Lib. Cap. Par.

 1     III,    3,  24|       tribunatum, in comitiorum disceptationem ab lege certamen averterant.
 2      IV,    6,  49|       saepius quam Postumium in disceptationem trahebat. Tum vero secundum
 3   XXXII,    3,  21|      optime merito, existimemus disceptationem esse, num id postularet
 4   XXXIV,    6,  62|   utrisque meritus, finire nutu disceptationem potuisset.~ ~
 5    XXXV,    2,  15|         credebat. fugienti regi disceptationem cum legatis, seu iam experto
 6 XXXVIII,    3,  32|    habuerunt. Diophanes senatui disceptationem omnium rerum permittebat:
 7   XXXIX,    3,  36|        belli iure acta sunt, in disceptationem veniunt? quorum tamen maxima
 8      XL,    3,  36|       in Italiam venturos esse. disceptationem inter praetorem legatumque
 9     XLI,    3,  22|       quibus ambigebatur rebus, disceptationem ab rege ad Romanos revocabant,
10     XLI,    3,  23| provocantis de controversiis ad disceptationem populi Romani audivit. inde
11    XLII,    3,  41|         quod mihi est vobiscum, disceptationem habeant. nam si est in foedere