Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|    contione advocata, "Quod bonum, faustum felixque sit" inquit, "Quirites,
 2       I,    5,  28|          erat peragit: "Quod bonum faustum felixque sit populo Romano
 3      II,    5,  49|           precantur ut illud agmen faustum atque felix mittant, sospites
 4     III,    5,  34|        advocaverunt et, quod bonum faustum felixque rei publicae ipsis
 5     III,    7,  54|          pro contione: 'Quod bonum faustum felixque sit vobis reique
 6     VII,    4,  25| subiciendam dictaturae vel ob omen faustum ad Gallicum tumultum cognominis,
 7    VIII,    5,  25|      Philonem venit et, quod bonum faustum felix Palaepolitanis populoque
 8       X,    1,   8|         Ego hanc legem, quod bonum faustum felixque sit vobis ac rei
 9    XXIV,    2,  16|        castigatum esse; quod bonum faustum felixque rei publicae ipsisque
10   XXVII,    8,  45|       deasque precabantur ut illis faustum iter, felix pugna, matura
11    XLII,    3,  30|       portendi. patres, quod bonum faustum> felixque populo Romano