII,    1,   3|            eius oppugnatione hostium duo milia ferme, Romanorum haud
196  XXVIII,    3,  11|            aedem Iovis foribus ipsis duo perlapsi angues; ab Antio
197  XXVIII,    3,  11|       feminaque natus erat; et Albae duo soles visos ferebant et
198  XXVIII,    3,  12|            ibi super campos patentes duo duces Poeni ea mente ne
199  XXVIII,    3,  15|     popularium manu transfugit; inde duo munita oppida cum praesidiis
200  XXVIII,    6,  33|        pugnae ab tergo accepere. ita duo diversa proelia erant; duae
201  XXVIII,    6,  33|           erant; duae peditum acies, duo equitatus per longitudinem
202  XXVIII,    7,  36|           inter murum litusque et ad duo milia armorum inventa.~ ~
203  XXVIII,    7,  38|           pondo trecenta quadraginta duo et signati argenti magnum
204  XXVIII,    7,  38|          inde comitia habita. creati duo qui tum aediles plebis erant,
205  XXVIII,    8,  43|      patruusque meus interfecti, cum duo exercitus eorum prope occidione
206  XXVIII,    8,  46|     onerariis duodecim milia peditum duo ferme equitum traiecit,
207    XXIX,    4,  18|           partis Pleminius, alterius duo tribuni militum erant. non
208    XXIX,    4,  20|            se aut sorte legerent qui duo cum praetore ac legatis
209    XXIX,    4,  21|         cognoscendi. Pleminium et ad duo et triginta homines cum
210    XXIX,    5,  25|            alibi decem milia peditum duo milia et ducentos equites,
211    XXIX,    6,  32|          data quattuor milia peditum duo equitum, praemiorumque ingentium
212    XXIX,    6,  32|             ipse perisse creditus ac duo reliqui equites cum eo inter
213    XXIX,    6,  34|           passuum victores secuti ad duo praeterea milia equitum
214    XXIX,    7, 36b|      admoveret copias coniunxit. ita duo duces duo exercitus ad Hannibalem
215    XXIX,    7, 36b|             coniunxit. ita duo duces duo exercitus ad Hannibalem
216    XXIX,    7,  38|              P. Villius Tappulus; hi duo cum aediles plebis essent,
217     XXX,    1,   2|        decreverunt; Lentulus praetor duo milia militum dare in naves
218     XXX,    1,   4|      adgressurus Uticam, imponit, et duo milia militum ad capiendum
219     XXX,    1,   6|             ex tot milibus armatorum duo milia peditum et quingenti
220     XXX,    1,   6|        quattuor, equi Numidici supra duo milia septingentos; elephanti
221     XXX,    2,  13|         regem cuius tantum maiestati duo potentissimi in terris tribuerint
222     XXX,    3,  17|         decreverunt, sagula purpurea duo cum fibulis aureis singulis
223     XXX,    3,  17|            lato clavo tunicis, equos duo phaleratos, bina equestria
224     XXX,    3,  18|             caesa et signa militaria duo et viginti capta. nec Romanis
225     XXX,    3,  18|             incruenta victoria fuit; duo milia et trecenti de exercitu
226     XXX,    3,  18|              inde et tribuni militum duo, M. Cosconius et M. Maevius;
227     XXX,    3,  18|        restituenda pugna cecidit; et duo et viginti ferme equites
228     XXX,    4,  26|         eiusdem locum pontifex - nam duo sacerdotia habuit - Ser.
229     XXX,    6,  32|           opulentissimorum populorum duo longe clarissimi duces,
230     XXX,    6,  32|              longe clarissimi duces, duo fortissimi exercitus, multa
231     XXX,    6,  34|            et tunc exclusi; et prope duo iam permixta proelia erant,
232     XXX,    6,  36|           quingenti, signa militaria duo et septuaginta; regulus
233    XXXI,    2,  14|            animos servant. Acarnanes duo iuvenes per initiorum dies
234    XXXI,    3,  19|           equites mille Numidae, cum duo milia daret, accepti. ipse
235    XXXI,    3,  20|   quadraginta tria milia pondo, auri duo milia quadringenta quinquaginta;
236    XXXI,    3,  21|      Gallorum. Placentini captivi ad duo milia liberorum capitum
237    XXXI,    3,  22|             Romanorum sociorumque ad duo milia eo proelio ceciderunt,
238    XXXI,    5,  33|          copias comparabat, magna se duo auxilia Romanis detraxisse
239   XXXII,    1,   3|         principio compressa excepit. Duo milia ea militum fuere,
240   XXXII,    1,   6|              eo proelio caesa, capta duo milia et ducentos et signa
241   XXXII,    1,   6|            militaria centum triginta duo, equos ducentos triginta;
242   XXXII,    2,   8|              ex eodem genere militum duo milia peditum, ducentos
243   XXXII,    2,  15|             Phaloriam est adgressus. Duo milia Macedonum in praesidio
244   XXXII,    4,  26|           urbanum delatum est. Servi duo ante lucem ad eum venerunt
245   XXXII,    4,  29|            pedibus natus, et Formiis duo lupi oppidum ingressi obvios
246   XXXII,    4,  30|         consederunt. Infra eum locum duo milia passuum et consul
247   XXXII,    5,  32|        rostrata venit: erant cum eo <duo> principes Macedonum et
248   XXXII,    5,  32|         princeps Aetolorum et Achaei duo, Aristaenus et Xenophon.
249  XXXIII,    1,   1|        iussis legionis hastatis - ea duo milia militum erant - sequi
250  XXXIII,    1,   4|            virium eius regni; ad hoc duo milia caetratorum, quos
251  XXXIII,    1,   4|          mille ferme et quingenti et duo milia equitum. cum iis copiis
252  XXXIII,    1,   5|           quod recte manu caperetur, duo aut summum tres iuvenes
253  XXXIII,    1,   7|           sese, quingenti equites et duo milia peditum, maxime Aetolorum,
254  XXXIII,    1,  10|    undequinquaginta. Claudius quoque duo et triginta milia hostium
255  XXXIII,    2,  16|        convenerant idem placuit; sed duo principes et magistratus
256  XXXIII,    2,  16|              gentis a Philippo missi duo principes Acarnanum, Androcles
257  XXXIII,    3,  29|            prius agris qua ab Elatia duo diversa agmina iere. hac
258  XXXIII,    4,  32|              opportunitatem loci per duo diversa maria omnium rerum
259  XXXIII,    4,  36|        carpenta septingenta triginta duo et aureos torques multos,
260  XXXIII,    5,  42|              exactum est. eodem anno duo mortui pontifices novique
261  XXXIII,    5,  43|             quam Q. Fabius habuerat, duo milia <peditum> et ducentos
262   XXXIV,    2,   9|                    Iam tunc Emporiae duo oppida erant muro divisa.
263   XXXIV,    2,  10|           pondo septingenta triginta duo et signati bigatorum septemdecim
264   XXXIV,    2,  13|        fluvius esset finis. nunc cum duo praetores, cum consul, cum
265   XXXIV,    4,  42|        creati P. Cornelius Scipio et duo Cn. Cornelii, Merenda et
266    XXXV,    1,   5|            acie pugnabant; praeerant duo consulares legati, M. Marcellus
267    XXXV,    1,   5|           vivi capti mille nonaginta duo, equites septingenti viginti
268    XXXV,    2,  10|    accendebant fratres candidatorum, duo clarissimi aetatis suae
269    XXXV,    3,  20|           consulibus imperatum ut ei duo milia socium ac Latini nominis
270    XXXV,    3,  20|           Romanos darent pedites. hi duo praetores et duo exercitus,
271    XXXV,    3,  20|         pedites. hi duo praetores et duo exercitus, terrestris navalisque,
272    XXXV,    3,  22|              Ligures in Boios venit. duo consulum agmina diversa
273    XXXV,    3,  22|           duobus exercitibus hostium duo secunda proelia fecit, oppida
274    XXXV,    3,  22|        secunda proelia fecit, oppida duo Hispanorum, Vesceliam Helonemque,
275    XXXV,    3,  23|         decreta et munera data: equi duo, bina equestria arma et
276    XXXV,    4,  37|          haud procul in Maliaco sinu duo milia peditum Thoas et ducentos
277    XXXV,    5,  40|       Graecis. Romae per idem tempus duo maximi fuerunt terrores,
278   XXXVI,    1,   7|         molem sustinebat belli; nunc duo maximi reges Asiae Europaeque
279   XXXVI,    3,  16|              exsecuta est consilium: duo milia Heracleae substiterunt;
280   XXXVI,    3,  16|              Heracleae substiterunt; duo trifariam divisa Callidromum
281   XXXVI,    3,  17|              sunt hae, et unus inter duo maria clausis omnibus velut
282   XXXVI,    3,  21|        exponenti, quae gesta essent. duo inde legati iussu senatus
283   XXXVI,    5,  40|             infabre suo more factis, duo milia trecenta quadraginta
284  XXXVII,    1,   2|        provincia, si vellet, peditum duo milia et centum equites.
285  XXXVII,    1,   2|           ipse mille navalis socios, duo milia peditum; cum iis navibus
286  XXXVII,    1,   3|             et porta fulmine icta et duo homines exanimati; Nursiae
287  XXXVII,    1,   3|             equis duobus et marmorea duo labra ante fornicem posuit.~
288  XXXVII,    4,  26|             abest a vetere Colophone duo ferme milia passuum. et
289  XXXVII,    5,  38|            omnes transgressi sunt et duo milia fere et quingentos
290  XXXVII,    6,  39|            copiarum erat Romanis, et duo milia mixtorum Macedonum
291  XXXVII,    6,  40|             Cretenses, pars Tralles; duo milia et quingenti Mysi
292  XXXVII,    6,  40|              et similiter his armati duo milia Cappadocum - ab Ariarathe
293  XXXVII,    6,  40|     auxiliares mixti omnium generum, duo milia septingenti, et tria
294  XXXVII,    6,  40|        deinde Gallograecorum equitum duo milia et quingenti, inde
295  XXXVII,    6,  43|              praesidio - erant autem duo milia virorum fortium -
296  XXXVII,    6,  45|       dabitis, quingenta praesentia, duo milia et quingenta, cum
297  XXXVII,    6,  46|           Dum haec in Asia geruntur, duo fere sub idem tempus cum
298  XXXVII,    6,  47|               praetores exinde facti duo Q. Fabii, Labeo et Pictor -
299  XXXVII,    7,  50|            Romani dati sunt pedites, duo milia socium Latini nominis
300  XXXVII,    7,  57|          decem octo milia armatorum; duo milia trecenti capti et
301  XXXVII,    7,  58|           cistophori centum triginta duo milia trecenti. supplicationes
302  XXXVII,    7,  59|          regii, praefecti, purpurati duo et triginta ante currum
303 XXXVIII,    1,   1|              numerum adiecerunt. Ita duo et quinquaginta facti quadrifariam
304 XXXVIII,    1,   6|         locum. Ibi diversis partibus duo duces Eupolemus et Nicodamus
305 XXXVIII,    1,  10|         Argos Amphilochium - viginti duo milia ab Ambracia abest -
306 XXXVIII,    2,  20|            monte, qua terrena erant, duo difficilia ab hiberno solis
307 XXXVIII,    3,  24|         prope flumen constituit, quo duo ne plus necessarii captivae
308 XXXVIII,    3,  24|          educit. Nocte insequenti et duo necessarii mulieris ad constitutum
309 XXXVIII,    4,  35|             plebi Q. Fulvius Flaccus duo signa aurata uno reo damnato -
310 XXXVIII,    4,  37|       convehere iusserat, pervenit. <duo> milia et quingenta talenta
311 XXXVIII,    6, 50b|          Valerius Antias auctor est, duo Q. Petillii diem dixerunt.
312 XXXVIII,    6,  55|           viderentur, scribae quoque duo et accensus. L. Hostilius
313 XXXVIII,    6,  59|            longitudinem, decem inter duo maria in latitudinem patentem
314   XXXIX,    1,   5|      duodecim milia trecenti viginti duo, signa aenea septingenta
315   XXXIX,    1,   7|            viginti milia, auri pondo duo milia centum tria, tetrachmum
316   XXXIX,    1,   7|              travecta, duces hostium duo et quinquaginta ducti ante
317   XXXIX,    1,   7|          idem tempus tribuni militum duo ex duabus Hispaniis cum
318   XXXIX,    1,   7|         ludorum censuerunt, et signa duo pro uno reponenda, et novum
319   XXXIX,    2,  21|            milia hominum caesa, plus duo capta, et castris Romanus
320   XXXIX,    3, 29b|      praeterea pondo centum triginta duo, argenti sedecim milia trecenta,
321   XXXIX,    3,  30|              pugnae pro hoste fuere. duo exercitus Romani fusi atque
322   XXXIX,    3,  31|           postquam in citeriore ripa duo Romanorum agmina conspexerunt,
323   XXXIX,    3,  36|              quo ex numero hi quoque duo fuerunt, et tunc nobiscum
324   XXXIX,    5, 41b|            Valerio credere libet, ad duo milia hominum damnavit.
325   XXXIX,    5,  44|         Formianum montem, Cato atria duo, Maenium et Titium, in lautumiis,
326      XL,    1,   1|            et octingenti equites. hi duo consulares exercitus essent.
327      XL,    1,   6|      multitudo claudit. latera regis duo filii iuvenes cingebant,
328      XL,    1,  13|       Macedoniae regum armis regiis, duo soli tua tegentes latera,
329      XL,    2, 16b|            diem decreta est. Ligurum duo milia fere ad extremum finem
330      XL,    2, 16b|              auri octoginta pondo et duo, coronae aureae [pondo]
331      XL,    2,  18|      Tamphilus. praetores inde facti duo Q. Fabii, Maximus et Buteo,
332      XL,    2,  20|              Philippo rege Macedonum duo legati venerunt, Philocles
333      XL,    3,  28|         Ligurum eo die occisa, capti duo milia et trecenti. triduo
334      XL,    3,  29|         omnibus absumptis. in altera duo fasces candelis involuti
335      XL,    3,  30|          post diebus Celtiberi milia duo fere inde sub colle posuerunt
336      XL,    3,  32|         externorum auxiliarium ferme duo milia et quadringenti ceciderunt.
337      XL,    3,  33|            signa militaria sexaginta duo. qui palati e fuga domum
338      XL,    3,  34|              pugnatum cum Corsis: ad duo milia eorum M. Pinarius
339      XL,    3,  35|               L. Minucius legatus et duo tribuni militum, T. Maenius
340      XL,    3,  35|         Terentius Massaliota. hi cum duo secunda proelia, deditionem
341      XL,    4,  40|             quadringenti septuaginta duo milites Romani, socium ac
342      XL,    4,  49|           inter quos et Thurri filii duo et filia. regulus hic earum
343      XL,    4,  50|             et direpta esse. viginti duo milia hostium eo die esse
344      XL,    4,  50|          signa militaria septuaginta duo. inde debellatum, veramque
345     XLI,    1,   2|         maritimo munimento viderunt, duo simul praesidia, Placentinae
346     XLI,    2,   7|          Triumphi deinde ex Hispania duo continui acti. prior Sempronius
347     XLI,    2,   8|           dare. genera autem fraudis duo mutandae viritim civitatis
348     XLI,    2,  11|             ceteri capti aut occisi. duo deinde oppida, Mutila et
349     XLI,    2,  11|            capitum sescenta triginta duo sub corona venierunt. auctores
350     XLI,    2,  13|             Lunam colonia eodem anno duo milia civium Romanorum sunt
351     XLI,    3,  15|              Gallus Siciliam habuit. duo deprecati sunt, ne in provincias
352     XLI,    3,  18|           occisa; ex Romano exercitu duo et quinquaginta ceciderunt.
353     XLI,    3,  18|             iurisque publici, quando duo ordinarii consules eius
354     XLI,    3,  26|            aut> capta, signa adempta duo et triginta. castra etiam
355    XLII,    1,   7|           militaria relata octoginta duo. <nec> incruenta victoria
356    XLII,    2,  15|             insidiatores exorti saxa duo ingentia devolvunt, quorum
357    XLII,    3,  32|         tribunos plebis appellarunt. duo ex collegio, M. Fulvius
358    XLII,    3,  34|       quattuor togas viriles habent, duo praetextati sunt. miles
359    XLII,    3,  34|              coronas accepi. viginti duo stipendia annua in exercitu
360    XLII,    3,  35|              addita auxilia, Ligurum duo milia, Cretenses sagittarii -
361    XLII,    4,  47|     Thessaliae in potestate haberet. duo milia peditum Atilius ab
362    XLII,    4,  49|             consulem prosecuti sunt. duo consulares tribuni militum
363    XLII,    4,  49|              iuvenes, P. Lentulus et duo Manli Acidini: alter M.
364    XLII,    4,  51|              omni caetratorum numero duo <milia> erant: agema hanc
365    XLII,    4,  51|              occiderat. et armatorum duo milia Gallorum erant; praefectus
366    XLII,    4,  52|      triginta> septem milia peditum, duo equitum futura. auditis
367    XLII,    5,  55|              venit; Chalcide relicta duo milia peditum, quibus Athenaeus
368    XLII,    5,  60|             Romanis ducenti equites, duo milia haud minus peditum;
369    XLII,    5,  63|              muri erat, <corruerat>, duo milia militum delectorum
370    XLII,    5,  63|             venierunt. fuerunt autem duo milia ferme et quingenti.
371    XLII,    5,  65|          circumdabantur; funda media duo scutalia inparia habebat;
372    XLII,    5,  66|         duces; vivos captos circiter duo milia octingentos, signa
373   XLIII,    1,   1|              consule missus opulenta duo oppida oppugnavit. Ceremiam
374   XLIII,    1,   4|       praetorem iusserunt. Et legati duo, C. Sempronius Blaesus Sex.
375   XLIII,    1,   5|              haec praecipua, torques duo ex quinque pondo auri facti
376   XLIII,    1,   5|          quinque ex viginti pondo et duo equi phalerati cum agasonibus
377   XLIII,    1,   8| potentioresque accessere accusatores duo tribuni plebis, M'. Iuventius
378   XLIII,    1,   9|            navium insulae praeerat - duo milia militum in eas naves
379   XLIII,    1,  10|       pugnantes interempti sunt; vix duo milia hominum cum ipso legato
380   XLIII,    1,  11|             Flamininus... pontifices duo decesserunt, L. Furius Philus
381   XLIII,    2,  13|             annales referam. Anagnia duo prodigia eo anno sunt nuntiata,
382   XLIII,    2,  13|           lacrimavit. In urbe Romana duo aeditui nuntiarunt, alter
383   XLIII,    2,  13|         Fortunae, quae in Colle est, duo diversa prodigia, palmam
384   XLIII,    2,  13|          sanguine interdiu pluvisse. Duo non suscepta prodigia sunt,
385    XLIV,    1,   5|       proclive sumpto fastigio longi duo validi asseres ex inferiore
386    XLIV,    1,   9|         ferme pedum spatio distantes duo armati procurrebant comminatique
387    XLIV,    1,  11|   oppidanorum octingenti Agrianes et duo milia Penestarum Illyriorum,
388    XLIV,    2,  14|      muneraque missa, torquis aureus duo pondo et paterae aureae
389    XLIV,    2,  24|         hostis habitus, dum inter se duo reges captantes fraude et
390    XLIV,    3,  31|             est et difficilis aditu. duo cingunt eam flumina, Clausal
391    XLIV,    3,  31|          Labeatide palude oriens. hi duo amnes confluentes incidunt
392    XLIV,    3,  40|         milites sequerentur, Threces duo id iumentum ex medio alveo
393    XLIV,    3,  44|          metuens, ne Thraces, quorum duo milia in praesidio erant,
394    XLIV,    3,  45|             petebant, perveniunt; ad duo milia talentum pervecta
395     XLV,    1,   3|                          Ex Illyrico duo legati, C. Licinius Nerva
396     XLV,    1,   5|    Samothracae Evandrum occisum; ita duo sanctissima in terris templa
397     XLV,    3,  28|            scatens fontibus; Isthmus duo maria <ab> occasu et ortu
398     XLV,    3,  31|      principum in civitatibus erant, duo, quae adulando aut Romanorum
399     XLV,    3,  31|            legatorum numero profecti duo, C. Claudius et Cn. Domitius,
400     XLV,    3,  31|      receptum commeatibus iuvissent. duo securi percussi viri insignes,
401     XLV,    4,  40|           alios inlustres viros fili duo, <Q.> Maximus et P. Scipio;
402     XLV,    4,  41|           administraverim, et <quae> duo fulmina domum meam per hos