Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  56|     responsa sortium ulli alii committere ausus, duos filios per ignotas
 2     VII,    2,  12|       cogeret res, fortunae se committere adversus hostem, quem tempus
 3      IX,    3, 12b|    audebant. Optimum visum est committere rem fortunae et transigere
 4     XXI,    5,  40|     ipsos sine ulla humana ope committere ac profligare bellum, nos,
 5    XXIV,    4,  24|     actori, cui et alia arcana committere adsuerat, incaute aperit.
 6    XXXI,    3,  22|   extra fretum <quidem> Euripi committere aperto mari se audebant.
 7   XXXII,    3,  21|       pepercisse vobis volunt, committere vos cur pereatis non patiuntur.
 8   XXXII,    4,  30|  eduxissent, neutrum iis cornu committere ausi ne, si dolo cessissent,
 9      XL,    1,   9|        venis? convivam me tibi committere ausus non sum: comisatorem
10    XLIV,    3,  45|  descendit. Thraces navibus se committere non ausi domos dilapsi et
11     XLV,    1,   5| veniret ad causam dicendam; si committere se iudicio non auderet,