Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  50|   alienigenae debere: sin suos eius paeniteat, quippe qui alii super alios
 2     III,    1,   2|             pati hostilia malle. Si paeniteat, tutum receptum ad expertam
 3     III,    9,  67|       Quirites: vosmet tantum eorum paeniteat. Non illi vestram ignaviam
 4      IV,    1,   3|            crevit imperium Romanum. Paeniteat nunc vos plebeii consulis,
 5      IV,    6,  58|          acie dimicetur; et tamquam paeniteat laboris, novum bellum cum
 6    VIII,    4,  21|            ea condicione, cuius eum paeniteat, diutius quam necesse sit
 7  XXVIII,    8,  39|           nos cladium nostrarum non paeniteat. bellum propter nos suscepistis;
 8  XXVIII,    8,  40| adulescentes sane appellent, dum ne paeniteat adhuc aliorum speciosiora
 9     XXX,    5,  30|            quem pacis per me partae paeniteat.'~ ~31.
10    XXXI,    4,  31|           quidem queri possunt, nos paeniteat? hi homines, cum pro iis
11    XLIV,    3,  38|             ut me hesternae quietis paeniteat, ut servatum a me exercitum