Lib. Cap. Par.

 1     VII,    1,   6|         si rem publicam Romanam perpetuam esse vellent. Tum M. Curtium,
 2    VIII,    4,  21| dederitis,' inquit 'et fidam et perpetuam; si malam, haud diuturnam.'
 3      IX,    1,   3|    populo per ingens beneficium perpetuam firmare pacem amicitiamque;
 4      IX,    1,   6|      praeclaram solum sed etiam perpetuam; cepisse enim eos non Romam,
 5       X,    3,  21|      quia in stationem se prope perpetuam infestae regionis, non in
 6    XXII,    5,  37|         et haberent propriam et perpetuam. Advexisse etiam trecenta
 7  XXVIII,    5,  28|   Messanam, sic Regium habituri perpetuam sedem erant, nec populum
 8     XXX,    5,  30|        tuam et adulescentiam et perpetuam felicitatem, ferociora utraque
 9  XXXVII,    4,  25|       qui praeter consuetudinem perpetuam populi Romani augendi omni
10      XL,    1,   8|   patris patrique eorum, quorum perpetuam vitae concordiam mors quoque
11      XL,    3,  34|      famam legati Ligurum pacem perpetuam orantes: ita in animum induxisse