Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  42|   gratuiti furoris in multitudine credentes esse, largitiones temeritatisque
 2       V,    2,   8|           Romano se proximos fore credentes, Falisci propria etiam causa
 3     XXI,    3,  30| subsistere, quid Alpes aliud esse credentes quam montium altitudines?
 4    XXIV,    1,   2|      moenibus validam tenuissent, credentes. ea cura angebat quod neque
 5     XXV,    6,  30|         quia ne suis quidem satis credentes e medio certamine effugerunt.
 6  XXXIII,    3,  29|      exsecrabile odium Romanorum, credentes non sine consilio imperatoris
 7  XXXIII,    4,  32|       suarum aurium fidei minimum credentes, proximos interrogabant.
 8 XXXVIII,    2,  12|     virium Antiochi fuisse Gallos credentes; rege superato nullum momentum
 9   XXXIX,    3,  36|       maritima oppida, se petitos credentes, in eos, quorum opera patria
10   XXXIX,    5,  49|       ipsi prae necopinato gaudio credentes; pars nuntios Messenen praemittunt
11      XL,    1,  11|         Philippum regem se habere credentes, imbuti illinc et infecti